Για τις αυτογελοιοποιητικές υπερβολές ξεγελάσματος του Χρόνου

 

ANTHOLOGIA GRAECA

XI 66 

Αντιφίλου*

 

 

Κήν τείνης ρακόεντα πολυτμήτοιο παρειής χρώτα,

καί αβλεφάρους ώπας επανθρακίσης,

καί λευκήν βάψης μέλανι τρίχα,

καί πυρίφλεκτα βοστρύχια κροτάφοις ούλα περικρεμάσης,

ουδέν ταύτα, γελοία, καί ήν έτι πλείονα ρέξης

 

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ  

 

Κι αν ακόμη τους πλισέδες του  προσώπου σιδερώσεις,

τα αβλέφαρά σου μάτια με ρίμελ τα κυκλώσεις,

τ΄άσπρο σου μαλλί  το βάψεις  καρβουνί, 

τους κροτάφους τούς στολίσεις με κατσαρωμένες μπούκλες, 

 

όλα τούτα  είναι γελοία , δεν αξίζουνε καθόλου,

μαζί με  όσα  γουστάρεις επί πλέον να προσθέσεις. 

 

Μετάφραση :Gerontakos

*Ο Αντίφιλος ο Βυζάντιος ήταν αρχαίος Έλληνας επιγραμματοποιός που έζησε την εποχή του Αυγούστου και του Τιβερίου. Θεωρείται από τους πιο κομψούς και γόνιμους ποιητές της Παλατινής Ανθολογίας, στην οποία σώζονται περί τα πενήντα άριστα επιγράμματά του.(ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)

**************************** 

 

ΑΝΤΙ ΣΧΟΛΙΟΥ, ΣΑΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ  ΤΡΟΠΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΙ Η ΜΠΡΙΖΙΤ ΜΠΑΡΝΤΟ , ΤΟ ΘΡΥΛΙΚΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΟΥ ΣΕΞ ΣΤΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ 1960, ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΓΗΡΑΤΕΙΑ

 

«....»Στην αυγή των 90ών γενεθλίων της, η Μπριζίτ Μπαρντό εκμυστηρεύεται και ζωγραφίζει μια εικόνα της ζωής της, απομονωμένη, με πολλές ασθένειες, αλλά περήφανη για τη μοναξιά της, την απόλυτα επιθυμητή, και για το πώς αντιδρά στα γηρατειά.

«Θα σου έλεγα – λέει η γυναίκα που ήταν το σεξ σύμβολο του κινηματογράφου στη δεκαετία του εξήντα, στη συνέντευξή της στη στη Le Monde – ότι δεν παραπονιέμαι ποτέ. Τα κόκαλά μου μου κάνουν άσχημα αστεία και με εμποδίζουν να κυκλοφορώ, μόνο με τη βοήθεια των δύο μπαστουνιών μου, αλλά τα πάω πολύ καλά, λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες. Και μετά, όταν κάποιος παραπονιέται, όλοι εκνευρίζονται ακούγοντάς το και ο πόνος δεν φεύγει. Οπότε, καλύτερα να μην παραπονιέσαι ποτέ. Ζω κανονικά, όπως όταν ήμουν νέα , αλλά με κάποιες αναπηρίες».

Η Μπριζίτ Μπαρντό θα κλείσει τα 90 στα τέλη Σεπτεμβρίου, αλλά δεν έχει εμμονή με την ηλικία ή το πώς άλλαξε η εμφάνισή της.Τα γηρατειά, λέει, “ήρθαν μέρα με τη μέρα, χωρίς αυτό το πράγμα να με ανησυχεί. Αν είμαι μεγάλη , δεν ξέρω, και δεν θέλω να μάθω, δεν με νοιάζει, ζω σύμφωνα με τις δυνατότητές μου, δε θα γονατίσω επειδή σπάζουν τα κόκαλά μου.Είναι βέβαια πρόβλημα, μα,  πάνω απ όλα, δεν είναι πρακτικό. Αλλά δε με νοιάζει, υπάρχουν άνθρωποι που είναι σε χειρότερη κατάσταση. Κι έπειτα κρατιέμαι όρθια».

Επαναλαμβάνει ότι έχει «άλλα προβλήματα» , λέγοντας χαρακτηριστικά: «Δεν περνάω τη  ζωή μου κοιτώντας στον καθρέφτη, για να μετρήσω τις ρυτίδες ή τα άσπρα μαλλιά μου...».[.....................]

ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ :H Μπριζίτ Μπαρντό στα 90 της