Αυτοί είναι (οι ψηφοφόροι), αυτούς έφεραν, τώρα «τα κεφάλια μέσα»
Toυ Γιώργου Καρελιά
Οι εκλογές αναμετρήσεις τελείωσαν, το αποτέλεσμα είναι αυτό που είναι και πλέον μπαίνουμε στη φάση της αναμονής. Τα «κεφάλια μέσα» λοιπόν…
Οι ψηφοφόροι μίλησαν. Ο Μητσοτάκης σχημάτισε την πολυπληθέστερη κυβέρνηση όλων των εποχών. Η αντιπολίτευση είναι (οι μεν) σαν ζαλισμένο κοτόπουλο ή (οι δε) κορδώνεται αυτοϊκανοποιημένη από την «επιτυχία» της. Και εμείς, οι πολίτες, ας ετοιμαζόμαστε για όσα θα (επ)έλθουν.
Οι ψηφοφόροι είπαν πολύ καθαρά:
Πρώτον, ότι δεν τους νοιάζει αν η μυστική υπηρεσία της χώρας παρακολουθούσε υπουργούς, αρχηγούς κομμάτων και τον αρχηγό των ενόπλων δυνάμεων. Κι εδώ που τα λέμε γιατί να τους νοιάζει, αφού οι παρακολουθούμενοι δεν επέδειξαν τη στοιχειώδη ευθιξία και παρέμειναν στις καρέκλες τους;
Δεύτερον, ότι δεν δίνουν δεκάρα για τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν στα Τέμπη κι ας λέει ακόμα και το επίσημο πόρισμα ότι έγιναν εγκληματικά λάθη.
Τρίτον, ότι δεν τρέχει τίποτα που πνίγηκαν τόσοι άνθρωποι στα ελληνικά νερά της Μεσογείου, ξένοι είναι, καλά να πάθουν που αναζήτησαν μια καλύτερη ζωή.
Αυτά είπαν οι ψηφοφόροι για τα τρία βαρύτερα αμαρτήματα της προηγούμενης κυβερνητικής θητείας. Και είπαν κάτι ακόμα: δεν μας νοιάζουν αυτά, εμείς θέλουμε επιδόματα και pass και περιμένουμε την επενδυτική βαθμίδα.
Απελευθερωμένος και παντοδύναμος ο πρωθυπουργός έφτιαξε την κυβέρνησή του με 63 μέλη και τώρα όλοι ψάχνουν να βρουν πότε είχαμε περισσότερους. Ποτέ. Και τι πειράζει που ο ίδιος αναρωτιόταν το 2019 «τι χρειάζονται τα τεράστια σχήματα, όπου ο καθένας παίρνει μια καρέκλα, για να τηρούνται οι εσωκομματικές ισορροπίες;».
Τι πειράζει που έλεγε ότι η κυβέρνησή του δεν θα έχει κανέναν αναπληρωτή υπουργό και έβαλε πέντε; Τι πειράζει που σήμερα, μέσα στους 64, έβαλε τέσσερις αναπληρωτές και πλήθος υφυπουργών; Τι πειράζει που αύριο θα πήξουμε (ξανά) στους μετακλητούς υπαλλήλους; Οι καρέκλες να είναι καλά.
Τι πειράζει που γίνεται υπουργός ένας περιφερόμενος τυχοδιώκτης, ο οποίος πριν από μερικά χρόνια παρίστανε τον σοσιαλιστή και δήλωνε «Συμπαρατάσσομαι με το ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατική Παράταξη για να συμβάλλω ενεργά στη διαμόρφωση μιας ισχυρής και διακριτής πολιτικής δύναμης που θα σταθεί με αξιώσεις απέναντι στο νέο διχασμό που προκαλεί η τυφλή σύγκρουση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ»;
Και γιατί να μην το κάνει ο Φλωρίδης, αφού πριν από αυτόν ένας άλλος επιφανής σοσιαλιστής, που κατακεραύνωνε τους αδέξιους δεξιούς, είδε το φως το αληθινό και στα πολιτικά του γεράματα επιβραβεύθηκε ως δεξιά μεταγραφή;
Τι πειράζει που ο Μητσοτάκης κάνει υφυπουργό την κυρία Αλεξοπούλου, η οποία τάσσεται κατά των αμβλώσεων, ασπαζόμενη τη σκοταδιστική θεωρία του «αγέννητου παιδιού»; Δεν πειράζει καθόλου. Έχει να λέει ότι έβαλε περισσότερες γυναίκες στη νέα κυβέρνησή του, χωρίς να τον νοιάζει αν μαζί με κάποιες καλές επιλογές συνυπάρχει και πολιτική σαβούρα. Άλλωστε, με τους θρησκόληπτους της ΝΙΚΗΣ μέσα στη Βουλή πλέον, πρέπει και κάποιοι από τη «φιλελεύθερη» κυβέρνηση να φυλάει τα χριστιανικά ιερά και όσια.
Αυτοί είμαστε (οι ψηφοφόροι), αυτούς ψηφίσαμε να μας κυβερνήσουν, αυτά εγκρίναμε. Το διάλειμμα τελείωσε, τα κεφάλια μέσα…
ΑΠΟ ΤΟ IEIDISEIS.GR
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου