Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΩΝ

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ
Ο ΚΥΚΛΟΣ ΤΩΝ
ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΩΝ

Α/ ΕΛΛΑΔΑ
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΖΟΣ ΡΑΓΚΑΒΗΣ*

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΑ "ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ" ΤΟΥ
[ ΕΝ ΑΘΗΝΑΙΣ. ΤΥΠΟΙΣ "ΠΥΡΣΟΥ" Α.Ε. 1930]
1
[Ιανουάριος του 1870]

" [...] εγενόμην δ' ευμενέστατα δεκτός και υπό των Αυτών Μεγαλειοτήτων,
και πολλάκις παρεκάθησα εις το βασιλικόν πρόγευμα και το γεύμα. Κατά
την πρώτην μου μάλιστα παρουσίασιν η Α. Μ (1). , ότε Τη εξέφρασα την λύπην
μου, διότι δεν εγνώριζον εισέτι τον Βασιλόπαιδα (2), μοι είπεν ο Βασιλεύς να
επανέλθω τη επαύριον περί τας 11, ότε θα διέταττε να μοι τον δείξωσιν.
Επανελθόντα δε κατά την διαταγήνΤου, μ' εδέχθη κάτω εις το Βασιλικόν
γραφείον (3), και πολλά μ' ηρώτησε περί των εν Κωνσταντινουπόλει, περί των
αφορώντων τα της εθνικότητος, περί των Πατριαρχείων, περί εν Ρωμανία
μοναστηριακών κτημάτων (4), εις ήν περίστασιν και μοι παρετήρησεν ότι ο
Ηγεμών της Ρωμανίας εφαίνετό πως βασιλέως αντιποιούμενος αξιώσεις.
Και περί των εσωτερικών δε πραγμάτων διά μακρών μοι ωμίλησεν, ειπών
μοι ότι σταθεράν απόφασιν έχει να μένη ακριβώς εντός των συνταγματικών
ορίων, άνευ προτιμήσεως υπέρ κόμματος ή ατόμου, λαμβάνων ό η πλειονοψηφία
ήθελε εκάστοτε τω υποδεικνύη (5).
Απήντησα δ' ότι τούτο, κατ' εμήν κρίσιν, ήν το ορθότατον και σωτηριωδέστερον
σύστημα, αν μόνον τ' αποτελέσματα παράγωνται πλειονοψηφίας ειλικρινούς
και ουχί υπό δολιεύσεων και υπό επεμβάσεων.
Εις τούτο δε μοι αντέταξεν ο Βασιλεύς ότι αι επεμβάσεις ουδέποτε θέλουσι
προέλθη εκ της βασιλείας, αν δ' ώσιν αποτελέσματα του Συντάγματος,
η διόρθωσις αυτών δεν εναπόκειται εις τον Βασιλέα. Επί τέλους δε με
προέτρεψεν, όταν διαμένω μακράν των Αθηνών, να Τω επιστέλλω ιδιαιτέρως
οσάκις έχω τι λόγου άξιον να Τω διακοινώ.
Εις το έν των δωματίων του Βασιλικού γραφείου μοι έδειξε την ιδίαν εικόνα του,
ελαιογραφίαν της εις την Ελλάδα ελθούσης και εν τοις ανακτόροις επί τινα χρόνον
φιλοξενηθείσης Σουηδής τινος ζωγράφου και με ηρώτησε πώς μοι εφαίνετο.
- Αρίστη την τέχνην, είπον, και η ομοιότης κατά το πλείστον εντελής, αλλ' ουχί
και κατά πάσας τας λεπτομερείας.
- Δηλαδή;
-Δηλαδή μοι φαίνεται ότι εχρωμάτισέ πως υπέρ το δέον το άνω χείλος της Υ. Μεγαλειότητος.
-Πώς; Είναι ο μύσταξ μου. Δεν τον βλέπεις; μοι είπε φέρω την χείρα εις το άνω χείλος΄αλλ' ουδέν εκεί εύρισκε να στρίψη, ως καταφανές τω εποίει το μειδίαμά μου.
Τέλος δε διέταξεν η Α. Μ. και εκόμισαν το Βασιλικόν βρέφος, εις ό , ως εις Διάδοχον του Ελληνικού θρόνου, προσέφερα τα σεβάσματά μου, μη γενόμενα όμως μετά πολλής προσηνείας δεκτά.[...].

