Περικλῆς Κοροβέσης: Ὁ παλιός μου συμμαθητής
planodion |
Περικλῆς Κοροβέσης [Ἀφιέρωμα 10/14 (Κάθε Κυριακή)]
Ὁ παλιός μου συμμαθητής
ΛΑ στὴ ζωή σου νοικοκυρεμένα. Πάντα μὲ τοὺς πολλοὺς καὶ τὰ λόγια σου μετρημένα. Ψήφιζες πάντα ἐθνικά. Ὅλα γιὰ τὴν Ἑλλάδα. Νὰ πάει μπροστὰ καὶ ἐσὺ μαζί της. Ποτὲ δὲν ξέχναγες στὶς ἐθνικὲς γιορτὲς νὰ ἀναρτήσεις στὸ μπαλκόνι σου τὴ γαλανόλευκο ποὺ κυμάτιζε περήφανα γιὰ σένα. Ὅλα πήγαιναν καλά. Ἀλλὰ ξαφνικὰ ἔχασες τὴ δουλειά σου καὶ τὸ σπίτι σου. Μετὰ δρόμος καὶ συσσίτιο. «Γιατί ὅλα αὐτά;» ἀναρωτιόσουν καὶ ἀπάντηση δὲν ἔπαιρνες. Βρέθηκες στὸ Σισμανόγλειο, μὲ τοὺς φθαρμένους τοίχους καὶ τὰ τρύπια σεντόνια, μὲ χαρτὶ ἀπορίας. Δὲν κατάλαβες πῶς βρέθηκες ἐκεῖ. Ἦρθα καὶ σὲ εἶδα, παλιέ μου φίλε, ἀλλὰ δὲν μὲ γνώρισες. «Δὲν ἔχει ἐπαφὴ μὲ τὸ περιβάλλον», μοῦ εἶπε ἡ νοσοκόμα. Σὲ κοιτοῦσα ποὺ ἔλιωνες καὶ σκέφθηκα βλάσφημα γιὰ ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια ποὺ ζήσαμε μαζὶ «Εἶχες ἄραγε ποτὲ ἐπαφὴ μὲ τὸ περιβάλλον;».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου