Ένα ζωγραφικό αριστούργημα με περιπετειώδη διαδρομή

Η Αλληγορία της Ζωγραφικής (1665-1667) είναι ένα θαυμάσιο έργο του Βερμέερ , αποτελούσε μάλιστα και για τον ίδιο την πιο  αγαπημένη σύνθεση. 

Το  εξαιρετικό φως, το χρώμα και η λεπτομέρεια, αλλά και η μοναδική προοπτική της ζωγραφικής προσθέτουν στον πίνακα  ιδιότητες που σαγηνεύουν.

Ο Βερμέερ  απεικονίζει έναν καλλιτέχνη στο εργαστήρι του  τη στιγμή που ζωγραφίζει  ένα μοντέλο  , το οποίο  υποδύεται  την  Κλειώ,  τη  μούσα δηλαδή της Ιστορίας. 

Είναι προφανές  ότι ο Βερμέερ  ήθελε να απεικονίσει όχι μόνο το στούντιο ενός καλλιτέχνη, αλλά τη  σημασία της ζωγραφικής. Ο θεατής έχει την εντύπωση ότι βρίσκεται μπροστά σε ένα θεατρικό σκηνικό , όπου ο μεν  καλλιτέχνης  φορά ενδυμασία  μιας προηγούμενης εποχής, ενώ το μοντέλο φέρει στο κεφάλι του  στεφάνι δάφνης και κρατά ένα βιβλίο , που προφανώς συμβολίζει την Ιστορία, και μία τρομπέτα ,  ενώ μπροστά της , πάνω στο τραπέζι, βρίσκεται  μια μάσκα . Το στεφάνι δάφνης που φοράει η γυναίκα είναι το διαχρονικό  σύμβολο τηςδόξας . μιας δόξας που ο καλλιτέχνης θα προσθέσει με το έργο του στην  Ολλανδία, όπως υπονοούν ο χάρτης και το βασιλικό στέμμα που διακρίνονται πίσω της.

Το φως  πλημμυρίζει το πρόσωπο  του μοντέλου καθώς και τη μάσκα, η οποία  κατά μία εκδοχή αποτελεί αόρατο πρόσωπο του καλλιτέχνη και κατά μία άλλη  συνδέεται με τη «μάσκα του θανάτου» του βασιλιά των Αψβούργων , όπως και ο  χωρίς κεριά  πολυέλαιος που κοσμείται με  το δικέφαλο αετό της γνωστής δυναστείας.

Υπέροχη θεωρείται από τους ειδικούς η απόδοση του πατώματος, με τα ασπρόμαυρα πλακάκια σε διαγώνια τοποθέτηση, γεγονός εξαιρετικά δύσκολο από τεχνικής απόψεως για κάθε καλλιτέχνη.

Η τύχη του πίνακα αυτού περιλαμβάνει άφθονο σασπένς. Μετά το θάνατο του Βερμέερ, η οικογένεια  αναγκάστηκε να πουλήσει λόγω χρεών το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας της , καθώς και τα περισσότερα  από τα έργα του Βερμέερ. Ωστόσο, η γυναίκα του Βερμέερ αρνήθηκε να πουλήσει τη Αλληγορία, που αποτελούσε το αγαπημένο έργο του συζύγου της.  Η Αικατερίνη Bolnes έκρυψε τον πίνακα αυτό , που  παρέμεινε άγνωστος για πάνω από εκατό χρόνια. Το 1860  ένας Γάλλος διανοούμενος υποστήριξε ότι ήταν έργο του  Vermeer και ότι τον είχε στην κατοχή του στη Βιέννη. Μετά τη ναζιστική εισβολή στην Αυστρία , ο πίνακας εκλάπη από τον ιδιοκτήτη του και προστέθηκε στην προσωπική συλλογή του Αδόλφου Χίτλερ. Το 1946 μπήκε τέλος στην περιπέτειά του  και παραδόθηκε μαζί με άλλα πολλά κλεμμένα έργα στην αυστριακή κυβέρνηση . Σήμερα η Αλληγορία απολαμβάνει το θαυμασμό χιλιάδων επισκεπτών  στο Kunsthistorisches Museum της  Βιέννης.

Πηγή: http://www.students.sbc.edu