Από το «Μαζί τα φάγαμε του Πάγκαλου» στο «Μαζί τους φάγαμε» της Φλέσσα...
Πέμπτη, Ιουνίου 29, 2023
Γιώργος Καζαντζής (συνθέτης): « Συνάδελφοι αποτύχαμε να εμπνεύσουμε με τη μουσική μας αξίες στον Έλληνα.Η ελληνική Βουλή έχει γεμίσει με φασιστικά μορφώματα, άλλα με ξεκάθαρη εικόνα, προκλητικά φανερά, και άλλα με μανδύα παραλλαγής. Προφανώς, αυτό θέλει σήμερα ο Έλληνας»
Γιώργος Καζαντζής : “Συνάδελφοι αποτύχαμε να εμπνεύσουμε με τη μουσική μας αξίες στον Έλληνα”
“…Συνάδελφοι, αποτύχαμε σαν καλλιτέχνες.
Αποτύχαμε όλοι μας, και οι μικρής αλλά και οι μεγάλης εμβέλειας.
Αποτύχαμε να εμπνεύσουμε με τη μουσική μας αξίες στον Έλληνα.
Αποτύχαμε να του εμπνεύσουμε σεβασμό, σεβασμό στην ύπαρξη, στη
δημιουργία, στον άνθρωπο, αποτύχαμε να του εμπνεύσουμε αγάπη,
αλληλεγγύη, ενσυναίσθηση.
Αποτύχαμε να του ενεργοποιήσουμε το συναίσθημα
για να ψηλαφίσει την αληθινή του υπόσταση και να νιώσει ότι όλοι οι
άνθρωποι είμαστε ίσοι ανεξαρτήτως χρώματος, καταγωγής και κοινωνικής
θέσης. Ότι όλοι οι άνθρωποι έχουμε το ίδιο δικαίωμα στη ζωή, στην υγεία,
στη χαρά, στον έρωτα. Αποτύχαμε να καλλιεργήσουμε την αισθητική του.
Οι προπάτορες μας (για τη μουσική μιλώ) έκαναν σύγχρονη για την
εποχή τους τέχνη, αυτά που εκείνοι κληρονόμησαν, ως αποδέκτες μιας
διαδοχικής κληρονομιάς που πήραν με τη σειρά τους –από αρχαιότητα,
Βυζάντιο, παράδοση, Σμύρνη, ρεμπέτικο– και ενέπνευσαν όλα τα παραπάνω
στο λαό μας, διευρύνοντας την οπτική του στο γίγνεσθαι, ωθώντας τον σε
ώριμη σκέψη και αντίδραση. Με άλλα λόγια, ήταν αρωγός του λαού μας στις
δύσκολες στιγμές του. Με τα τραγούδια τους και τις μουσικές τους ο λαός
μας αντιστάθηκε στη χούντα και σε ό,τι άλλο επιβουλεύονταν την ελευθερία
του, το δίκιο του και τα κοινωνικά του κεκτημένα.
Και εμείς που
κληρονομήσαμε αυτούς, αποτύχαμε να μεταφέρουμε όλα αυτά στη νεότερη
γενιά, αν και παράξαμε σύγχρονο ήχο, με αποτέλεσμα σήμερα ο σύγχρονος
Έλληνας στην συντριπτική του πλειοψηφία, ασύμβατος με όλα τα παραπάνω,
μη έχοντας όραμα και κοινωνική συνείδηση, αρκείται στο να ακούει
σκουπίδια (με ή χωρίς σεξιστικό περιεχόμενο). Από πού βγάζω αυτό το συμπέρασμα; Μα η σημερινή θλιβερή εικόνα της
ελληνικής Βουλής τα μαρτυράει όλα αυτά. Δεν μπορείς να είσαι
αλληλέγγυος, να σέβεσαι τον άνθρωπο και να ψηφίζεις φασίστες.
Δεν
μπορείς να έχεις ενσυναίσθηση και να ψηφίζεις φασίστες.
Δεν μπορείς να
σέβεσαι το περιβάλλον και να ψηφίζεις φασίστες. Δεν μπορείς να έχεις
αγάπη για τα πάντα και να ψηφίζεις φασίστες.
Δεν μπορείς να έχεις
αισθητική και να ψηφίζεις φασίστες.
Δεν μπορείς να υπηρετείς το δίκιο
και να ψηφίζεις φασίστες. Δεν μπορείς να αγαπάς την αλήθεια και να
ψηφίζεις φασίστες. Δεν μπορείς να έχεις όραμα και να είσαι φασίστας.
Η ελληνική Βουλή έχει γεμίσει με φασιστικά μορφώματα, άλλα με
ξεκάθαρη εικόνα, προκλητικά φανερά, και άλλα με μανδύα παραλλαγής.
Προφανώς, αυτό θέλει σήμερα ο Έλληνας.
Είναι σε όλους γνωστό, ότι η σύνθεση μουσικής και τραγουδιού, ακόμη
και του ερωτικού, είναι πολιτική πράξη, διότι το προϊόν της μιλάει στο
συναίσθημα και κινητοποιεί το Είναι για δράση και αντίδραση. Άρα, μήπως εμείς αποτύχαμε συνάδελφοι στην επικοινωνία μας με τον κόσμο;
Η δημιουργία είναι μια αμφίπλευρη σχέση. Εμείς γράφουμε, σε ποιον
όμως απευθυνόμαστε; Ποιος είναι ο αποδέκτης της μουσικής μας; Άραγε με
ποιον συνομιλεί η Τέχνη μας; Υπάρχει ακόμα αυτός, και για πόσο ακόμα θα
υπάρχει;…. Τροφή για σκέψη!!!
« Μια μέρα σαν τη σημερινή, στα μέσα της δεκαετίας του '50, γεννιέται στην Καλαμαριά της Θεσσαλονίκης, όπου διαμένει & δημιουργεί μέχρι σήμερα, ο ξεχωριστός συνθέτης, στιχουργός & πιανίστας, Γιώργος Καζαντζής, που τελευταία έγινε πιο γνωστός στο ευρύτερο κοινό μέσα απ' τη μουσική τίτλων & τις παραλλαγές του μουσικού θέματος του τραγουδιού "Μέλισσες", που έγραψε για την τηλεοπτική σειρά "Άγριες Μέλισσες".
Προσωπικά τον ανακάλυψα κάπου στις αρχές της δεκαετίας του '90, όταν, φοιτητής πια στη Θεσσαλονίκη, άκουγα μετά μανίας σε τοπικούς ραδιοσταθμούς, όπως ο "Ράδιο Ανατολικός", τραγουδιστές & συνθέτες της πόλης, που αργότερα αποτέλεσαν τη λεγόμενη "σχολή της Θεσσαλονίκης" στο έντεχνο τραγούδι, εμβληματικές μορφές της οποίας υπήρξαν ο Νίκος Παπάζογλου, ο Σωκράτης Μάλαμας, ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, ο Αργύρης Μπακιρτζής & φυσικά ο χαρισματικός Γιώργος Καζαντζής.
Ξεκίνησε την πορεία του στη δισκογραφία το 1986 & μέχρι σήμερα έχει συνθέσει τραγούδια, ορχηστρικά θέματα & μουσική για θέατρο, κινηματογράφο & τηλεόραση, διατηρώντας πάντοτε μια ιδιαίτερη ταυτότητα στο μουσικό του ιδίωμα, καθώς καταφέρνει να παντρέψει ιδανικά στις συνθέσεις του ηχοχρώματα της Ανατολής με νόρμες της Δύσης, λαϊκά μοτίβα με περίτεχνες δυτικότροπες ενορχηστρώσεις, παραδοσιακά φυσικά όργανα με νέες ψηφιακές τεχνολογίες, ταξιδεύοντάς μας από το χτες στο σήμερα με όχημα τη μουσική του.
Με αφορμή λοιπόν τη γενέθλια μέρα του σπουδαίου αυτού καλλιτέχνη, σας προσκαλώ σε μια μαγική περιδίνηση στο μουσικό του σύμπαν, όπου συνδυάζεται αριστοτεχνικά ο λυρισμός με την επικότητα, ο βυζαντινός ήχος με τον γνήσια λαϊκό, το έντεχνο στιλ με το πρωτοποριακό, με αποτέλεσμα να γίνεται μια μήτρα κύησης αληθινών συναισθημάτων & εμπειριών για τον ακροατή, χαρακτηριστικό γνώρισμα κάθε μουσικής που αξίζει να ονομάζεται έτσι.
Το αφιέρωμά μας εκτείνεται σε δύο μέρη & περιλαμβάνει 50 χαρακτηριστικές συνθέσεις του "με λόγια & χωρίς", που επέλεξα μέσα από το πλούσιο μέχρι τώρα έργο του. Στο σημερινό πρώτο μέρος, ανθολογούνται αντιπροσωπευτικά κομμάτια από την πρώτη εικοσαετία της προσωπικής δισκογραφίας αλλά & των συμμετοχών του, 1986-2006, με την παρουσία άξιων ερμηνευτών & στιχουργών, διανθίζοντάς το με φωτογραφικό υλικό από την καλλιτεχνική πορεία & παρουσία του μέχρι τις μέρες μας.
Δηλώνοντας αιώνιος θαυμαστής του, εύχομαι στον ίδιο τα καλύτερα για τα χρόνια που έρχονται, με υγεία, μακροημέρευση και δημιουργική έμπνευση, για να συνεχίζει να μας χαρίζει μικρές ή μεγάλες στιγμές ευτυχίας & ονείρου στους ζοφερούς καιρούς που ζούμε... »
...
Tracklist
01. ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ - Κώστας Πρατσινάκης (Γ. Καζαντζής-Σ. Κατζούρη, "ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ" 1986) 00:00
02. Η ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ ΠΟΥ ΧΑΝΕΙΣ - Γιώργος Καζαντζής (Γ. Καζαντζής-Χρ. Παπαδόπουλος, "ΕΠΟΧΕΣ" 1993) 03:27
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου