ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΙΣΑΡΗΣ
Το ποίημα της Πλυτώς
Σιωπή είναι ένας πόνος που αρχίζει
Από το στήθος σαν μοναξιά.
Το μεσημέρι κιτρινίζει
Ρημάζει το δέρμα μου
Μπαίνει μες στο μυαλό.
Σκόνη σηκώνεται, τα τζάμια στάζουν
Η προσπάθεια αιμορραγεί.
Στηρίξου επάνω μου- είπα στον καθρέφτη.
Θα σε κρατήσω.
Το ποίημα της Πλυτώς
Σιωπή είναι ένας πόνος που αρχίζει
Από το στήθος σαν μοναξιά.
Το μεσημέρι κιτρινίζει
Ρημάζει το δέρμα μου
Μπαίνει μες στο μυαλό.
Σκόνη σηκώνεται, τα τζάμια στάζουν
Η προσπάθεια αιμορραγεί.
Στηρίξου επάνω μου- είπα στον καθρέφτη.
Θα σε κρατήσω.
Οι παρενέργειες της σιωπής, εκδ. Ύψιλον 1984
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου