«Ο Τζόνι είναι μηχανοδηγός τρένου και αρραβωνιαστικός της Άναμπελ. Το
τρένο του (που έχει το όνομα «Στρατηγός») και η Άναμπελ είναι οι δυο
μεγάλες αγάπες του.
Όταν ξεσπά ο Αμερικανικός Εμφύλιος, ο Τζόνι πηγαίνει να καταταγεί, δεν τον δέχονται όμως ως στρατιώτη (παρά τις επίμονες προσπάθειες του ιδίου) αλλά ως μηχανοδηγό. Η Άναμπελ τον αποφεύγει, θεωρώντας ότι από δειλία δεν στρατεύτηκε.
Ο Τζόνι είναι απελπισμένος, αλλά όλα θα αλλάξουν όταν μια ομάδα κατασκόπων του εχθρού κλέβει το τρένο, μέσα στο οποίο βρίσκεται και η Άναμπελ. Ο Τζόνι είναι αποφασισμένος να τους κυνηγήσει, ώστε να ξαναπάρει πίσω την ατμομηχανή του αλλά και να σώσει την αγαπημένη του.
Στο τέλος, ο επίμονος μηχανοδηγός θα φτάσει να γίνει ήρωας πολέμου…
Ένα αριστούργημα του βωβού σινεμά, που ανέδειξε τον Μπάστερ Κίτον ως κινηματογραφιστή με δική του φωνή αλλά και ως δημιουργό ενός τύπου εντελώς διαφορετικού από τον αλήτη του Τσάπλιν. Η ευαισθησία του είναι μοναδική και η δύναμη των σκηνών ανεπανάληπτη.
Ο Στρατηγός (πρωτότυπος τίτλος: The General) είναι αμερικανική βωβή κωμική ταινία του 1926, σε σκηνοθεσία Κλάιντ Μπράκμαν και Μπάστερ Κίτον. Το σενάριο είναι εμπνευσμένο από ένα πραγματικό γεγονός που εκτυλίχθηκε κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου, και το οποίο ονομάζεται «Great Locomotive Chase» και βασισμένο στο βιβλίο του Γουίλιαμ Πίτεντζερ, The Great Locomotive Chase, του 1889. Η παραγωγή έγινε από τον Τζόζεφ Σκένκ και τον Κίτον, ενώ η διανομή από την United Artists. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Μπάστερ Κίτον και Μάριον Μακ.
Μία ταινία όπως αυτή, στο είδος της κωμωδίας και της δράσης, που κυκλοφόρησε σχεδόν στο τέλος της βωβής εποχής του κινηματογράφου, δεν έλαχε μεγάλης αναγνώρισης από το κοινό και τους κριτικούς, ενώ και οι εισπράξεις της δεν ήταν υψηλές, έχουσα ένα αξιοπρεπές μπάτζετ, το οποίο άγγιζε τα 750.000 δολάρια. Η οικονομική αποτυχία της οδήγησε τελικά τον Κίτον να κάνει συμβόλαιο με εταιρεία, την MGM, και να χάσει την καλλιτεχνική του ανεξαρτησία. Το 1954, έμεινε ελεύθερη από πνευματικά δικαιώματα, αφού στα 28 χρόνια της απαιτούμενης ανανέωσης αυτών, δεν έγινε ποτέ.[5]
Με το πέρας των ετών η ταινία απέκτησε δημοτικότητα και τη σήμερον θεωρείται μία από τις σπουδαιότερες ταινίες του Αμερικανικού Κινηματογράφου. Το 1989 δε, επιλέχθηκε από Βιβλιοθήκη του Κονγκρέσου και εισήλθε στο National Film Registry, ούσα μία από τις πρώτες ταινίες που μπήκαν εκεί για διατήρηση, καθότι ονομάστηκε (όπως και όλες όσες μπαίνουν εκεί): «πολιτισμικά, ιστορικά και αισθητικά σημαντικές». Ο Μπάστερ Κίτον, το 1963 δήλωσε ότι αυτή η ταινία είναι που το κάνει περισσότερο υπερήφανο στην καριέρα του.[6][................................................]
Ηλίας ΔΙΑΒΑΣΤΕ =>Δημόπουλος: «Ο Στρατηγός» του Μπάστερ Κίτον ή η επιτομή μιας κινηματογραφικής ιδιοφυΐας ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου