Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΚΕΡΑΣΙΩΝ

Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΚΕΡΑΣΙΩΝ

...

BERTOLT BRECHT

Ο κλέφτης των κερασιών

Ένα πρωί κοντά στο ροδοχάραμα
και πολύ πριν ο πετεινός λαλήσει,
με ξύπνησε ένα σφύριγμα
και πήγα στο παράθυρο
έξω να κοιτάξω τι γινόταν.
Στην κερασιά μου πάνω – κι ενώ της αυγής το πρώτο φως
εγέμιζε τον κήπο –
καθόταν ένας νεαρός με μπαλωμένο παντελόνι
και με χαρά μεγάλη μάζευε κεράσια.
Βλέποντάς με μού ’γνεψε,
και με τα δυό τα χέρια του μετά
έκοβε κεράσια απ’ τα κλαδιά
και τά ’χωνε στις τσέπες του.
Κράτησε ώρα πολλή που, ενώ εγώ
ξαναπέσει είχα στο κρεβάτι μου,
τον άκουγα να σφυρίζει έξω
χαρούμενος πολύ
του τραγουδιού του τον σκοπό.

Μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής

 *******************
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ

Χαμόγελο

Χωρίς να το μάθει ποτέ,εδάκρυσε,
ίσως γιατί έ π ρ ε π ε να δακρύσει,
ίσως γιατί οι συφορές έ ρ χ ο ν τ α ι.

Απόψε είναι σαν όνειρο το δείλι'
απόψε η λαγκαδιά στα μάγια μένει.
Δεν βρέχει πια. Κι η κόρη αποσταμένη
στο μουσκεμένο ξάπλωσε τριφύλλι.

Σα δυο κεράσια χώρισαν τα χείλη΄
κι έτσι βαθιά, γιομάτα ως ανασαίνει,
στο στήθος της ανεβοκατεβαίνει
το πλέον αδρό τριαντάφυλλο τ' Απρίλη

Ξεφεύγουνε απ' το σύννεφον αχτίδες
και κρύβονται στα μάτια της΄ τη βρέχει
μια λεμονιά με δυο δροσοσταλίδες

που στάθηκαν στο μάγουλο διαμάντια
και που θαρρείς το δάκρυ της πως τρέχει
καθώς χαμογελάει στον ήλιο αγνάντια.

ΜΥΡΤΙΩΤΙΣΣΑΑνοιξιάτικο

[...]Με αρώματα και χρώματα
και στόματα σαν τα κεράσια
και με τα λυγερά τους σώματα
περνούν τα ολόδροσα κοράσια![...]
************************

E. Mανέ: "Το παιδί με τα κεράσια"

 *************************

A.E. HOUSMAN
(1859 - 1936)

Loveliest of trees, the cherry now
Is hung with bloom along the bough,
And stands about the woodland ride
Wearing white for Eastertide.

Now, of my three score years and ten,
Twenty will not come again,
And take from seventy springs a score,
It only leaves me fifty more.

And since to look at things in bloom
Fifty springs are little room,
About the woodlands I will go
To see the cherry hung with snow.
**************************

Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΚΕΡΑΣΙΩΝ

Προχωρημένη Άνοιξη, εποχή των κερασιών . 
Θυμάμαι το δημοφιλέστατο στο γαλλόφωνο
κόσμο τραγούδι Η εποχή των κερασιών ( Le temps des cerises).
Πρωτάκουσα το τραγούδι σε μια ιδιωτική σύναξη στον μπαξέ ενός φίλου στη Νάουσα, όπου είχαμε μαζευτεί , πριν από χρόνια για να γιορτάσουμε τα γενέθλιά του. Ο φίλος, γεωπόνος σπουδάσας εν Παρισίοις και ερασιτέχνης μουσικός, μετά από τη συνήθη τσιπουροκατάνυξη μάς πήγε σε ένα σημείο του μπαξέ , όπου μας περίμεναν οι βαρυφορτωμένες κερασιές του. Εκεί , αφού πρώτα μας τραγούδησε το τραγούδι, συνοδεύοντάς το με την κιθάρα του, μας προέτρεψε να τις τρυγήσουμε, όπερ και εγένετο μετά μεγάλης χαράς.
Η εποχή των κερασιών , είναι ένα ερωτικό τραγουδάκι των Jean-Baptiste Clément και Antoine Renard. Γράφτηκε στο διάστημα 1866-1868, αλλά έγινε το σύμβολο των μεγάλων αλλά εφήμερων ελπίδων της Παρισινής Κομούνας (δίμηνο Μαρτίου- Μαΐου 1871)

Παρισινή Κομμούνα - Βικιπαίδεια

ύστερα από την αιματηρότατη καταστολή της.

Les temps des cerises 
(chanson)

Quand nous en serons au temps des cerises
Et gai rossignol et merle moqueur
Seront tous en fête
Les belles auront la folie en tête
Et les amoureux du soleil au cœur.
Quand nous en serons au temps des cerises
Sifflera bien mieux le merle moqueur.

Mais il est bien court le temps des cerises
Où l'on s'en va deux cueillir en rêvant
Des pendants d'oreilles
Cerises d'amour aux robes pareilles
Tombant sous la feuille en gouttes de sang.
Mais il est bien court le temps des cerises
Pendants de corail qu'on cueille en rêvant.

Quand vous en serez au temps des cerises
Si vous avez peur des chagrins d'amour
Evitez les belles
Moi qui ne crains pas les peines cruelles
Je ne vivrai pas sans souffrir un jour.
Quand vous en serez au temps des cerises
Vous aurez aussi des chagrins d'amour.

J'aimerai toujours le temps des cerises
C'est de ce temps là que je garde au cœur
Une plaie ouverte
Et dame Fortune en m'étant offerte
Ne saura jamais calmer ma douleur.
J'aimerai toujours le temps des cerises
Et le souvenir que je garde au coeur
______________________

When we sing the time of the cherries,
And the merry nightingale, and the mocking blackbird
Will be celebrating !
The pretty girls will go wild
And the lovers will have sunshine in their hearts !
When we sing the time of the cherries,
The mocking blackbird will be singing much better !
When we sing the time of the cherries,
When we go picking in a dream*
Drop earrings...
Love cherries in similar colours,
Falling under the leaf like drops of blood...
But it is quite short, the time of cherries,
Coral pendants which we pick in a dream !
When the time of cherries has come,
If you fear unhappy love stories,
Avoid the pretty girls !
I, who do not fear the cruel sorrows
I shall not live without suffering one day...
When the time of cherries has come
You too will have unhappy love stories !
I shall always love the time of cherries,
It is from those times that I hold in my heart
An open wound !
And lady Fortune, albeit offered to me
Will never be able to soothe my pain...

I shall always love the time of cherries
And the memory I hold in my heart !

Ο Παρισινός λαός στα οδοφράγματα, λίγο πριν από την καταστολή
της επανάστασης από τον αμείλικτο Θιέρσο.
Η επανάσταση : μία εφήμερη λαϊκή αναλαμπή, που θα πνιγεί στο αίμα.
Σαν τα γλυκύτατα κεράσια , των οποίων η εποχή είναι τόσο σύντομη