Μπαλάντα των κυριών του παλιού καιρού

ΦΡΑΝΣΟΥΑ ΒΙΓΙΟΝ 

[Φρανσουά Βιγιόν (1431-1463)- Βικιπαίδεια]

Μπαλάντα των κυριών του παλιού καιρού

Μετάφραση:  ΜΑΡΙΑ ΥΨΗΛΑΝΤΗ

Που να ‘ναι, πέστε μου, σε ποιά χώρα,
η Αλκιβιάδα, που είν’ η Θαΐς,
οι δυο ξαδέρφες, που να ‘ναι η Φλώρα
της Ρώμης το άνθος της κραταιής;
Κι η Ηχώ που αν κάποιος μιλά γροικιέται
πάνω από λίμνες κι από βουνά,
πεντάμορφη όσο ο νους δε λογιέται;
Μα που ‘ν’ τα χιόνια τ’ αλλοτινά;
Που ‘ν’ η Ελοΐζ η σοφή που εγίνη
γι’ αυτήν καστράτος, στο Σαιν Ντενί
μετά καλόγερος, μες σ’ οδύνη
ο Αβελάρδος ζώντας τρανή;
Που ειν’ η βασίλισσα Ιωάννα
που σε σακί έριξε μ’ απονιά
τον Μπουριντάν μες στον Σηκουάνα;
Μα που ‘ν’ τα χιόνια τ’ αλλοτινά;
Και η κρινάτη η Λευκή που ελάλει,
η ρήγισσα, όμοια Σειρήνα, λεν,
κι η Βεατρίκη, κι η Βέρθα πάλι,
κι η Αλίς, κι η Αρεμβουργίς του Μαίν,
και η Ιωάννα από τη Λωρραίνη
που κάψαν οι Άγγλοι, η αντρεία η νιά·
Παρθένα Δέσποινα ευλογημένη,
μα που ‘ν’ τα χιόνια τ’ αλλοτινά;
Μες στη βδομάδα μη με ρωτάτε,
πρίγκηψ, που να ‘ναι, ούτε στή χρονιά·
το στίχο ακούστε μου, αν αγαπάτε:
μα που ‘ν’ τα χιόνια τ’ αλλοτινά;
Φρανσουά Βιγιόν, Μπαλλάντες και άλλα ποιήματα, 2010