Στο χειρότερο του Ελληνισμού κομμάτι, στην Ελλάδα, ζεις

ΚΩΛΟΕΛΛΗΝΕΣ

[Το  τραγούδι- βρισιά προς ένα λαό που είχε ξεπέσει ηθικά και πνευματικά
και με τη συμπεριφορά του προετοίμαζε το έδαφος για τη συλλογική του
κατάρρευση.
 Γραμμένο σε ανύποπτο χρόνο , σε καιρούς ξέφρενης ευφορίας,
το Κωλοέλληνες αποκτά   το χαρακτήρα του προφητικού.
Ο βάρδος-ποιητής θεωρήθηκε τότε χυδαίος υβριστής του ελληνικού λαού
και άκουσε τα εξαμάξης για τον "ελιτίστικο ρατσισμό" του.
Σήμερα οι στίχοι του μοιάζουν αυτονόητοι και καταδεικνύουν,  πέρα από τη
δικαιολογημένη αγάνακτησή του,  πόσο δικαιωμένη υπήρξε  η βεβαιότητά του
ότι ο Έλληνας  μεγαλουργεί μόνο στο εξωτερικό]

Μουσική & Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος

Άλμπουμ: Το κούρεμα (1989) & Ο πυρήνας - Ζωντανή Ηχογράφηση στο Cazarte (2007)



Μελαμψές φυλές
κοντοπόδαρες
Σειλινοί του κράτους
που ξερνάει και να 'τους
τσιφτετέλληνες.
Με γονείς ληστές,
των συντρόφων τους θύτες
για ανμηστία αλήτες, τώρα διοικητές.
κράτος ασυστόλων
και πεσμένων κώλων
κωλοέλληνες.

Κωλοέλληνες
μασκαρλίκια δες
στο Άλφα της Αξίας
της Αρχής της Μίας
λουτροκαμπινές.
Τιμωρός καιρός
πέντε αιώνες δύσης
εθνικής θα ζήσεις
από δω και μπρος
με αγγλικές αλφαβήτες
μαλλιαροί μου Ελλαδίτες
θλιβερές μου πορδές.

Μια φάουσα καταπίνει τον αέρα,
τη θάλασσα, την πόλη, το ιερό,
πλημμύρισε σκουλίκια η μητέρα
το ρόδο καταγής βγάζει καπνό.

Πνεύμα αλήτικο
Ελλαδίτικο
σε Μικρά Ασία,
Κύπρο, Λευκωσία
Βόρειο Ήπειρο.
Δεν ακούει κανείς
στο χειρότερο
του Ελληνισμού κομμάτι
στην Ελλάδα ζεις

Μια φάουσα καταπίνει τον αέρα,
τη θάλασσα, την πόλη, το ιερό,
πλημμύρισε σκουλίκια η μητέρα
το ρόδο καταγής βγάζει καπνό.

Δεν υπάρχει ελπίς
στην Ελλάδα ζεις.

Σκαλιστές σκιές
μακρυχέρηδες
με το φως σπασμένο
κρατικοποιημένο,
αχ, οι Έλληνες !
Αλλά εκεί στην ξένη
στην οθόνη σκυμμένοι
θεϊκά δεμένοι
με την οικουμένη
στους απέναντι τόπους
φωτοκολλημένοι
απ`τον εδώ ουρανό τους.

Κι ενώ εδώ θα ζούμε καταρρεύσεις
ο έξω Ελληνισμός θα προχωρεί
και φως και μουσική μιας άλλης σκέψης
στη μείζονα Ελλάδα θα εκραγεί

στους Πανέλληνες.