ΑΠΟΡΙΑ ΕΥΗΘΟΥΣ ΠΟΛΙΤΗ

ευλογία η [evlojía] O25 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του ευλογώ. 1α. (εκκλ.) ευχή που κάνει ο κληρικός για να μεταδοθεί η θεία χάρη στους πιστούς: O Πατριάρχης έδωσε την ~ του στο εκκλησίασμα. Nα έχεις την ~ του Θεού, την προστασία. ANT κατάρα. Παντρεύτηκαν / η νέα σχολική χρονιά άρχισε / ξεκίνησαν για τη μάχη με τις ευλογίες της εκκλησίας, με την τέλεση του μυστηρίου του γάμου / του αγιασμού κτλ. (έκφρ.) με τις ευλογίες, με την έγκριση, συνήθ. ειρωνικά: Nόμος που επιτρέπει τη φοροδιαφυγή με τις ευλογίες του κράτους. || ευλογία που δίνει ο πρεσβύτερος ή ο επίσκοπος με συμβολική κίνηση του δεξιού χεριού ή του σταυρού. β. ευχή που κάνει ένα ηλικιωμένο και σεβαστό πρόσωπο, για να δοθεί η θεία προστασία σε κπ. νεότερο. ANT κατάρα: Έχει την ~ των γονιών του. 2. για να δηλώσουμε την αφθονία των αγαθών: Στο σπίτι μας είχαμε όλες τις ευλογίες του Θεού. || για κπ. ή για κτ. που είναι πηγή ευτυχίας, χαράς: Tα καλά παιδιά είναι ~ (Θεού). Tα δάση είναι ~ για τους κατοίκους των πόλεων. [λόγ. < ελνστ. εὐλογία, αρχ. σημ.: `έπαινος΄]

---------

ευλογιά η [evlojá] O24 : (ιατρ.) εξανθηματική, λοιμώδης, επιδημική, ιογενής νόσος που έχει ως χαρακτηριστικό σύμπτωμα πυώδεις φλύκταινες σε όλο το σώμα, οι οποίες αφήνουν, κυρίως στο πρόσωπο, βαθιές ουλές: O δαμαλισμός είναι εμβολιασμός κατά της ευλογιάς. || (ζωολ.) παρόμοια ασθένεια που προσβάλλει τα ζώα: ~ των προβάτων / των χοίρων. [λόγ. < μσν. ευλογιά < ευλογία με συνίζ. για αποφυγή της χασμ. (ευφ.)]

ΛΕΞΙΚΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗ

ΑΠΟΡΙΑ ΕΥΗΘΟΥΣ ΠΟΛΙΤΗ

Γιατί , μπρε Άγνωστε Χ, με κάνεις να σπάω το κεφάλι μου,
για να λύσω το γρίφο σου;
Ενώ ξεκίνησες την τετρασύλλαβη πρότασή σου με μικρά,
γιατί την τέλειωσες με κεφαλαία; Για να με παιδέψεις;
Τώρα , εγώ πώς να εκλάβω το νόημα της τελευταίας λέξης σου;
Σαν ευλογία ή σαν ευλογιά; Ως πηγή ευτυχίας ή ως ασθένεια;
Αν εννοείς την πρώτη εκδοχή, για ποιον είναι πηγή χαράς,
γι' αυτόν που τις ρίχνει ή γι' αυτόν που καίγεται;
Αν , πάλι, έχεις στο μυαλό σου τη δεύτερη εκδοχή,
ποιο είναι το νόημά της; Άρρωστος είναι αυτός
που τις εκτοξεύει ή αυτός που τις δέχεται;