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. Γεώργιος Α΄: Γεννήθηκε στη Κοπεγχάγη το 1845. Επιλέχτηκε βασιλιάς
της Ελλάδας από τις μεγάλες δυνάμεις, διαδεχθείς τον εκθρονισθέντα Όθωνα.
Βασίλεψε από το 1863 έως το 1913, οπότε και δολοφονήθηκε στην παραλία της
Θεσσαλονίκης κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες από τον φερόμενο ως αναρχικό
αλλά μάλλον πράκτορα των Γερμανών Αλέξανδρο Σχινά. Όταν τον συνάντησε
ο Ραγκαβής ήταν 25 ετών.
2. Κωνσταντίνος: Το πρώτο από τα οκτώ (!) παιδιά του Γεωργίου, διάδοχος του θρόνου ( Γέννηση : 21 Ιουλίου του 1868 . Θάνατος: 11 Ιανουαρίου 1923). Από το 1913 βασιλιάς και (ως γερμανόφιλος) θανάσιμος αντίπαλος του "Ανταντικού" Βενιζέλου. Όταν τον "συνάντησε" ο Ραγκαβής , ήταν 19 μηνών.
3. Τα Ανάκτορα ήταν τότε το κτίριο της σημερινής Βουλής των Ελλήνων.
4. Ρωμανία: η σημερινή Ρουμανία. Λίαν επίκαιρη η πληροφορία του Ραγκαβή
περί υπάρξεως μοναστηριακών κτημάτων στη χώρα αυτή, γεγονός που επιβεβαιώνεται από τις διεκδικήσεις που προβάλλουν σήμερα διάφορες μονές
του Αγίου Όρους (Βατοπέδι και ά.), αποσκοπώντας σε παχυλές αποζημιώσεις.
*********

* ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΡΙΖΟΣ ΡΑΓΚΑΒΗΣ
(1809-1892)

Επιφανέστατη προσωπικότητα του 19ου αιώνα. Οξυνούστατος,κάτοχος σπουδαίας παιδείας και πολυγλωσσότατος, ο Φαναριώτης ποιητής και πεζογράφος Ραγκαβής υπηρέτησε το ελληνικό κράτος ασκήσας ευδοκίμως ποικίλα λειτουργήματα, λαμπρότερα των οποίων υπήρξαν εκείνα του καθηγητή Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών , του Υπουργού Εξωτερικών και του Διπλωμάτη καριέρας στις ΗΠΑ και σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες.
Η προσωπικότητά του δέσποσε επί πολλά έτη στα πνευματικά πράγματα της Ελλάδας και οι δεσμοί του με σημαίνουσες προσωπικότητες της ευρωπαϊκής πνευματικής ζωής επηρέασαν και την ελληνική πνευματική ζωή.
Έγραψε αφηγήματα ( Ο συμβολαιογράφος), ιστορικά μυθιστορήματα ( Ο αυθέντης του Μορέως), κωμωδίες ( Του Κουτρούλη ο γάμος) , ρομαντική ποίηση (Διονύσου πλους και Γοργός ιέραξ) και εξέδωσε δύο περιοδικά [ Χρυσαλλίς (1863-1866)- Παρθενών (1971-1973)].
Τα "Απομνημονεύματά" του είναι ο καθρέφτης μιας "δύσκολης" εποχής , κατά την οποία
ο ελληνικός λαός ψάχνει να διαμορφώσει την πολιτική , την κοινωνική και την πνευματική του ταυτότητα, έχοντας ως οδηγούς διανοούμενους που είναι πεπεισμένοι
ότι η κύρια αποστολή τους είναι να αναγεννήσουν εκ της τέφρας του το αρχαίο ελληνικό κλέος, φορώντας άλλοτε ευρωπαϊκά ρούχα και άλλοτε την παραδοσιακή φουστανέλα.