ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΤΕΜΠΕΛΙΑ : Όλη την ημέρα εκοιμόμουν και το βράδυ πήγαινα για ύπνο

 

Τ Ε Μ Π Ε Λ Ι Α

του Γεώργιου Σουρή

 

Δεν έχω κέφι για δουλειά,

πάλι με δέρνει τεμπελιά

και κάθομαι στο στρώμα…

Βρίσκω το σώμα μου βαρύ

και όλ᾿ η γη δε με χωρεί

κι ο ουρανός ακόμα.

Κακά νομίζω τα καλά

και βλέπω μία στα χαμηλά

και μία κοιτώ επάνω…

Σ᾿ αυτό τον κόσμο τον χαζό

ας ημπορούσα να μη ζω

μα …δίχως να πεθάνω.