Ο ποντικός κι ο καπιταλισμός , μια συνηθισμένη ιστορία

 

 Ο ΠΟΝΤΙΚΟΣ ΚΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ

Μια συνηθισμένη έμμετρη  ιστορία 

Ποντικάκι ελεεινό και κατσιασμένο σε λαβύρινθο κλεισμένο
έβλεπε απελπισμένο  το τυρί το τρυπημένο που ΄ταν απαγορευμένο

προσπαθούσε να το φτάσει, να τ΄αρπάξει  και την πείνα του να γιάνει

δυστυχώς από παντού όντας κλεισμένο , σ΄ό,τι  κάνει αποτυγχάνει .


Στον μπάρμπα  μετροπόντικα τηλεφωνεί,  να βάλει θέλει δεκανίκι,
μα εκείνος έχει  ακόμη πολλή δουλειά μες στο Μετρό ψηλά  στη Σαλονίκη,

Καλεί και τον κουμπάρο του, τον  αρουραίο του αγρού,  να βάλει ένα χέρι,

χωρίς λεφτά,  το  ξεκαθάρισε αυτός,   δε θέλει μαζί του να ΄χει νταραβέρι.


Ξύνει ματώνοντας  την κούτρα  του  να βρει  ένα τρόπο  να  φτάσει στο τυρί
ξάφνου πετάγεται  εμπρός ιδέα φαεινή , του λέει να βάλει δυναμίτη στο τοιχί.
Στήνει το τρωκτικό δουλειά νεοφυή , το έργο  με φυτίλι την ουρά αναλαμβάνει μόνος,
μια έκρηξούλα  τελικά ήταν πολύ  απλή, εξαφανίστη  από κώλο και  κοιλιά  ο πόνος.

 Για το Λαό   ο ποντικός μας  δοσμένη είχε όλη τη νιότη του  πάντα στο πλάι  του εργάτη

σ΄αγώνες , σ΄ απεργίες  πρώτη γραμμή  ανελλιπώς ,  γενναία  έβαζε την  πλάτη.

Άμα  όμως  την τύλωσε για τα καλά  βγαίνοντας  απ΄το κλουβί μέσω  του δυναμίτη, 

Του άρεσαν οι δουλειές μ' εκρηκτικά , στου καπιταλισμού προσεδαφίστη τον πλανήτη.  

 

Γουστάρει να πετά τ΄αφεντικού μοναχός  τον  αετό , τεντώνοντας   όλη την καλούμπα, 

   στο εξής το συμφέρον του είναι μόνος οδηγός ζωής , χωρίς αυτό   θα τονε  βρούνε τούμπα.
Το "Η ισχύς εν τη ενώσει των πολλών"  χαρακτηρίζει μόνο τους  λούζερ μες στη ζήση .

Δυναμίτες βάζει στη ζωή των αλλωνών , το όνειρο για γκουρμεδιές   δε θε΄να  σβήσει!

 

Gerontakos, Θεσσαλονίκη,23 /10/2025