Αμερικανικός εφιάλτης
Του χρόνου τέτοια εποχή οι Ηνωμένες Πολιτείες θα έχουν, μάλλον, πρόεδρο ξανά τον Ντόναλντ Τραμπ. Αυτή η προοπτική δεν πρέπει πια να μας εκπλήσσει καθώς η αμερικανική altright είναι παρούσα στις πολιτικές εξελίξεις πολλά χρόνια τώρα και ο απενοχοποιημένος, αντιεπιστημονικός λόγος της, που κάποτε μας φαινόταν αλλόκοτος, πλέον έχει εισβάλει και στα ευρωπαϊκά όπως και στα ελληνικά σαλόνια.
Ήδη πριν από πολλά χρόνια ο ποιητής Ντίνος Σιώτης,
που έζησε στη Βόρεια
Αμερική τρεις δεκαετίες, έγραφε ότι η διαφορά του Τζορτζ Μπους Τζούνιορ
από τον Μπαράκ Ομπάμα ήταν ότι ο πρώτος δεν πίστευε στη λογική και την
επιστήμη, ενώ ο δεύτερος πίστευε. Τώρα βέβαια ο Τραμπ βρίσκεται πέραν
κάθε λογικής, ενώ θα έπρεπε ο ίδιος να αποτελεί αντικείμενο της
επιστήμης.
Σε έναν βαθμό, βέβαια, αποτελεί ήδη αντικείμενο παρατήρησης, τουλάχιστον της πολιτικής επιστήμης και φιλοσοφίας – ας θυμηθούμε το βιβλιαράκι «Trump» που πρόλαβε να κυκλοφορήσει ο Γάλλος φιλόσοφος Αλέν Μπαντιού πριν ακόμη ολοκληρωθεί η πρώτη και μοναδική ώς τώρα τραμπική θητεία. Εκεί είχαν επισημανθεί τα νέα χαρακτηριστικά που έφερνε αυτός στο αμερικανικό προεδρικό προφίλ, όπως ρατσισμός, σεξισμός, πρωτόγονος εθνικισμός, εχθρότητα προς τη διανόηση και τάση προς τον φασισμό.
Αυτό το τελευταίο ήρθε μάλλον να το επιβεβαιώσει ο Τραμπ πριν από λίγες μέρες, όταν δήλωσε πως, αν εκλεγεί, την πρώτη μέρα θα είναι δικτάτορας ή, μάλλον, θα γίνει δικτάτορας για μία μέρα, διευκρινίζοντας ότι έτσι θα χτίσει οριστικά τον τοίχο στα σύνορα με το Μεξικό και θα επιτρέψει τις μαζικές εξορύξεις υδρογονανθράκων που τώρα τίθενται υπό διωγμό λόγω της κλιματικής αλλαγής που ο ίδιος την αμφισβητεί. Παρά τις διευκρινίσεις αυτές, και μόνο η λέξη «δικτατορία» επιβεβαιώνει τον (Aλέν) Μπαντιού που ήδη το 2020 έγραφε για «πιθανότητα μιας νέας μορφής επαπειλούμενου φασισμού».
Το τι ακριβώς συμβαίνει με τον σημερινό δυτικό καπιταλισμό που πάλι, ύστερα από πολλά χρόνια, βρίσκεται να συγχρωτίζεται και να φλερτάρει με απροκάλυπτα φασίζουσες προσωπικότητες και επιλογές, και μάλιστα στη Μέκκα του, θα φανεί σύντομα.
Πάντως στα
«Τετράδια Αμερικής» του Σιώτη, που είναι κριτικός αλλά δίκαιος, σε ένα
βιβλίο 550 σελίδων δηλαδή, στο οποίο συγκεντρώνει τα κυριότερα κείμενά
του για τις ΗΠΑ –άλλα μικρά και καίρια, άλλα μεγάλα και εμβριθή– μπορεί
κανείς να μάθει πολλά για αυτή την κοινωνία που από τη μια εκλέγει Μπους
και Τραμπ αλλά από την άλλη έχει σπουδαία φιλολογική κίνηση ή έχει και
μια γυναίκα κληρονόμο μεγάλης φαρμακοβιομηχανίας η οποία δωρίζει 100
εκατομμύρια δολάρια στο περιοδικό «Poetry» των 10.000 αντιτύπων!
Poetry Magazine
Αξίζει
να το κοιτάξουμε περιμένοντας τις εκλογές του Νοεμβρίου, όπως και τα
άλλα βιβλία της ίδιας αλυσίδας, τη «Μυθολογία της Αμερικής» του Βασίλη
Βασιλικού
αλλά και το «Δοκίμιο για την Αμερική» του Γιώργου Θεοτοκά 
που
αποτέλεσε έμπνευση για τον Βασιλικό. Λένε ότι η γνώση φέρνει
απαισιοδοξία, αλλά και η απαισιοδοξία όπως κι η απραξία πιθανόν να μην
μπορούν να νικηθούν παρά μόνο με τη γνώση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου