Οι υπερεξουσίες ενός άρχοντα οδηγούν στην υποδούλωση του λαού
Όταν οι Ιμεραίοι εκλέξανε τον Φάλαρη στρατηγό με απόλυτη εξουσία, και ενώ επρόκειτο να του δώσουν προσωπική φρουρά, ο Στησίχορος, αφού εξέθεσε την άποψή του, του αφηγήθηκε μια διδακτική ιστορία: ένα άλογο είχε στην αποκλειστική κατοχή του ένα λιβάδι, και όταν πήγε ένα ελάφι και του κατέστρεφε τη βοσκή, το άλογο, θέλοντας να εκδικηθεί το ελάφι, ρώτησε κάποιον άνθρωπο αν θα μπορούσε να εκδικηθεί μαζί του το ελάφι‧ ο άνθρωπος συμφώνησε, με την προϋπόθεση να περάσει στο άλογο χαλινάρι κι αυτός να το καβαλικέψει κρατώντας ακόντια‧ αφού το άλογο συμφώνησε και αυτός το καβαλίκεψε, το άλογο αντί να πάρει εκδίκηση έγινε το ίδιο δούλος του ανθρώπου. «Έτσι κι εσείς», είπε ο Στησίχορος στους Ιμεραίους, «προσέξτε μήπως, ενώ θέλετε να τιμωρήσετε τους εχθρούς σας, πάθετε το ίδιο με το άλογο‧ γιατί το χαλινάρι το φοράτε κιόλας, αφού εκλέξατε στρατηγό με απόλυτη εξουσία. Αν τώρα του δώσετε προσωπική φρουρά και τον αφήσετε να αποκτήσει απόλυτη εξουσία επάνω σας, θα είστε πλέον δούλοι του Φάλαρη».
Αγαπητοί συμπολίτες, ελπίζω να εννοήσατε: το χαλινάρι το φοράτε κιόλας, αφού δώσατε μια πανθομολογουμένως απίθανη πρωτιά σ’ έναν αδίστακτο σατραπίσκο, που ως μπροστάρης του νεοφιλελευθερισμού (νεο-φασισμού;), με το επιτελικό του παρακράτος και με την καθολική σύμπραξη του συνόλου των τηλεοπτικών μέσων ενημέρωσης εθνικής εμβέλειας σας έχει παραπλανήσει με ατέλειωτα ψέματα, ώστε ζείτε σε μια ψεύτικη, εικονική πραγματικότητα – που σίγουρα θα αποκαλυφθεί μετά τις εκλογές, όπως προειδοποιούν ευρωπαϊκοί θεσμοί και ο διεθνής Τύπος.
Ωστόσο, οι επόμενες εκλογές σάς δίνουν άλλη μια ευκαιρία να διορθώσετε με ορθοφροσύνη το λάθος σας και να προλάβετε το κακό, σώζοντας ό,τι μπορεί να σωθεί, για να μη χτυπάμε όλοι το κεφάλι μας μετά: όταν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα εφαρμόζει τις ιδιωτικοποιήσεις, τους πλειστηριασμούς πρώτης κατοικίας και τη φορολογική αφαίμαξη, με την αναδιανομή του δημόσιου πλούτου (ό,τι περισσέψει δηλαδή από το γενικευμένο πλιάτσικο των κυβερνητικών και των φίλων τους) από τους πολλούς στους λίγους, από τους εργαζόμενους στους κηφήνες, από το λαό στους ολιγάρχες (στους εθνικούς νταβατζήδες κατά Κώστα Καραμανλή), που πλουτίζουν από το υστέρημα του λαού, όπως αποδείχτηκε στις μέρες της ακρίβειας και της γενικευμένης ένδειας.
Η ούτως ή άλλως «καχεκτική» δημοκρατία μας έχει γίνει αγνώριστη‧ με την κατάλυση της διάκρισης των εξουσιών (εκτελεστικής, νομοθετικής, δικαστικής), την αχρήστευση των θεσμών ή την υπαγωγή τους στον έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας, με τον σχεδόν απόλυτο έλεγχο των μέσων μαζικής ενημέρωσης, με τη χαφιέδικη παρακολούθηση από τον «ηγέτη» των πολιτικών του αντιπάλων, μελών της κυβέρνησης και δημοσιογράφων ακόμη και της ανώτατης ηγεσίας του στρατεύματος, με την αδιαφανή και σκανδαλώδη διαχείριση των οικονομικών πόρων, με την εξαγορά των υπηρεσιών της τηλεοπτικής ενημέρωσης αλλά και με τη βαθιά κρίση αντιπροσώπευσης του λαού. Τέλος (;) με τη συστράτευση του τραπεζικού συστήματος, της Εκκλησίας και όλου του κρατικού μηχανισμού, όπως και με τη συμμετοχή στη κυβέρνηση δεδηλωμένων εχθρών της δημοκρατίας (χουντικών, ρατσιστών, τεταρταυγουστιανών και απροκάλυπτα φασιστών).
Πώς γίνεται ένας λαός να υποδουλώνεται με τη θέλησή του σ’ έναν αυταρχικό και αδίστακτο τυραννίσκο και «με τα χεράκια μας να βγάζουμε τα ματάκια μας»;
Η δημοκρατία, για να λειτουργήσει, έχει ανάγκη από άγρυπνους και ενεργούς πολίτες, που αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους για το σήμερα –το δικό τους– και το αύριο –των παιδιών τους. Οι εκλογές είναι το μόνο αλλά και το αποτελεσματικό όπλο που έχει ο λαός για να ασκεί την κυριαρχία του και να αποφασίζει ο ίδιος για τη ζωή του.
Έλληνες, γρηγορείτε και μην απεμπολείτε τα δικαιώματά σας και τον αποφασιστικό σας ρόλο στη διακυβέρνηση της χώρας. Αρκετά πλούτισε η «φαμίλια» και όλο τους το σόι. Καιρός να νοιαστείτε και για τον εαυτό σας. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα ανέλαβε μια χρεοκοπημένη χώρα (από ποιους άραγε;) και την παρέδωσε με γεμάτα τα κρατικά ταμεία και με αποκαταστημένο το κύρος της διεθνώς, και πάντως δεν έκλεψε, δεν έφαγε ούτε ένα ευρώ!... Ή μήπως δεν είναι έτσι; Αν προτιμάτε τους κλέφτες (και τους κλεπταποδόχους), τι θα πει ο κόσμος για εσάς;
Υπήρξαν πολλοί αχρείοι άρχοντες στην ιστορία‧ αλλά με την ψήφο του ίδιου του λαού;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου