Το πρώτο σκαλί

Το πρώτο σκαλί
[κατά τον τρόπον του Κωνσταντίνου Καβάφη]

Εις τον τρίτον άντρα της παραπονιούνταν
μιά μέρα γνωστή τις ώριμη δημοσιογράφος·
"Τώρα μερικά χρόνια πέρασαν που είμαι στο κανάλι
και μία θέσιν διακεκριμένην δεν έχω δει ακόμα.
Το μόνον άρτιόν μου έργον είναι το δελτίον των οκτώ,
το οποίο εκφωνώ διά τους Παπούα.
Αλλοίμονον, είν' υψηλή το βλέπω,
πολύ υψηλή της κοινωνικής αναδείξεως η σκάλα·
και απ' το σκαλί το πρώτο εδώ που είμαι
ποτέ δεν θ' ανεβώ η δυστυχισμένη".
Ειπ' ο άνδρας της· "Αυτά τα λόγια
ανάρμοστα και βλασφημίες είναι.
Κι αν είσαι στο σκαλί το πρώτο, πρέπει
νάσαι υπερήφανη κ' ευτυχισμένη.
Θυμάσαι από πού ξεκίνησες και πώς ανελίχθης ραγδαίως;
Πρώτα ήσουν Κνίτισσα και μετ' ολίγον Ρηγοπούλα,
έπειτα με τους Πρασίνους , κατέληξες δε με τους Γαλαζωπούς.
Στα νιάτα σου δεν είχες τι να φας και πολεμούσες
διά το δίκιο και τον Τσε στους δρόμους.
Τώρα συντρώγεις με τον Κώσταν και στου Καρτιέ
συχνάζεις τας προθήκας.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα.
Κι αυτό ακόμη το σκαλί το πρώτο
πολύ από τον κοινό τον κόσμο των Παπούα απέχει.
Εις το σκαλί για να πατήσεις τούτο
πρέπει με το δικαίωμά σου νάσαι
πολίτης εις των μεγαλοαστών Παπουανών την πόλι.
Και δύσκολο στην πόλι εκείνην είναι
και σπάνιο να σε πολιτογραφήσουν.
Στην αγορά της βρίσκεις βιομηχάνους της Εκάλης
και εφοπλιστάς πολυμηχάνους
που δεν γελά κανένας μούτσος.
Εδώ που έφθασες, λίγο δεν είναι·
τόσο που έκαμες, μεγάλη δόξα".