1. Σώτη Τριανταφύλλου: "Τριάδος η φανέρωσις εν Ιορδάνη γέγονεν"
Τελετή υποδοχής των πολεμικών αεροσκαφών RAFALE στην 114 ΠΜ στην Τανάγρα
© ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ/EUROKINISSI
Μαχητικά αεροσκάφη και γενειοφόροι ρασοφόροι επικαλούνται, ματαίως, την αγιαστική χάρη
Πηγή: athensvoice.gr
Αγοράσαμε γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη Rafale. Τα χρειαζόμαστε ως σύμβολο συμμαχίας με τη Γαλλία και, in extremis, ως αποτρεπτικό εργαλείο στις σχέσεις μας με την Τουρκία. Από μιαν άποψη είναι πεταμένα λεφτά· προτιμότερο θα ήταν ―λέω…― να μπορούσαμε, με μυστικές επιχειρήσεις και μετάδοση πληροφοριών, να πείσουμε τους Τούρκους ότι τα έχουμε χωρίς να τα έχουμε. Θα βόλευε να μπορούσαμε να παρουσιάζουμε μια φανταστική υπεροπλία σε ενδεχόμενους εχθρούς. Αλλά η υψηλή πολιτική προϋποθέτει αγοραπωλησίες: για να μας στηρίξουν οι Γάλλοι πρέπει να είμαστε καλοί πελάτες.
Ελπίζω πάντως να μην ενημερώθηκαν για την τελετή της υποδοχής των Rafale και νιώθω ανακουφισμένη που δεν είδα τίποτα σχετικό στις γαλλικές ειδήσεις. Το ότι «υποδεχτήκαμε» μαχητικά αεροσκάφη με άκρως συμβολικές πτήσεις πάνω από την Ακρόπολη και στη συνέχεια με εθνικοπατριωτική ιεροτελεστία μού φαίνεται αυτόχρημα γελοίο: οι Τούρκοι γνωρίζουν γι’ αυτή την αγορά· η επίδειξη είναι σκέτη βλαχιά. Η οποία παίρνει διάσταση μπουρτζοβλαχιάς, καθώς, παρουσία του πρωθυπουργού, ο μητροπολίτης Θηβών, Λεβαδείας και Αυλίδος, μαζί με τον μητροπολίτη Καρπενησίου ετέλεσαν αγιασμό και ράντισαν τα αεροσκάφη: Καλοτάξιδα! Καλές πτήσεις! Να συναντήσετε τον Κύριο πέραν των νεφών! Θα έλεγα ότι έχουμε τρελαθεί αλλά δεν ισχύει: ήμασταν ανέκαθεν τρελοί· οι παπάδες συνόδευαν ανέκαθεν τις πατριωτικές εκδηλώσεις και έψαλλαν Τριάδος η φανέρωσις εν Ιορδάνη γέγονεεεεεενννν…
Ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος μίλησε σωστά για την προοπτική του ευρωπαϊκού στρατού ―τη μοναδική λύση για την ευρωπαϊκή άμυνα―, βρέθηκε σε ένα αλλοπρόσαλλο τοπίο: ένας Ευρωπαίος ηγέτης σε φιέστα Μπαλκάν γενειοφόρων ρασοφόρων. Αυτοί είμαστε: δύο Ελλάδες, η μία εκ των οποίων στέκεται παράμερα και παρακολουθεί με αμηχανία ακολουθία της Ορθόδοξης Εκκλησίας που υπενθυμίζει τη Βάπτιση του Χριστού στον Ιορδάνη, κατά την οποία μαυροντυμένοι καθαγιάζουν νερά με ευχές, επίκληση του Αγίου Πνεύματος και τριπλή εμβάπτιση του Τιμίου Σταυρού. Είμαι σίγουρη ότι από τον κ. Μητσοτάκη δεν διέφυγε η φαιδρότητα, προφανώς όμως νιώθει αλυσοδεμένος στη σκοταδιστική Ορθοδοξία: αυτό είναι το πρόβλημά μας ― η ατολμία μας να αποδεσμευτούμε από την παπαδοσύνη και να εξελιχθούμε σε πολιτικό κράτος.
Τέλος, επειδή η θρησκευτική πίστη είναι, εξ ορισμού, άλμα της λογικής, φοβάμαι ότι ο αγιασμός δεν θα ευνοήσει τους στρατιωτικούς μας σκοπούς: τόσοι και τόσοι αγιασμοί πάνε στράφι· αγιασμοί στα σχολεία, αγιασμοί στα σπίτια, αγιασμοί στις επιχειρήσεις δεν φαίνεται να διώχνουν τα κακά δαιμόνια.
2. Νίκος Μαραντζίδης: "Χαίρε, ω Χαίρε, Ελευθεριά!"
kathimerini.gr
Ας ξεκινήσουμε με τα ωμά δεδομένα. Προσφάτως, το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦίΜ) δημοσίευσε την ετήσια μελέτη δύο σημαντικών διεθνών ινστιτούτων (Cato και Fraser), που καταγράφει τη συνολική εικόνα της παγκόσμιας ελευθερίας μέσω του δείκτη ανθρώπινης ελευθερίας.
Ο δείκτης ανθρώπινης ελευθερίας μετράει τη συνολική ανθρώπινη ελευθερία μέσω ενός μεγάλου αριθμού κριτηρίων που εστιάζουν στην ατομική και στην οικονομική ελευθερία. Οπως αναφέρει η έκθεση, τα βασικά πεδία της ανθρώπινης ελευθερίας που μετράει ο δείκτης είναι: η νομοκρατία, η ασφάλεια και η προστασία, η ελευθερία της μετακίνησης, η θρησκευτική ελευθερία, το δικαίωμα της συνάθροισης, το δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι, την ελευθερία της έκφρασης και της πληροφόρησης, τις ανθρώπινες σχέσεις, το μέγεθος του κράτους, τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα, την πρόσβαση σε ισχυρό νόμισμα, την ελευθερία στο διεθνές εμπόριο και το ρυθμιστικό περιβάλλον στην τραπεζική πίστη, τα εργασιακά και την επιχειρηματικότητα.
Στα συμπεράσματα τώρα: Οι δέκα πρώτες χώρες της κατάταξης είναι περίπου οι αναμενόμενες: Ελβετία, Νέα Ζηλανδία, Δανία, Εσθονία, Ιρλανδία, Καναδάς, Φινλανδία, Αυστραλία, Σουηδία και Λουξεμβούργο.
Η Ελλάδα κατατάσσεται στην 56η θέση ανάμεσα σε 165 χώρες που περιλαμβάνει η μελέτη. Η χώρα βρίσκεται ανάμεσα στο Μαυροβούνιο και στις Σεϋχέλλες, έχοντας χειρότερη επίδοση από χώρες όπως η Πολωνία, το Περού, η Μογγολία, η Αλβανία, η Γεωργία και η Αρμενία για το 2021. Μεταξύ των κρατών της Ε.Ε. καταλαμβάνουμε την 26η θέση ανάμεσα στις 27 χώρες, ξεπερνώντας (κατά λίγο) μόνο την Ουγγαρία.
Σύμφωνα με τη μελέτη, σε σχέση με το προηγούμενο έτος χειροτερεύσαμε στην κατηγορία της ατομικής ελευθερίας στο σκέλος της θρησκευτικής ελευθερίας και στην κατηγορία της οικονομικής ελευθερίας στο σκέλος «κόστος γραφειοκρατίας».
Γενικότερα, η εξέλιξη στον χρόνο για την Ελλάδα σε ό,τι αφορά την κατάσταση των ελευθεριών είναι επιεικώς θλιβερή: το 2018, επί ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, η χώρα βρισκόταν δύο θέσεις ψηλότερα στην 54η θέση, και το 2008 στη 44η θέση. Με απλά λόγια, χειροτερεύουμε.
Σε ό,τι αφορά ειδικά το σκέλος της θρησκευτικής ελευθερίας, τα πράγματα είναι εντελώς αξιοθρήνητα. Η χώρα μας σε ζητήματα θρησκευτικών ελευθεριών είναι χειρότερα όχι μόνον από την Ουγγαρία του Ορμπαν, αλλά και από πολλές χώρες της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Οι πρόσφατες εικόνες όπου, παρουσία του πρωθυπουργού, δύο μητροπολίτες τέλεσαν αγιασμό και ράντισαν τα αεροσκάφη Rafale, μπορεί σε αρκετούς να προκαλούν γέλια, σε μένα μόνο απελπισία. Απορούμε μετά γιατί πολλοί Ελληνες είναι επιρρεπείς στις θεωρίες συνωμοσίες και δεν εμπιστεύονται την επιστήμη.
Δεν είμαι έτοιμος να συμμεριστώ την πεποίθηση της συγγραφέως και
φίλης Σώτη Τριανταφύλλου, πως ο πρωθυπουργός αισθάνεται αλυσοδεμένος στη
σκοταδιστική Ορθοδοξία, αλλά πάντως συμφωνώ απολύτως μαζί της πως «το
πρόβλημά μας είναι η ατολμία μας να αποδεσμευτούμε από την παπαδοσύνη»
(Σώτη Τριανταφύλλου, «Τριάδος η φανέρωσις εν Ιορδάνη γέγονεν», Athens
Voice, 20-1-2022).
Όμως, η χώρα δεν βαδίζει τυχαία στον δρόμο προς μια ανελεύθερη δημοκρατία. Βήμα το βήμα, μέρα τη μέρα, το νιώθουμε. Ένα σύνολο από παράγοντες συντονίζονται και λειτουργούν ως θηλιά που πνίγει το αίσθημα ελευθερίας στη χώρα μας. Σε μερικούς κρίσιμους τομείς, όπως στον χώρο της ενημέρωσης, η κατάσταση γίνεται ανυπόφορη. Οι δημοσιογράφοι πασχίζουν μέσα σε δυσοίωνες συνθήκες. Κατά μία διαβολική σύμπτωση, 200 χρόνια μετά την Ελληνική Επανάσταση, το ζήτημα της ελευθερίας στη χώρα μας αποκτά εκ νέου κρίσιμη σημασία.
Μετά το τέλος του Εμφυλίου, οι αστικές δυνάμεις της χώρας, τρομοκρατημένες από το βίωμα των ετών 1944-1949, εγκαθίδρυσαν ένα καθεστώς ανελεύθερης, αυταρχικής δημοκρατίας. Δεξιοί, ακροδεξιοί και αρκετοί κεντρώοι, άλλοι πατριώτες και άλλοι δωσίλογοι, άλλοι τίμιοι και άλλοι διεφθαρμένοι, άλλοι δημοκράτες και άλλοι φασίστες, άλλοι ειλικρινείς και άλλοι υποκριτές, ενώθηκαν στο όνομα της απειλής του κομμουνισμού. Ρητά ή άρρητα, συμφώνησαν να μην αφήσουν τη χώρα να ξαναζήσει ποτέ μια παρόμοια απειλή για τη χώρα. Στο όνομα του κοινού καλού εγκαθίδρυσαν ή ανέχτηκαν κάτι για το οποίο αρκετοί από αυτούς ντρέπονταν αλλά αισθάνονταν υποχρεωμένοι να υποστηρίξουν. Λιγότερο από 20 χρόνια μετά, η καχεκτική τους δημοκρατία, όπως επιτυχημένα την ονόμασε ο Ηλίας Νικολακόπουλος, καταλυόταν από αγροίκους συνταγματάρχες, και οι πιο καλοί αλλά αφελείς από αυτούς συνελήφθησαν απορημένοι με τις πιτζάμες στο κρεβάτι.
Ας ευχηθούμε ο αυτός ο ιστορικός παραλληλισμός μου να αποδειχθεί απολύτως άστοχος.
* Ο κ. Νίκος Μαραντζίδης είναι καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
_____________________________________
3.Άγγελος Τσέκερης: Επισημάνσεις
Με το που πέταξαν τα Ραφάλ στον αττικό ουρανό, πανικοβλήθηκαν οι Τούρκοι και τράβηξαν τη Μικρά Ασία δυόμισι μέτρα πίσω.
Κανονικά ήταν να έρθουν αγιασμένα αλλά αποφασίσαμε να τα αγιάσουμε εδώ, για να διασφαλίσουμε θέσεις εργασίας.
Δεν μας είπαν μετά από πόσες ώρες πτήσης πρέπει να τα αγιάσεις ξανά για να είναι μάχιμα.
Τα F16 έτσι τα αναβαθμίζουμε.
Ο αγιασμός είναι και βασικό πλεονέκτημα των Ραφάλ έναντι των τουρκικών μαχητικών.
Στην Τουρκία δεν αγιάζουν τα αεροπλάνα τους γιατί είναι κοσμικό κράτος.
Άσε που τα κατασκευάζουν σε δικά τους εργοστάσια οι χαζοί.
Ενώ εμείς τα κάνουμε εισαγωγή, όπως τα Γκούτσι.
Χορτάσαμε πατριωτικό υπερθέαμα όμως. Από την επιστράτευση του ’73 είχαμε να νιώσουμε τέτοιον ενθουσιασμό.[..............]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου