Χοακίν Φίνιξ: Ο πιο ιδιοσυγκρασιακός σταρ της εποχής μας
Αυτή την εβδομάδα κυκλοφορεί στις αίθουσες ο «Napoleon»
του Ρίντλεϊ Σκοτ, μια ταινία που προσμένουν με χαρά οι σινεφίλ,
ανυμνώντας με πίστη τον πρωταγωνιστή της. Με μια καριέρα που ξεκίνησε
δειλά τη δεκαετία των ‘80s και συνεχίζεται μέχρι σήμερα, ο Χοακίν Φίνιξ
για πρώτη φορά γίνεται το κεντρικό πρόσωπο μιας στουντιακής
υπερπαραγωγής, είναι το μεγάλο όνομα στη μαρκίζα, πάνω από τον τίτλο της
ταινίας. Δεν πηγαίνουμε να δούμε τον «Ναπολέοντα» με τον Χοακίν Φίνιξ,
πηγαίνουμε να δούμε τον Χοακίν Φίνιξ ως Ναπολέοντα, κι αυτή είναι μια
κατάκτηση που ήρθε μέσα από προσεκτικές επιλογές, χωρίς καλλιτεχνικές
εκπτώσεις. 
O Χοακίν γεννήθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1974. Οι γονείς του ήταν μέλη των «Παιδιών του Θεού», μιας αίρεσης που απαιτούσε από τα θηλυκά μέλη της να κάνουν σεξ με άπιστους για να τους προσηλυτίσουν και κήρυττε ότι οι ενήλικες πρέπει να έχουν σεξουαλικές σχέσεις με τα παιδιά για να τους δείξουν την αγάπη τους. Οι γονείς του είδαν το φως το αληθινό και έφυγαν τρέχοντας από εκεί όταν αυτός ήταν μόλις τεσσάρων ετών κι έτσι θυμάται ελάχιστα από εκείνη την περίοδο. Για να μην τους εντοπίσουν τα μέλη της αίρεσης, θα αλλάξουν το επώνυμό τους από Μπότομ σε Φίνιξ – προφανής η σημειολογία.
Με τη φωτεινή εξαίρεση του «Joker», παρατηρείς ότι ο Φίνιξ κατάφερε να γίνει σταρ χωρίς να έχει μεγάλα πρωταγωνιστικά σουξέ στο όνομά του και δίχως να κάνει συχνές δημόσιες εμφανίσεις – άσε που όταν το κάνει, η συστολή του βγάζει μάτι.
Ο δρόμος φέρνει την οικογένεια Φίνιξ στο Λος Άντζελες. Με τον πάτερ φαμίλια τραυματισμένο στη σπονδυλική στήλη, τα παιδιά βγαίνουν στην αγορά εργασίας και συμμετέχουν σε διαφημιστικά. Ένας όρος που θέτει η μαμά Φίνιξ σε κάθε συνεργασία είναι τα παιδιά να μη συμμετέχουν σε διαφημιστικά που προωθούν με οποιονδήποτε τρόπο την κατανάλωση κρέατος. Ο Λιφ (Leaf) Φίνιξ, όπως ήθελε ο Χοακίν να τον αποκαλούν τότε, εμφανίζεται σε διαφημίσεις και τηλεοπτικές σειρές, κάνει το ντεμπούτο του στο σινεμά, παίζει και στο «Parenthood» (1989) του Ρον Χάουαρντ, ως ανιψιός του Στιβ Μάρτιν και οργισμένος νεολαίος, αποσπώντας θετικές κριτικές.
Οι προτεινόμενοι ρόλοι καθόλου δεν του αρέσουν κι έτσι αποφασίζει να αποσυρθεί πρόωρα. Ο αδελφός του, Ρίβερ, είναι εκείνος που θα τον πείσει να ξαναγίνει Χοακίν και να δώσει ακόμα μια ευκαιρία στο επάγγελμα της υποκριτικής. Τον έβλεπε πατρικά τον Ρίβερ Φίνιξ ο Χοακίν, μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε για το πόσο του στοίχισε όταν έφυγε στα χέρια του από υπερβολική δόση ναρκωτικών το 1993, με τον θάνατό του να συγκλονίζει την κινηματογραφική κοινότητα.
