Τρίτη, Νοεμβρίου 27, 2007

Ίθι!


ΝΟΣΣΙΣ

ω ξείν', ει τύ γε πλεις ποτί καλλίχορον Μιτυλήναν
ταν Σαπφούς χαρίτων άνθος εναυσόμενος,
ειπείν ως Μούσαισι φίλαν τήνα τε Λοκρίς γα
τίκτε μ'΄ίσαις δ' ότι μοι τούνομα Νοσσίς, ίθι.
***
Ξένε, αν ταξιδεύεις στη χορευταρού τη Μιτυλήνη,
για να γευτείς τον ανθό της σαπφικής ομορφιάς,
πες πως κι η Λοκρίδα που με γέννησε είναι αγαπητή
στις Μούσες κι ότι με λένε Νοσσίδα. Στο καλό!..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Διηγήματα για γέλια και για κλάματα που ξαναγράφονται τώρα: Περσινά ξινά σταφύλια

  ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΟΥΧΑΓΙΕΡ Περσινά ξινά σταφύλια « Βασούλα μου", της λέω, "δεν είμαι καλά! Ζαλίζομαι, έχω ίλιγγο. Δεν μ...