Ο ρομαντισμός στο απόγειό του

“Η ωραία μυλωνού”: ο κοσμοαγάπητος  κύκλος ποιημάτων του Wilhelm Müller σε μουσική Franz Schubert

«Η "Ωραία Μυλωνού" είναι ένας κύκλος 20 τραγουδιών του Schubert, σε ποίηση του Wilhelm Müller.

Η «Ωραία Μυλωνού» είναι κανονικός κύκλος τραγουδιών, με πρόλογο, μέση και τέλος.
Ένας νεαρός μαθητευόμενος μυλωνάς κάνει πεζοπορία ακολουθώντας την πορεία ενός μικρού ρυακιού, το οποίο
καταλήγει σε έναν μύλο. Εκεί συναντά κι ερωτεύεται την κόρη του μυλωνά.
Αλλά η αγάπη του για την ωραία μυλωνού δεν έχει αποτέλεσμα.
Στην αρχή δεν φαίνεται απρόθυμη, όμως αργότερα γνωρίζει έναν κυνηγό, ο οποίος ενσαρκώνει ένα καλύτερο επάγγελμα, με περισσότερη δραστηριότητα και ανδρισμό και τον απορρίπτει.
Από απελπισία ο μυλωνάς πέφτει στο ρυάκι και πνίγεται.
Το ρυάκι παίρνει θέση στον κύκλο τραγουδιών –ο νεαρός μυλωνάς
του μιλά τακτικά - Στο προτελευταίο τραγούδι τραγουδά με το ρυάκι εναλλάξ και στο τελευταίο τραγούδι το ρυάκι τραγουδά ένα λυπητερό νεκρικό νανούρισμα.
Το ρυάκι θεωρείται φίλος του μυλωνά, μπορεί όμως να θεωρηθεί και εχθρός (Μεφιστοφελής), αφού τον οδηγεί τον στον θάνατο.»Πηγή:listenclassicalmusiccs.blogspot.com


Franz Schubert "Die schöne Müllerin", Liederzyklus nach Gedichten
von Wilhelm Müller D 795 No 1-20

 Rudolf Schock, Tenor
Gerald Moore, Klavier
1958

1.  Das Wandern
2.  Wohin?
3.  Halt!
4.  Danksagung an den Bach
5.  Am Feierabend
6.  Der Neugierige
7.  Ungeduld
8.  Morgengruss
9.  Des Müllers Blumen
10. Tränenregen
11. Mein!
12. Pause
13. Mit dem grünen Lautenbande
14. Der Jäger
15. Eifersucht und Stolz
16. Die liebe Farbe
17. Die böse Farbe
18. Trockne Blumen
19. Der Müller und der Bach
20. Des Baches Wiegenlied

Η Ωραία Μυλωνού - Βικιπαίδεια 

Το θέμα των είκοσι τραγουσιών

1. «Η περιπλάνηση» ( B♭ ματζόρε): «Η περιπλάνηση είναι η χαρά του μυλωνά» – ο νεαρός μυλωνάς ταξιδεύει στην εξοχή, τραγουδώντας για το ακούραστο νερό, τους μυλοτροχούς και τις μυλόπετρες της τέχνης του. Τότε εμφανίζεται το Ρυάκι.
2. «Προς τα πού;» (G ματζόρε): «Είναι λοιπόν αυτός ο δρόμος μου; Ω, ρυάκι, μίλα! προς τα πού;» – ο νεαρός μυλωνάς αποφασίζει να ακολουθήσει το Ρυάκι.
3. «Στάσου» (C ματζόρε): «Γεια σου, ρυάκι, αγαπημένο ρυάκι, Αυτό τελικά ήταν το μήνυμά σου;» – το Ρυάκι οδηγεί το νεαρό μυλωνά σε έναν ειδυλλιακό μύλο.
4. «Ευχαριστίες στο ρυάκι» (G ματζόρε): «Αυτή σε έστειλε; Ή με μάγεψες εσύ;» – Ο ευγνώμων μυλωνάς ευχαριστεί το Ρυάκι για τη δουλειά που ήρθε για τα χέρια του και για την καρδιά του.
5. Η Ωραία Μυλωνού, μεταφρασμένη στα Ουκρανικά. Από κονσέρτο στην Ουκρανία.
   «Στην απογευματινή ξεκούραση» ( A μινόρε): «Να μπορούσα να γυρίσω όλες τις μυλόπετρες, ώστε η ωραία μυλωνού να δει τα αληθινά μου αισθήματα!» – ο μυλωνάς προβληματίζεται όταν η ωραία μυλωνού καληνυχτίζει όλους τους άντρες τους, και δεν τον προσέχει ιδιαίτερα. Αυτός πασχίζει να ξεχωρίσει από τους συναδέλφους του.
6. «Η περιέργεια» ( B ματζόρε): «Πες, ρυάκι, μ' αγαπά;» – ρωτά ο μυλωνάς το ρυάκι – Ναί ή Όχι – ο κόσμος του κρίνεται από αυτές τις δύο λεξούλες.
7. «Η ανυπομονησία» ( A ματζόρε): «Η καρδιά μου είναι δικιά σου, και δικιά σου θα μείνει για πάντα.» – εύχεται να μπορούσε να σκαλίσει την αγάπη του σε κάθε δέντρο, να βάλει κάθε πουλί να την τραγουδίσει, να την φυσήξει στον αέρα.
8. «Πρωινός χαιρετισμός» (C ματζόρε): «Σε δυσαρεστεί λοιπόν ο χαιρετισμός μου τόσο πολύ;» – ο μυλωνάς προβληματίζεται από την αδιάφορη στάση της ωραίας μυλωνούς στον πρωινό του χαιρετισμό. Εντούτοις, παραμένει αισιόδοξος - απλά θα περιμένει έξω από το παράθυρο.
9. «Τα λουλούδια του μυλωνά» (A ματζόρε): «Τα λουλούδια θα της ψιθυρίζουν σαν οπτασία: Μη με λησμονείς» – ο μυλωνάς βλέπει στα γαλανά λουλούδια τα γαλανά μάτια της αγαπημένης του.
10. «Βροχή από δάκρυα» (A ματζόρε): «Εκείνη είπε: Έρχεται βροχή, έχε γεια! πηγαίνω σπίτι.» – ο μυλωνάς και η μυλωνού μοιράζονται μια τρυφερή στιγμή δίπλα στο ρυάκι. Ο μυλωνάς δεν μπορεί να την αντικρίσει, κοιτάζει στο ρυάκι και βλέπει το φεγγάρι και την εικόνα της. Όταν εκείνος δάκρυσε, εκείνη έφυγε.
11. «Δική μου!» (D ματζόρε): «Άνοιξη, αυτά είναι όλα κι όλα τα λουλούδια σου; Ήλιε, δεν έχεις πιο φωτεινή λάμψη; Η αγαπημένη μυλωνού είναι δική μου! – είπε ο εκστασιασμένος μυλωνάς, μολονότι είχε αμφιβολίες.
12. «Διάλειμμα» (B♭ ματζόρε): «Είναι αυτός ο απόηχος του καημού της αγάπης μου; Ή το προοίμιο νέων τραγουδιών;» – ο μυλωνάς δεν μπορεί να τραγουδήσει από το βάρος που έχει στην καρδιά του, έχει κρεμάσει το λαούτο στον τοίχο με μια πράσινη κορδέλα και εκφράζει ανησυχία.
13. 
    

    Καρτ ποστάλ του 1899 που απεικονίζει τον Σούμπερτ και το σκηνικό για την Ωραία Μυλωνού.
    «Με την πράσινη κορδέλα του λαούτου» (B♭ ματζόρε): «Πλέξε στις μπούκλες σου την πράσινη κορδέλα, μιας και σ' αρέσει το πράσινο τόσο πολύ!» – η μυλωνού αναφέρει ότι της αρέσει το πράσινο, και ο μυλωνάς της δίνει την κορδέλα ως σύμβολο της αειθαλούς αγάπης τους. Ο ίδιος είναι κατάλευκος από το αλεύρι.
14. «Ο κυνηγός» (C μινόρε): «Εδώ δεν υπάρχει για σένα κανένα θήραμα να κυνηγήσεις! Εδώ μένει μόνο ένα ελαφάκι, ήμερο, για μένα,!» – ένας σκληροτράχηλος κυνηγός ντυμένος στα πράσινα φτάνει στον μύλο, και ο μυλωνάς αμέσως ενοχλείται από αυτόν τον αντίζηλο.
15. «Ζήλια και περηφάνια» (G μινόρε): «Πού πας τόσο γρήγορα, τόσο κυματιστά και ανήσυχα, αγαπημένο μου ρυάκι; Γύρισε πίσω, και μάλωσε πρώτα την μυλωνού σου!» – ο μυλωνάς απεγνωσμένα ζητά από το Ρυάκι να μαλώσει τη μυλωνού για το φλερτ με τον κυνηγό.
16. «Το αγαπημένο χρώμα» (B μινόρε): «Σκάψτε μου έναν τάφο στη χλόη, Σκεπάστε με με πράσινο χορτάρι: Στην αγάπη μου αρέσει το πράσινο τόσο πολύ.» – ο κατατονικός μυλωνάς παθιάζεται με το πράσινο χρώμα, το χρώμα της αγάπης και του πόνου του.
17. «Το κακό χρώμα» (B ματζόρε): «"Αχ, πράσινο, κακό χρώμα εσύ! Τόσο περήφανα, τόσο αυθάδικα, τόσο χαιρέκακα!» – ο μυλωνάς με πίκρα αποκηρύσσει το πράσινο χρώμα. Ζητά το χέρι της μυλωνούς για να την αποχαιρετίσει.
18. «Μαραμένα λουλούδια» (E μινόρε): «Λουλουδάκια μαραμένα θα μπούν στον τάφο μου και εκείνη θα σκέφτεται: Αυτός το εννοούσε ειλικρινά! » – σε μία γραφική φαντασίωση θανάτου, ο μυλωνάς ζητά να ταφεί με τα μαραμένα λουλούδια που του έδωσε η μυλωνού. Όταν τα δεί θα ξέρει ότι εκείνος ήταν ειλικρινής, τα λουλούδια θα ξανανθίσουν με τον ερχομό Μάη και ο χειμώνας θα περάσει.
19. «Ο μυλωνάς και το ρυάκι» (G μινόρε): «Αχ αγαπημένο μικρό ρυάκι, τα λες τόσο καλά, Ξέρεις όμως τι σου κάνει η αγάπη;» Ο ανέλπιστος μυλωνάς στρέφεται στο Ρυάκι με σπαραγμό καρδιάς. Το Ρυάκι απαντά με παρηγορητικά και ποιητικά λόγια για την αγάπη που ξεφεύγει από τον πόνο. Εξαντλημένος ο μυλωνάς αναπαύεται, και συναντά το πεπρωμένο του θανάτου του.
20. «Το νανούρισμα του ρυακιού» ( E ματζόρε): – «Καλή ξεκούραση, κλείσε τα μάτια. Οδοιπόρε, εσύ κουρασμένε, είσαι στο σπίτι σου.» Το Ρυάκι νανουρίζει τον μυλωνά, ενώ μαλώνει τη μυλωνού για να μην τον ξυπνήσει.^[6][10][11]