ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Της Νίκης Κώτσιου
bookpress.gr
Ο Αργεντινός συγγραφέας Μανουέλ Πουίχ (1932-1990), επαναστάτης κι εξεγερμένος σε όλη του την ταραχώδη ζωή, υπέστη αλλεπάλληλες διώξεις, που δεν στόχευαν μόνο τα πολιτικά του πιστεύω (αριστερός), αλλά και τη σεξουαλική του ταυτότητα (ομοφυλόφιλος). Στο Φιλί της γυναίκας-αράχνης (μτφρ. Ασπασία Καμπύλη, εκδ. Carnivora), που λαμβάνει χώρα το 1975 σε μια φυλακή της Αργεντινής, καταθέτει μεταμφιεσμένο σε μυθιστόρημα ένα σημαντικό κομμάτι της εμπειρίας του, υπαρξιακής και πολιτικής, παρακολουθώντας δυο αντιθετικούς χαρακτήρες, με κοινό όμως και αδιαπραγμάτευτο το αίτημά τους για ελευθερία. Τοποθετεί τους ήρωές του μέσα σε μια καταπιεστική συνθήκη εγκλεισμού και τους προετοιμάζει για μια μεγαλειώδη υπέρβαση, που θα αποτελέσει το κορυφαίο γεγονός του βιβλίου.
Στη μακρινή Αργεντινή του 1975, δύο φυλακισμένοι μοιράζονται το ίδιο κελί, ο ένας ποινικός κι ο άλλος αντικαθεστωτικός. Ο Μολίνα είναι ομοφυλόφιλος και διώκεται για αποπλάνηση ανηλίκου, ο Βαλεντίν είναι αγωνιστής της αριστεράς και φυλακίζεται για τις πολιτικές του ιδέες. Οι κόσμοι τους είναι τελείως διαφορετικοί και εντελώς ασύμβατοι. Ο Μολίνα γεννήθηκε άνδρας αλλά νιώθει γυναίκα μέχρι το μεδούλι, δεν τον ενδιαφέρει η πολιτική, είναι συναισθηματικός και ονειροπόλος, αποδέχεται παθητικά τη μοίρα του, διεκτραγωδεί τα παθήματά του και αρέσκεται να διηγείται στον συγκρατούμενό του μελοδραματικές ταινίες που του έκαναν εντύπωση και τον συγκίνησαν. Τις περισσότερες φορές ταυτίζεται με τη γοητευτική πρωταγωνίστρια, εμπλέκεται στην ιστορία που διηγείται κι ενθουσιάζεται με το αισθηματικό, δακρύβρεχτο στόρυ. Αναπαράγει ολόκληρες σεκάνς απ΄τις αγαπημένες του ταινίες, αφηγείται παθιασμένα και παράφορα, σα να πρόκειται για ιστορίες που τον αφορούν πολύ άμεσα και προσωπικά.[................................]
ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΡΙΤΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
Το φιλί της γυναίκας-αράχνης, του Μανουέλ Πουίχ
Η ΤΑΙΝΙΑ
Ο Luis Molina και ο Valentin Arregui βρίσκονται στη συγκρατούμενοι στη
φυλακή στη λατινική Αμερική για διαφορετικούς λόγους: ο πρώτος,
ομοφυλόφιλος, για ανήθικη συμπεριφορά, ενώ ο δεύτερος είναι πολιτικός
κρατούμενος και αντικαθεστωτικός. Η συμβίωσή τους κρύβει πολλά, καθώς
καθένας από τους δυο έχει διαφορετική συμπεριφορά και τρόπο να
αντιμετωπίσει τη φυλάκισή του.
Σκηνοθεσία: Έκτορ Μπαμπένκο
Πρωταγωνιστούν: Γουίλιαμ Χαρτ, Ραούλ Τζουλιά, Σόνια Μπράγκα
Διάρκεια: 120'
Γραμμένο το 1976 από τον εκπατρισμένο Αργεντινό λογοτέχνη Μανουέλ Πουίγκ, το «Φιλί της Γυναίκας Αράχνης» έφτασε στην οθόνη ως ανεξάρτητη παραγωγή αφού προηγουμένως θριάμβευσε στις Κάννες και κέρδισε τέσσερις υποψηφιότητες στα Όσκαρ, από τα οποία ο Γουίλιαμ Χαρτ κατέληξε με ένα χρυσό αγαλματάκι που του ανήκε δικαιωματικά. Η ερμηνεία του στο ρόλο ενός φυλακισμένου ομοφυλόφιλου σε μια χώρα της Λατινικής Αμερικής και η σύνθετη σχέση του με τον πολιτικό κρατούμενο (ο αλησμόνητος Ραούλ Τζούλια) που μοιράζεται μαζί του το κελί αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά μιας ταινίας η οποία μιλά για τη φιλία, την αγάπη αλλά και την ατομική ευθύνη, το καθήκον και τη θυσία με τρόπο συγκλονιστικό.
Είναι ευτύχημα, στο μεταξύ, ότι το φιλμ υπήρξε «θύμα» της πιο εμπνευσμένης κινηματογραφικής ανταρσίας στην οποία οι δυο πρωταγωνιστές αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους ρόλους τους, δίχως την έγκριση του σκηνοθέτη, την πρώτη κιόλας μέρα των γυρισμάτων, δημιουργώντας στην πορεία ένα από τα πιο παράδοξα και δυνατά «ζευγάρια» του σινεμά. Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, η αξέχαστη δημιουργία του βραζιλιάνικης καταγωγής Έκτορ Μπαμπένκο κατόρθωσε να καταρρίψει ταμπού και να αλλάξει νοοτροπίες τόσο στον ανεξάρτητο κινηματογράφο όσο και στο ίδιο το Χόλιγουντ.
Λουκάς Κατσίκας/aoaff.gr/
Το φιλί της γυναίκας αράχνης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου