Βιβλίο, το καλύτερο... φάρμακο
ΦΩΤ.: ΜΑΡΙΟΣ ΒΑΛΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
Οι περαστικοί αναρωτιούνται αν είναι βιβλιοπωλείο ή φαρμακείο και οι περίοικοι είναι ενθουσιασμένοι με την ιδέα της κυρίας Κατερίνας να στεγάσει δανειστική βιβλιοθήκη στο φαρμακείο της. Τον Σεπτέμβριο κλείνει ένας χρόνος λειτουργίας της βιβλιοθήκης και τα ράφια πολλαπλασιάζονται συνεχώς. Νέοι τίτλοι βιβλίων παίρνουν τη θέση τους δίπλα σε φάρμακα και άλλα προϊόντα και, όπως μας εξηγεί η ιδιοκτήτρια του φαρμακείου, «πάντα το βιβλίο κερδίζει αφού, ούτως ή άλλως, είναι το καλύτερο... φάρμακο».
Πτυχιούχος της Φαρμακευτικής Σχολής Αθηνών, με καταγωγή από τη Χαλκιδική και με πολλές μετακομίσεις σε διάφορες περιοχές της Αττικής, η κυρία Κατερίνα αποφάσισε να ανοίξει το δικό της φαρμακείο στα Βριλήσσια το 1998. «Δεν την ήξερα καθόλου την περιοχή, βρέθηκα εδώ τυχαία από μια αγγελία ενοικίασης του χώρου. Τώρα πια μένω εδώ και νιώθω ότι ανήκω στη γειτονιά», μας λέει και εξηγεί πώς δημιουργήθηκε η ιδέα για τη βιβλιοθήκη: «Πριν από έναν χρόνο κάναμε μια ανακαίνιση στη βιτρίνα, οπότε βρέθηκε αρκετός ελεύθερος χώρος στην είσοδο και σκεφτόμασταν, με τη συνεργάτιδά μου τη Ματίνα, πώς να τον αξιοποιήσουμε. Μας άκουσε μια πελάτισσα και ήταν δική της η ιδέα να βάλουμε βιβλία. Μας έφερε και η ίδια κάποια».
Στην αρχή ένα μικρό ράφι φιλοξένησε τα πρώτα βιβλία, αριθμημένα και καταγεγραμμένα. «Οσοι μπαίνουν πρώτη φορά δεν καταλαβαίνουν τι είναι. Υπήρξαν και κάποια κακόβουλα σχόλια, όπως “γίνατε και βιβλιοπώλες τώρα;” αλλά οι περισσότεροι ενθουσιάστηκαν και μπορώ να σας πω ότι έχουμε φανατικούς αναγνώστες πια, που μας φέρνουν και οι ίδιοι εξαιρετικά βιβλία, διαμαντάκια. Ολο αυτό έχει αλληλεπίδραση, προκαλεί ενδιαφέρουσες συζητήσεις, είναι η ευχάριστη νότα στη δύσκολη καθημερινότητα όλων μας».
Τα παιδικά βιβλία εντυπωσιάζουν για την ποικιλία τους. «Οι μικροί αναγνώστες είναι βιβλιοφάγοι. Μια φίλη μου νηπιαγωγός με βοήθησε στην επιλογή των παιδικών βιβλίων και πράγματι έχουν μεγάλη απήχηση. Παλιά έμπαιναν παιδιά και πείραζαν χίλια δυο πράγματα, τώρα ασχολούνται μόνο με τη βιβλιοθήκη. Είναι πολύ ελπιδοφόρο να βλέπεις μικρά παιδιά, τη γενιά των υπολογιστών, με ένα βιβλίο στο χέρι. Αυτή η εικόνα των παιδιών να ανοίγουν και να μυρίζουν το βιβλίο είναι το πιο συγκινητικό που έχω βιώσει εδώ μέσα».
Η κυρία Κατερίνα δεν θέλει να φωτογραφηθεί, ούτε να αναφερθεί πού βρίσκεται το φαρμακείο της. «Δεν επιζητούμε προβολή ή διαφήμιση. Το κάνουμε με την καρδιά μας. Δεν θα μας φέρει πελάτες η βιβλιοθήκη και ασφαλώς δεν ήταν αυτός ο σκοπός. Μας φέρνει την επαφή ακόμα και με ανθρώπους εκτός γειτονιάς. Φαρμακοποιός από τη Θράκη, που είναι και συγγραφέας, επικοινώνησε μαζί μου και μας έστειλε το βιβλίο του. Τηλεφώνησε και άλλος συνάδελφος από τον Κολωνό, που επίσης στεγάζει δανειστική βιβλιοθήκη στο φαρμακείο του.
Εχουμε το ίδιο μεράκι. Διάβαζα πρόσφατα για το ταξίδι του βιβλίου σε υπαίθριες βιβλιοθήκες του κόσμου, που ένας ταξιδιώτης επιλέγει ένα βιβλίο και το αφήνει μετά κάπου για να το πάρει κάποιος άλλος. Αυτό το ταξίδι είναι συναρπαστικό. Ερχόμαστε σε επαφή, ανταλλάσσουμε απόψεις, ταξιδεύουμε μέσα από τις σελίδες των βιβλίων μας. Να δείτε πόσο αλλιώτικες είναι οι εφημερίες του φαρμακείου πια... Παλιά γινόταν ουρά, τώρα ουρά γίνεται μπροστά στη βιβλιοθήκη. Μας επηρέασε και η καραντίνα, ήταν η εποχή που κλειστήκαμε αναγκαστικά στα σπίτια μας και ξανασυστηθήκαμε με τα βιβλία μας».
Το φαρμακείο της κυρίας Κατερίνας κατάφερε να αντέξει σε δύσκολες εποχές. «Ξεκίνησα με δάνεια και χρέη. Οταν κατάφερα να τα αποπληρώσω, ήρθε η κρίση το 2010. Για πολλά χρόνια δεν μπορούσα να υποστηρίξω υπάλληλο με πλήρη απασχόληση. Τώρα πήραμε μια ανάσα και μπόρεσα να αλλάξω λίγο τη βιτρίνα, να φτιάξω το ρολό και τους υπολογιστές. Ομως οι νέοι φαρμακοποιοί, μόνοι τους και με δάνεια, δεν μπορούν να ανοίξουν φαρμακείο και να ορθοποδήσουν. Ηδη ξέρω κάποιες περιπτώσεις που αναγκάζονται να βάλουν λουκέτο. Είναι πολύ μεγάλος ο ανταγωνισμός και έχει περιοριστεί πολύ το κέρδος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου