Συμφωνούμε ότι το Μύκονος μπλουζ είναι ένα βιβλίο "που έχει κακά vibes, πέραν του ότι είναι προχειρογραμμένο, ανερμάτιστο, χωρίς καμία οικονομία, χωρίς χαρακτήρες", όπως έγραφε το 2007 η Λώρη Κέζα στο Βήμα (http://www.tovima.gr/books-ideas/article/?aid=180260). Παρ΄όλα αυτά, κοιταγμένο σήμερα, υπό το πρίσμα των εξελίξεων που οδήγησαν στην χρεοκοπία της Ελλάδας, μπορούμε να πούμε ότι το μυθιστόρημα αποτελεί τον καθρέφτη μιας κοινωνίας νεοπλουτίστικης, χυδαίας και διεφθαρμένης, που οδήγησε με ασύλληπτη ταχύτητα το σκάφος της στα βράχια της καταστροφής.
Χρειαζόταν κότσια εκείνη την εποχή να φτύσεις κατάμουτρα μια τάξη στην οποία ανήκες , να ξεμπροστιάσεις ανθρώπους άκαρδους, άφιλους, ατομιστές, διψαλέους για πλούτη, λυσσασμένους για κατανάλωση , για μανάδες που μισούν τα παιδιά τους , σιχαίνονται και κερατώνουν ασύστολα πλούσιους συζύγους τους , φίλες που αλληλομισούνται .
Η τάξη αυτή, ως οδηγός ζωής για τους λιγούρηδες μικροαστούς, είχε ξεπεράσει τα όρια, είχε υπερβεί το μέτρο , με αποτέλεσμα να αυτοσυντριβεί, παρασύροντας στον όλεθρο και τους υπόλοιπους Έλληνες.
Το Μύκονος μπλουζ , πέρα από τις συγγραφικές του αδυναμίες, είναι μια εκ των έσω αυτοπαρουσίαση μιας ελίτ που ποτέ δεν πήρε στα σοβαρά το ρόλο της .Επομένως είναι ένα καλό εργαλείο για το ψυχογράφημα και την κοινωνιολογική ανάλυσή της.
Η Μύκονος είναι ένα πανέμορφο νησί, που έγινε και εξακολουθεί να είναι το σύμβολο μιας χωρίς όρια / "σκυλάδικης" ζωής, σαν αυτή που τραγουδά η καταλληλότερη εκπρόσωπός της , Άντζελα Δημητρίου.
***********************************
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ
1. Πώς ήταν η αρχή και το τέλος ενός καλοκαιριού στη Μύκονο για μια ξεσαλωμένη σύζυγο και μαμά
«Όταν μπήκα στο high speed για να πάω στη Μύκονο εκείνο το καλοκαίρι ήμουν μια
βολεμένη μαμά, έσερνα μαζί μου δύο σκυλιά, ένα ιγκουάνα, ένα 9χρονο, μια 13χρονη
και μια δύσμοιρη Φιλιππινέζα, την Εσμεράλντα, που η υποτακτικότητά της μου
προκαλούσε νευρικούς σπασμούς. Στο τέλος του καλοκαιριού ήμουν μια αγαπημένη
προδότρια, μια παρείσακτη, είχα ξεφορτωθεί τα σκυλιά, είχα δολοφονήσει το
ιγκουάνα, είχα απολύσει τη Φιλιππινέζα, όσο για τον 9χρονο και τη 13χρονη, ήταν
ήδη φορτωμένα σε πτήση για εσωτερικό σχολείο στην Ελβετία.»
2.Η συμμετοχή στα trendy στέκια της Μυκόνου είναι το must για κάθε αφανή
«Η Μύκονος ήταν ένας μαραθώνιος, ένας αληθινός αγώνας δρόμου.·Επρεπε να σε δουν, να σε βλέπουν. Στο N’ ammos, στο Aqua, στο Guzel, στο Sea Satin, σε όλα τα trendy στέκια, στο πάρτι του Γαβαλά, στο πάρτι του Κωστόπουλου. Αν δεν σε έβλεπαν, θα εξαφανιζόσουν σαν να σε είχε καταπιεί η μαύρη τρύπα του σύμπαντος»…
3. Ο… λαρισοτσιφουτοεξαρτώμενος σύζυγος και η λαρτζοσύνη του εραστή εφοπλιστή
"… η Φαίη ήταν η ζωντανή απόδειξη ότι ένα καλό κέρατο μπορεί να σώσει και τον χειρότερο γάμο. Ο άντρας της ήταν φυσικά πλούσιος αλλά τσιφούτης -λαρισοτσιφουτοεξαρτώμενος, έτσι τον έλεγαν οι κακές γλώσσες- κι έτσι η όμορφη -ας το παραδεχτούμε, όσο κι αν μας τη σπάει- Φαίη αναζητούσε παρηγοριά στις αγκαλιές παντρεμένου εφοπλιστή, γνωστού για τη λαρτζοσύνη του: τα δώρα του δεν έπεφταν κάτω από εκατό χιλιάδες ευρώ».
4. Η γυναίκα του υπουργού με την πατούσα της Κούρδας
«Ηταν εκεί και η καλή μας φίλη Πόπη, με την πατούσα της Κούρδας. Ολα ήταν τέλεια στη ζωή της, έτσι νόμιζε, είχε τον τέλειο άντρα -ήταν και υπουργός, από τα πρωτοκλασάτα ονόματα της κυβέρνησης- το τέλειο σπίτι, τα τέλεια παιδιά, το τέλειο κορμί, όλα, εκτός από τα πόδια της και ειδικά την πατούσα της… Βλέπετε, η πατούσα αυτή ήταν λαϊκή, χοντρή, πλατυπόδαρη, σαν πατούσα παραδουλεύτρας ή Κούρδας… Φυσικά, οι πατούσες έπρεπε να φύγουν. Κι έφυγαν».
5. Ο γηραιός τρισάθλιος γερομπάμπουρας και η πολύτεκνη λυσάρα για λεφτά
«Λεφτά, λεφτά, λεφτά. Ήταν το μόνο που αντηχούσε στις σκέψεις και στις πράξεις των ανθρώπων στα σοκάκια της Μυκόνου. Ήταν το μοναδικό κίνητρο, η μοναδική πυξίδα δράσης. Έτσι, η γυναίκα γνωστού πολιτικού τον παράτησε με τέσσερα παιδιά, τον έδιωξε κλοτσηδόν από το σπίτι γιατί δεν είχε αρκετά λεφτά (και σας διαβεβαιώ, είναι μια από τις πιο πλούσιες πολιτικές οικογένειες της Ελλάδας), ενώ ο γηραιός τρισάθλιος γερομπάμπουρας που τον αντικατέστησε είναι ένας βιομήχανος με πολλά λεφτά. Για ανάλογους λόγους η Πόπη ζούσε στιγμές έξαρσης».
6. Τα μαθήματα ορθοφωνίας της βλάχας νεόπλουτης
«Οι φωνές, ω ναι, οι φωνές δείχνουν πολλά κι ας μην είναι πάντα οι ιδανικές φωνές του Καβάφη. Γι’ αυτό όποια βλάχα ή φελάχα τσακίσει πλούσιο σύζυγο το πρώτο που κάνει μετά τα μαθήματα καλών τρόπων είναι να πάρει δάσκαλο ορθοφωνίας. Αλλά, δεν βαριέστε, παρά τα μαθήματα ορθοφωνίας, η φωνή σε προδίδει πάντα. Χρόνια τώρα μαθήματα ορθοφωνίας η σύζυγος μεγαλοεφοπλιστή πολλών τονάζ και τα νι και τα λι δεν μπορούσαν να φύγουν από την ομιλία της. Αλλη, πάλι, που καμωνόταν την αριστοκράτισσα και είχε τη συνήθεια να το τσούζει λίγο, όποτε μεθούσε, έβγαζε όλο το Κακοσάλες από μέσα της».
7. Το χρυσό διαβατήριο από τη μιζέρια
«Το χρυσό διαβατήριο της δικής μου εξόδου από τη μιζέρια ήταν ο Παύλος. Παρέβλεψα τα λίπη, τα χωριά και τα ταγάρια του ταγάροβιτς και επικεντρώθηκα σε ό,τι είχε πραγματική σημασία: τη βίλα του, την Porsche Cayenne του και τη χρυσή κάρτα της American Express, που δεν έχανε ευκαιρία να επιδεικνύει. Έτσι παντρεύτηκα τον Παύλο, που αποφάσισε να με τιμήσει εφ' όρου ζωής με την πληκτική παρουσία του. Χρόνια ολόκληρα ζούσα με την πολυτέλεια των άλλων, αλλά αυτή δε μου ήταν πια αρκετή.
Ήμουν διατεθειμένη να κλείσω τα μάτια στις μικρές του ατέλειες. Είχε πολλά άλλα να μου προσφέρει. Μια υπέροχη μονοκατοικία στη Φιλοθέη, ακριβώς απέναντι από του Πικιώνη, και την Εσμεράλντα. Στα μάτια μου εκείνη τη στιγμή ήταν η μοναδική διέξοδος».
8. Ποιο είναι το σπορ των καλοπαντρεμένων γυναικών που αυτοεξορίζονται για διακοπές στη Μύκονο
«Όπως είναι ευνόητο, οι καλοπαντρεμένες γυναίκες που αυτοεξορίζονται για διακοπές στη Μύκονο, επιδίδονται στο ευγενές σπορ της απιστίας. Κερατώνουν τους συζύγους τους με μια εκδικητική μανία, τους τιμωρούν ενώ ταυτόχρονα τους εκμεταλλεύονται, φαίνεται όμως ότι, τουλάχιστον όπως η Παυλίνα Νάσιουτζικ σκιαγραφεί την ψυχοσύνθεση αυτών των γυναικών-αρπακτικών, η θανάσιμη ανία τους δεν εξορκίζεται.»
9. Η μυκονιάτικη πλήξη της πλούσιας συζύγου και μαμάς
«Ξυπνούσα και κοιμόμουν στην ίδια μυκονιάτικη πλήξη, την πλήξη της γυναίκας ενός βαρετού πλούσιου άντρα. Είχα το κέφι και την απελπισία κάθε γυναίκας που είναι παντρεμένη δεκαπέντε χρόνια με δύο παιδιά.
Ένιωθα ότι όλοι με καταδίωκαν από την ώρα που γεννήθηκα: η μάνα μου, οι καθηγητές, ο άντρας μου, τα παιδιά μου. Το μόνο που ήθελα ήταν ένα Σαββατοκύριακο ή ένα απόγευμα δικό μου.
Όπως το απόγευμα που γνώρισα τον Μπρετ»
10. Οι εξαιρετικές "υπηρεσίες" της δημοσιογράφου και οι εντυπωσιακές συνέπειές της
«Η Μαρίνα μεγάλωσε όπως κι εγώ σε ένα μίζερο διαμερισματάκι στο Κολωνάκι, με μέτριες σπουδές. Τη δεκαετία του ’80 και πριν η δημοσιογραφία γίνει μόδα, τότε που οι δημοσιογράφοι ήταν οι αποτυχημένοι των ανωτάτων σχολών, όπως έλεγε ο Κουμανούδης, χώθηκε σε ένα έντυπο… Από εκεί και πέρα η εξέλιξή της ήταν ραγδαία. Οχι η εμφανισιακή, μπροστά της σήκωναν τα χέρια Φουστάνος, Βουκίδης και Πιταγκί. Δεν ξέρω αν πήδαγε πολλά κρεβάτια, ακούγεται όμως ότι έκανε εξαιρετική πίπα. Οι άσχημες αναγκάζονται και αναπτύσσουν άλλες χάρες…».
11. Η κακές παρέες της νευροχειρουργού
«Νευροχειρουργός, με φυσικό άσπρο μαλλί, γύρω στα σαράντα, ήταν τόσο αριστοκρατική και ντιστεγκέ, πάντα με ταγεράκια Chanel και της Σήλιας Κριθαριώτη. Δύο μήνες παρέα με την Αννα κι έχασε την αξιοπρέπειά της, έβαψε κόκκινο το μαλλί, πέταξε τα ταγεράκια, πέταξε έξω τις κοιλιές, ξέκωλο έγινε σου λέω. Βέβαια, δείχνει είκοσι χρόνια νεότερη, αλλά όλος ο αέρας της αξιοπρέπειας εξαφανίστηκε».
12. Η εβδομηντάρα μποτοξιασμένη ξανθιά
«Η μάνα του Μπρετ ήταν γύρω στα εβδομήντα -μποτοξιασμένη, ξανθιά και με τον αέρα της αμερικανικής επιτυχίας να κρέμεται από τα μπατζάκια της. Είχε φύγει από την Ελλάδα από τα είκοσί της -ένας άτυχος έρωτας με τον γιο μιας βαθύπλουτης οικογένειας που δεν την ήθελε για νύφη της την οδήγησε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Εκεί πέτυχε, έγινε μεσίτρια με σπίτι στην Park Avenue και στα Hamptons, ήταν όμως απέραντα επιθετική και πικρόχολη».
13. Τα αβυσσαλέα πάθη που απελευθερώθηκαν στο παρακμιακό νησί
«Εκείνο το καλοκαίρι χάσαμε τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά μας. Δεν ξέρω αν το κίνητρο ήταν η εκδίκηση, τα πλούτη ή κάτι αρχέγονο που υπάρχει καλά θαμμένο μέσα μας. Το σεξ και η κόκα αποτέλεσαν απλώς μέρος του σκηνικού, δεν ήταν το κύριο παιχνίδι. Το κύριο παιχνίδι ήταν ότι ο πιο αδύναμος, ίσως και ο πιο ταλαντούχος ανάμεσά μας, έπρεπε να χαθεί».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου