Η Γιούτζα Ουάνγκ παίζει στο Ηρώδειο
Η Γιούτζα Ουάνγκ παίζει στο Ηρώδειο συνοδευόμενη από την Ορχήστρα Δωματίου Μάλερ | Photo: Θωμάς Δασκαλάκης
********************
Η 38χρονη πιανίστρια με τις άκρως εκκεντρικές, αστραφτερές ενδυματολογικές επιλογές ερμήνευσε όχι ένα αλλά δύο (!) από τα μείζονα κοντσέρτα του Ρομαντισμού, το «Κοντσέρτο αρ.2» του Σοπέν και το «Κοντσέρτο αρ.1» του Τσαϊκόφσκι. Οι εντυπώσεις που αποκομίσαμε από τη συναυλία ήσαν τίποτε λιγότερο από άριστες.
Στις 15/7/2025 παρακολουθήσαμε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών την τελευταία συμφωνική συναυλία που δόθηκε στο Ηρώδειο πριν το ΥΠΠΟ κλείσει το ρωμαϊκό ωδείο επί τριετία για αναγκαία έργα συντήρησης και αποκατάστασης. Με τη συναυλία αυτή έκλεισε ένας κύκλος 70 ετών με εκτελέσεις συμφωνικής μουσικής στο ερείπιο του άτυχα βραχύβιου, μεγαλοπρεπούς ωδείου που έχτισε στα μέσα του 2ου αιώνα μ.Χ. ο Ηρώδης ο Αττικός στη μνήμη της συζύγου του Ρηγίλλας και το οποίο έκαψαν οι Ερουλοι μόλις εκατό χρόνια αργότερα, το 267 μ.Χ. Με τη συναυλία αυτή έκλεισε ένα μείζον κεφάλαιο της αθηναϊκής μεταπολεμικής μουσικής ζωής, η ακατάγραφη βαρύτητα και σημασία του οποίου περιμένουν ακόμη την τακτική τους τεκμηρίωση…
Κραταιά εκπρόσωπος της παγκοσμιοποιημένης απήχησης της κλασικής μουσικής με ιδιαίτερο αποτύπωμα στην Απω Ανατολή –Κίνα, Κορέα, Ιαπωνία- η Αμερικανοκινέζα, γεννημένη στο Πεκίνο, Γιούτζα Ουάνγκ, υπήρξε αδιαφιλονίκητη πρωταγωνίστρια της βραδιάς. Η ίδια λειτούργησε, επίσης, ως ακατανίκητος πόλος έλξης περίπου ολόκληρης της πολυμελούς κινεζικής παροικίας της Αθήνας –το’ χαμε ξαναδεί αυτό το 2023, με τον Λανγκ-Λανγκ!– όπως και πλήθους Κινέζων τουριστών, η δεσπόζουσα παρουσία των οποίων έγινε έντονα αισθητή στο κοίλο. Συνοδευόμενη από την Ορχήστρα Δωματίου Μάλερ (MCO) η 38χρονη πιανίστρια με τις άκρως εκκεντρικές, αστραφτερές ενδυματολογικές επιλογές ερμήνευσε όχι ένα αλλά δύο (!) από τα μείζονα κοντσέρτα του Ρομαντισμού, το «Κοντσέρτο αρ.2» του Σοπέν και το «Κοντσέρτο αρ.1» του Τσαϊκόφσκι. Οι εντυπώσεις που αποκομίσαμε από τη συναυλία ήσαν τίποτε λιγότερο από άριστες.
Η βραδιά ξεκίνησε με την εισαγωγή «Κοριολανός» του Μπετόβεν που ερμήνευσαν εξαίρετα οι μουσικοί μόνοι, δίχως αρχιμουσικό, ενώ το δεύτερο μισό της βραδιάς ξεκίνησε με τους πνευστούς της MCO να ερμηνεύουν το «Οκτέτο» (1923) του Ιγκορ Στραβίνσκι, μια στεγνά εγκεφαλική, στυγνά και σκόπιμα αντιρομαντική σύνθεση που λειτούργησε ως σκόπιμος αντίλογος στα εκατέρωθεν κοντσέρτα…καθαρίζοντας τον αέρα.
Ενδιάμεσα ακούσαμε πρώτα το «Κοντσέρτο αρ.2» (1829) του Σοπέν ενώ η βραδιά ολοκληρώθηκε μεγαλόπρεπα και μεγαλόφωνα με το εκρηκτικά συγκρουσιακό «Κοντσέρτο αρ.1» (1874/75) του Τσαϊκόφσκι. Σε αμφότερα τα κοντσέρτα την ορχήστρα διηύθυνε η ίδια η πιανίστρια. Ευφυέστατη, υπερταλαντούχα μουσικός –κάτι που οι Αθηναίοι σίγουρα είχαν αντιληφθεί με το παραπάνω όταν το Μέγαρο την είχε μετακαλέσει ως συνοδό του Καβάκου στις Σονάτες για βιολί του Μπραμς (2014)– η Γιούτζα Ουάνγκ πρόσφερε ερμηνείες υπεράνω κάθε λελογισμένης προσδοκίας: σφαιρικά μεστές, εκτυφλωτικά λαμπερές, εκφραστικά ψαγμένες, σύγχρονες στις επιλογές εκλεπτύνσεων και ξαφνιασμάτων, μεθυστικά δεξιοτεχνικές.
Κυρίως αισθανόταν κανείς ότι η πιανίστρια αντλούσε από τις νότες πρωτόγνωρες μουσικές διαβαθμίσεις νοήματος και υπερβάσεις εντάσεων που, ωστόσο, αποδεικνύονταν αβίαστα ταιριαστές στο συγκεκριμένο στίγμα των δύο κοντσέρτων η σύνθεση των οποίων απέχει παρ’ ολίγον μισόν αιώνα. Φραστική ηδυπάθεια και εθνικοσχολικό ρυθμικό σφρίγος στον πρωτορομαντικό Πολωνό Σοπέν, όπως επίσης εκρηκτικό, συγκρουσιακό πάθος και γεμάτη απόγνωση «σλαβική» υστερία στον ώριμα ρομαντικό Ρώσο Τσαϊκόφσκι. Εργαλεία για την επίτευξη των παραπάνω υπήρξαν η κοφτερή διαφάνεια, οι ιλιγγιώδεις ταχύτητες, οι δίχως όρια δεξιοτεχνικές επιδόσεις που έκοβαν την ανάσα αλλά και οι τεχνηέντως δοσμένες μεταπτώσεις μέσω ακαριαίων επιβραδύνσεων ή και αποφορτίσεων προς θύλακες λυρικού αναστοχασμού και εσωστρεφούς τρυφερότητας. Τα μεστά αδρεναλίνης τελευταία μέτρα στα ακραία μέρη αμφοτέρων των κοντσέρτων μάς άφησαν άφωνους!
Ανταποκρινόμενη στο έξαλλο χειροκρότημα του ακροατηρίου η καταφανώς ενθουσιασμένη Γιούτζα πρόσφερε όχι ένα αλλά τρία κομμάτια εκτός προγράμματος: ένα ποιητικά δοσμένο «Βαλς» του Σοπέν, την «Γκρέτχεν στο ροδάνι» του Σούμπερτ στην απαιτητικά δεξιοτεχνική μεταγραφή του Λιστ και μια σειρά από ανερυθρίαστα υπερδεξιοτεχνικές παραλλαγές του Χόροβιτζ επάνω σε θέματα από την «Κάρμεν» του Μπιζέ. Αποτέλεσμα; Παρ’ ολίγον να χάσουμε το τελευταίο μετρό!
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Η Γιούτζα Ουάνγκ παίζει σε παλαιότερες συναυλίες τα ίδια έργα που ερμήνευσε εφέτος στο Ηρώδειο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου