Λειψία : η πόλη που αγαπά και τιμά το βιβλίο

Η Λειψία διαβάζει

Με αφετηρία την έκθεση βιβλίου της Λειψίας, 2014

της Ανθής Βηδενμάιερ

Μπορεί μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο η έκθεση βιβλίου αυτής της πανέμορφης πόλης, που πιθανότατα χρωστά το σλαβόφωνο όνομά της στις φλαμουριές της (Leipzig, μάλλον από το urbslibzi, δηλ. πόλη με φλαμουριές), να έχασε την πρωτιά από τη Φραγκφούρτη, η ιστορία της όμως αρχίζει τον 17o αιώνα, όταν αποτελούσε το κέντρο του σύγχρονου εμπορίου βιβλίων. Τόσο μεγάλη ήταν η εμβέλειά της που το 1792 ιδρύθηκε το Χρηματιστήριο των Εμπόρων Βιβλίου, για να ρυθμίζει τις χρηματικές συναλλαγές μεταξύ των εμπόρων και των εκδοτών, οι οποίοι κάθε χρόνο κατέφθαναν από όλα τα γερμανικά κράτη με τα διαφορετικά νομίσματά τους.

 

Η φετινή έκθεση βιβλίου της Λειψίας, που παραδοσιακά επικεντρώνεται στη βιβλιοπαραγωγή των χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και γενικότερα στις λιγότερο ομιλούμενες γλώσσες, όπως και στον αναγνώστη, διήρκεσε από τις 13 ως τις 16 Μαρτίου. Με το μότο «Η Λειψία διαβάζει» διοργανώθηκαν σε 4 μέρες πάνω από 3.000 αναγνώσεις βιβλίων, τόσο στους εκθεσιακούς χώρους όσο και μέσα στην πόλη, ακολουθώντας τη γερμανική παράδοση, σύμφωνα με την οποία στην παρουσίαση ενός βιβλίου το κοινό δεν πηγαίνει για να ακούσει μεγάλα ονόματα της πολιτικής ή της τέχνης να παρουσιάζουν τον συγγραφέα και το έργο του, αλλά για να ακούσει τον ίδιο τον συγγραφέα να διαβάζει και να σχολιάζει αποσπάσματα από το βιβλίο του.

Πέντε περίπτερα στέγαζαν διαφορετικές θεματικές που καλύπτουν τα ποικίλα ενδιαφέροντα των 200.000 επισκεπτών. Ένα αφιερωμένο στην παιδική κι εφηβική λογοτεχνία με χιλιάδες παιδιά και γονείς να ακούν, να διαβάζουν, να ζωγραφίζουν, αλλά και με ειδικούς χώρους για τις μητέρες, να αλλάζουν πάνες ή να θηλάζουν. Ένα με επίκεντρο τις εφημερίδες, τα περιοδικά, τους νέους εκδοτικούς οίκους, τους συγγραφείς και τους βιβλιοπώλες, αλλά και την τυπογραφία, με μηχανήματα και τυπογράφους να επιδεικνύουν την τέχνη τους σε μια πόλη που φημιζόταν για το πλήθος και την ποιότητα των εκδοτικών της οίκων τους προηγούμενους αιώνες. Σε άλλο περίπτερο, η «Λογοτεχνική γωνιά» της παράλληλης 20ής Έκθεσης Παλιών Βιβλίων, ένας τόπος όχι μόνο για συλλέκτες, αλλά και για νέους και νέες που βυθίζονται σε σπάνια βιβλία καθισμένοι στο πάτωμα. Και τέλος, ένα περίπτερο αφιερωμένο στα μάνγκα, ασφυκτικά γεμάτο, όπου μικροί και λιγότερο μικροί φαν των γιαπωνέζικων κόμικς, μεταμφιεσμένοι σε ήρωες επιστημονικής φαντασίας και παραδοσιακών παραμυθιών, βαμμένοι πράσινοι ή πορτοκαλί από τα μαλλιά ως τα νύχια, περιμένουν υπομονετικά στην ουρά για να τους υπογράψει η αγαπημένη τους μανγκάκα τα συλλεκτικά τους τεύχη. Συνέχεια ανάγνωσης →