Ουσιαστικά, η πραγματική καριέρα του ηθοποιού ξεκινά λίγο μετά, όταν ο Γκας Βαν Σαντ, από τους πρωτοπόρους της ανεξάρτητης αμερικανικής σκηνής στα ‘90s, τον επιλέγει για να παίξει στο πλευρό της Νικόλ Κίντμαν στη βιτριολική σάτιρα «To Die For» (1995). Το αυθάδικο ύφος και το λαγώχειλο φέρνουν ρόλους εναλλακτικών χαρακτήρων, ας πούμε σαν εκείνους που υποδυόταν ο Τζόνι Ντεπ στο πρώτο στάδιο της καριέρας του. Ήταν, επίσης, ρόλοι σε ταινίες δημιουργών πρώτης γραμμής, γεγονός που, δεδομένα, πρέπει να ικανοποιούσε έναν νεαρό ηθοποιό που λίγα χρόνια πριν ήθελε να τα παρατήσει όλα. Τον Γκας Βαν Σαντ διαδέχεται ο Όλιβερ Στόουν του ξεχασμένου σήμερα «U-Turn» (1997) και ο Τζόελ Σουμάχερ του «8MM» (1999), που μπαινοβγαίνει στη λίστα με τις δημοφιλέστερες ταινίες του Netflix το τελευταίο διάστημα.
Το εισιτήριο για τη διασημότητα θα έρθει από τα χέρια ενός ακόμα μεγαλύτερου ονόματος, του Ρίντλεϊ Σκοτ. Ο Σκοτ θα τον επιλέξει για τον ρόλο του Ρωμαίου αυτοκράτορα Κόμμοδου στο «Gladiator» (2000). Ο Χοακίν αντεπεξέρχεται με ωριμότητα βετεράνου στους ελάσσονες σαιξπηρισμούς του σεναρίου του Τζον Λόγκαν και αφήνει την αίσθηση μιας άσβεστης οργής που σιγοκαίει στο εσωτερικό του, η οποία θα εξαπολυθεί σαν καταστροφική φωτιά εάν δεν πάρει αυτό που θέλει την ώρα που το θέλει. Πλάθοντας έναν από τους αξέχαστους κακούς της μεγάλης οθόνης, θα βρεθεί υποψήφιος για Όσκαρ B΄ Ανδρικού Ρόλου απέναντι στους Άλμπερτ Φίνεϊ, Τζεφ Μπρίτζες, Γουίλεμ Νταφόε και Μπενίσιο Ντελ Τόρο και θα χάσει από τον τελευταίο.
[.....................................................]ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗΧοακίν Φίνιξ: Ο πιο ιδιοσυγκρασιακός σταρ της εποχής μας
ΔΕΙΤΕ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΘΡΙΛΕΡ ΤΟΥ 2017 ΜΕ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ ΤΟΝ ΓΙΟΚΙΝ ΦΙΝΙΞ , ΠΟΥ ΒΡΑΒΕΥΤΗΚΕ ΣΤΙΣ ΚΑΝΝΕΣ
Δεν Ήσουν Ποτέ Εδώ
You Were Never Really Here
Σκηνοθεσία:
Lynne Ramsay
Κύριοι Ρόλοι:
Joaquin Phoenix … Joe
Ekaterina Samsonov … Nina Votto
Alex Manette … γερουσιαστής Albert Votto
John Doman … John McCleary
Judith Roberts … η μητέρα του Joe
Alessandro Nivola … κυβερνήτης Williams
Ο Θοδωρής Κουτσογιαννόπουλος έγραψε στο Lifo.gr για την ταινία, δίνοντάς της τρία άστρα στα πέντε: «Mε το ανάγλυφο βάσανο που αναδίδει αβίαστα η εύγλωττη έκφρασή του, ο Χοακίν Φίνιξ γεμίζει τις πολλές σιωπές αλλά και τα κενά που δημιουργεί η ελλειπτική αφήγηση της Σκωτσέζας δημιουργού του Ratcatcher και του Morvern Callar, Λιν Ράμσεϊ, στη μεταφορά της νουβέλας του Τζόναθαν Έιμς, Δεν ήσουν ποτέ εδώ.
Το κινηματογραφικό αποτέλεσμα είναι ένα ιδιότυπο θρίλερ με ήρωα έναν κακοποιημένο εκτελεστή που διασχίζει την πραγματικότητα κάτω από το παραμορφωτικό πρίσμα των ισχυρών παυσίπονων, αλλά δεν ξεφεύγει από τον μοναδικό του στόχο, δηλαδή να σώσει παιδιά που υφίστανται κακοποίηση ‒ με τις εφιαλτικές παιδικές αναμνήσεις του να λειτουργούν παρενθετικά και σχετικά επεξηγηματικά ως προς τη φύση της αποστολής του.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου