Η κυβέρνηση τιμωρεί την Αθήνα επειδή ψήφισε Δούκα
Η συζήτηση για τη Βασιλίσσης Όλγας δεν είναι τεχνικό ζήτημα· είναι βαθιά πολιτικό. Δεν ανακαλύψαμε ξαφνικά ότι ο δρόμος περνά μέσα από αρχαιολογικό χώρο. Όταν σχεδιάστηκε η γραμμή του τραμ και δαπανήθηκαν εκατομμύρια για έργα που άλλαξαν τον χάρτη της πόλης, κανείς δεν είχε τέτοιες ενστάσεις. Τώρα, που ο Χάρης Δούκας προτείνει να επιστρέψει η κυκλοφορία των οχημάτων, εμφανίζονται ξαφνικά αντιδράσεις από την κυβέρνηση και τα υπουργεία.
Η υποκρισία είναι προφανής. Όταν η προηγούμενη δημοτική αρχή σπαταλούσε δημόσιο χρήμα σε ζαρντινιέρες που εξαφανίστηκαν, σε φοίνικες και γλάστρες, σε βαψίματα ασφάλτου που ξεθώριασαν σε δύο εβδομάδες, σε «ποδηλατόδρομους» που ποτέ δεν λειτούργησαν πραγματικά, δεν υπήρξε καμία κυβερνητική ενόχληση. Όταν ξοδεύονταν εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για φιέστες και συναυλίες, ενώ οι Αθηναίοι ήταν κλεισμένοι στα σπίτια τους σε καραντίνα, καμία παρέμβαση δεν κρίθηκε απαραίτητη. Όταν το Σύνταγμα «άλλαζε» μόνο και μόνο για να παραδοθεί τελικά σε τραπεζοκαθίσματα, και η Πανεπιστημίου πνιγόταν στο τσιμέντο χωρίς δέντρα και χωρίς ούτε ένα παγκάκι, δεν υπήρξε ούτε φωνή διαμαρτυρίας από την κυβέρνηση.
Αντίθετα, σήμερα που οι Αθηναίοι έδωσαν με την ψήφο τους καθαρή εντολή σε μια νέα δημοτική αρχή να αποκαταστήσει την κανονικότητα και να διορθώσει τα λάθη, η κυβέρνηση επιλέγει να βάλει τρικλοποδιές. Όχι για λόγους ουσίας, αλλά επειδή δεν αντέχει ότι έχασε τον μεγαλύτερο δήμο της χώρας. Το κόμπλεξ είναι τόσο μεγάλο, που προτιμούν να καταστρέψουν την πόλη αντί να σεβαστούν την ετυμηγορία των πολιτών.
Η Αθήνα πνίγεται καθημερινά στην κίνηση. Η Πανεπιστημίου είναι ένας εφιάλτης όλο το 24ωρο, η μείωση λωρίδων δημιούργησε χάος και η Βασιλίσσης Όλγας παραμένει κλειστή χωρίς λόγο. Ο Χάρης Δούκας δεν υπόσχεται θαύματα· επιχειρεί το αυτονόητο: να δώσει ξανά ζωή σε μια πόλη που καταδικάστηκε από λάθος επιλογές και από μια διαχείριση που έβαζε το θέαμα πάνω από την ουσία.
Αν η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να σέβεται την πρωτεύουσα και τους κατοίκους της, οφείλει να αφήσει τη νέα δημοτική αρχή να εργαστεί. Τα έργα κρίνονται στην πράξη, όχι από πολιτικά απωθημένα.
Η Αθήνα δεν ανήκει ούτε στην κυβέρνηση ούτε σε κόμματα· ανήκει στους πολίτες της. Και αυτοί αποφάσισαν να γυρίσουν σελίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου