Θανάσης Παπακωνσταντίνου -- Urbanum | Official Music Video Play List

Ο νέος δίσκος του Θανάση Παπακωνσταντίνου είναι η κραυγή του λύκου στο δάσος

Στα 12 νέα κομμάτια του Θανάση Παπακωνσταντίνου μοιάζει να αποτυπώνεται η ανάγκη του για να πάρει «ανάσα» πέρα από τις φόρμες που επιτάσσει το τραγούδι και η διαδρομή του σε αυτό. Μοιάζει να είναι η πιο άναρχη δουλειά του, σαν την κραυγή του λύκου μέσα στο έρημο δάσος την ώρα που καραδοκεί της μανιέρας ο κυνηγός.

Μιχάλης Γελασάκης

ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ

=>Ο νέος δίσκος του Θανάση Παπακωνσταντίνου είναι  η κραυγή του λύκου στο δάσος

«URBANUM»
Μουσική-λόγια: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Θανάσης Παπακωνσταντίνου

Παραγωγή: Αριστοτέλης και Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου Ο.Ε. - "Αχός"
Καλλιτεχνική διεύθυνση και διεύθυνση παραγωγής: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ενορχήστρωση: Θανάσης Παπακωνσταντίνου με τη συμβολή των μουσικών(εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά)
Ηχοληψία-μείξη: Μάκης Πελοπίδας στο στούντιο ΑΧΟΣ, Μεγαλόβρυσο Αγιάς
Συμπληρωματικές ηχογραφήσεις: Βάσω  Δημητρίου στο σπίτι της
Mastering: Andy ‘Hippy’ Baldwin (Metropolis, London)
Video: Νίκος Ευστρατιάδης    / efnief       https://vimeo.com/837941690

ΜΟΥΣΙΚΟΙ
Φοίβος Άνθης: Drum set
Βασίλης Μπαχαρίδης: Καπάκια
Αποστόλης Γιάγκος: Πιάνο, Moog
Βάσω Δημητρίου: Ηλεκτρική κιθάρα και αναλογικά εφέ με πετάλια
Νίκος Δημηνάκης: Βαρύτονο σαξόφωνο
Ανδρέας Πολυζωγόπουλος: Τρομπέτα
Θανάσης Παπακωνσταντίνου: Φωνή, μπουζουκομάνα, samples

 1. Τρία Βασικά Ερωτήματα 

-Γιατί, στα τραγούδια μου όλα,
ντύνεται ο νταλκάς γαμπρός;

-Κάτω απ’  τους πυλώνες της θλίψης,
ένας  θύσανος χαμομηλιού η χαρά μου.
Τα σύρματα συρίζουν,
δηγματίζουν οι μέλισσες,
τα φρύγανα και οι ηλιαχτίδες γίνονται ένα.

-Ποιος το βάσανό μου βλέπει,
 να  'ρθει, να το μοιραστεί;

Απ’  τον Βοσκόπουλο ως τις σονάτες του Biber,
ξυπόλητος περπάτησα
με τα βράγχια της φαντασίας σφηνωμένα στο στήθος.
Αν ξέρατε  τι δρόμο έκανα
μέσα απ’ το βάλτο της κακοτυχίας!

-Ποιος θα με θυμάται, φως μου,
σα θα φύγω μακριά;

-Είμαι  η σκιά στο σκαλοπάτι.
Λίγο μετά, θ’ αγγίξω τις τριανταφυλλιές,
θα κινηθώ ανατολικά
κι όταν χαθώ σαν βάτραχος στα χόρτα,
τότε η μάνα μου, η μήτρα, το αντικείμενο
θα πει σε όλους: «Ρε παιδιά!
Ποιoς είδε το πουλάκι μου,
τον ίσκιο τον  γραμμένο,
που κελαηδεί χωρίς μιλιά
και κλαίει δίχως δάκρυ;»
Όμως κανείς δε νοιάζεται.