Δευτέρα, Ιουλίου 07, 2014

'Ενα καταξιωμένο μουσικό σεμινάριο


23 - 30 Αυγούστου 2014, Χόρτο Πηλίου
Το σεμινάριο του Γιώργου Χατζηνίκου "Έννοια και Καταβολές της Μουσικής Ερμηνείας", απευθύνεται σε κάθε σολιστικό όργανο, φωνή, σύνολο μουσικής δωματίου αλλά και στον φιλόμουσο ακροατή. Μέσα από την παρακολούθηση των μαθημάτων τόσο ο εκτελεστής όσο και ο ακροατής θα έχει τη δυνατότητα να εμβαθύνει στην προσέγγιση της μουσικής όπως και ο τίτλος του σεμιναρίου φανερώνει. Βοηθός καθηγητής στο φετινό πρόγραμμα αναλαμβάνει ο διευθυντής ορχήστρας και χορωδίας Αναστάσιος Στρίκος με τον οποίο οι συμμετέχοντες θα παρακαλουθήσουν επιπλέον μαθήμα διεύθυνσης.
Το ποσό συμμετοχής στο σεμινάριο "Έννοια και Καταβολές της Μουσικής Ερμηνείας" για τους εκτελεστές είναι 80€ και για τους ακροατές 60€. Η είσοδος στις εκδηλώσεις κατά τη διάρκεια των σεμιναρίων είναι με προαιρετική συνεισφορά. Βεβαίωση συμμετοχής δίνεται σε όσους παρακολουθούν το σύνολο των μαθημάτων.

Για τη διαμονή σας υπάρχει η επιλογή ενοικίασης δωματίων ή ξενοδοχείων πολύ κοντά στους χώρους των σεμιναρίων, και αν το επιθυμείτε μπορείτε να συγκατοικήσετε με άλλους συμμετέχοντες σε δωμάτια των 2, 3 ή 4 κλινών.

Προθεσμία υποβολής αιτήσεων έως 5 Αυγούστου.
Συμπληρώστε την αίτηση συμμετοχής εδώ.

Μετά την περσυνή επιτυχημένη εβδομάδα καθημερινών εκδηλώσεων προς τιμή του μαέστρου, πιανίστα και παιδαγωγού Γιώργου Χατζηνίκου, αντίστοιχο πρόγραμμα διαμορφώνεται για τη φετινή μας συνάντηση. Καθημερινά θα πραγματοποιούνται αναλύσεις και παρουσιάσεις έργων ρεπερτορίου, βραδυνές συναυλίες σολίστ που μαθήτευσαν πλάι στον δάσκαλο, συζητήσεις και πολλά ακόμη. Ενημερωθείτε για το πρόγραμμα μέσα από το www.horto.net.

Απόσπασμα Γιώργου Χατζηνίκου σχετικά με τη σημασία του "Έννοια και Καταβολές της Μουσικής Ερμηνείας": Ο διεθνώς πλέον επιδεινούμενος αποπροσανατολισμός του ατόμου δημιουργεί την επείγουσα ανάγκη μιας κάποιας θετικής αντίδρασης. Ιδού τι γράφει σχετικά ο Κομφούκιος (551 – 479 π.Χ.) περί μουσικής έναν αιώνα πριν ο δικός μας Ευριπίδης συστήσει το «μη ζώειν μετ΄ αμουσίας» και ο Πλάτωνας θεσμοθετήσει τη Μουσική ως το θεμέλιο της εκπαίδευσης:
«Ήθος είναι η σπονδυλική στήλη του ανθρώπινου πολιτισμού και Μουσική το άνθος του ήθους αυτού. Όπου λοιπόν επικρατεί μουσική που ερεθίζει και διαστρέφει, ξέρουμε πως η κοινωνία αυτή δεν διαπνέεται από ήθος. Όπου επικρατεί μουσική που εμφυσά ήθος με τον σκοπό να οδηγήσει στην εκπλήρωση των βαθύτερων ιδανικών της ανθρώπινης ψυχής, αντικρύζουμε δείγματα ενός μεγάλου έθνους. Καθώς η μουσική πηγάζει από τα βάθη της ψυχής του ανθρώπου, αποτελεί αφ’ εαυτής το πειστικότερο τεκμήριο για τις σκέψεις και το ήθος που διαπνέει τα μέλη μιας κοινωνίας και ακυρώνει τις προσπάθειες της επίδειξης ενός εικονικού πολιτισμού.» Προσθέτει μάλιστα κατόπιν: «Δείξτε μου τους ρυθμούς ενός λαού και θα σας πω τον χαρακτήρα του»
Τί θα έλεγε λοιπόν αν αντίκρυζε στη θέση των ποικίλων ρυθμών από τόσες χώρες την διεθνή κυριαρχία μιας ομοιόμορφα πλέον ισοπεδωμένης μουσικής για καταναλωτική χρήση, η οποία παραμερίζει όλο περισσότερο και αυτήν ακόμη τη μεγάλη κλασσική ευρωπαϊκή μουσική, που χάρις στα πανανθρώπινα της νοήματα απευθύνεται ουσιαστικά όχι μόνον στον εκπαιδευμένο ακροατή αλλά στον κάθε άνθρωπο! Μήπως όμως δεν αρκεί τώρα πια μια εκπαίδευση που να διαμορφώνει απλώς άρτια εκπαιδευμένους εκτελεστές οργάνων και αοιδούς, αλλά χρειάζεται πολύ περισσότερο μια ευρύτερη και διεξοδικώτερη διάπλαση μουσικών που να διεγείρουν όχι μόνο θαυμασμό αλλά μια ενεργό συμμετοχή στον ακροατή, πλουτίζοντάς τον με άϋλες προσβάσεις σε εσώτερές του ανάγκες που καταπιέζονται μέσα στο σημερινό στρες δίχως να το συνειδητοποιεί.
Σε αυτό ακριβώς στοχεύουν τα Σεμινάρια «Έννοια και Καταβολές της Μουσικής Ερμηνείας» που απευθύνονται για αυτό τον λόγο εξίσου τόσο στον κάθε εκτελεστή όσο και στον κάθε ακροατή.

Ο Γιώργος Χατζηνίκος αφού πήρε διπλώματα Διεύθυνσης και Πιάνου στο Mozarteum του Salzburg (αμφότερα με διάκριση και πρόσθετη απονομή του χρυσού μεταλλίου Lilly Lehmann της International Foundation Mozarteum), τού προσφέρθηκε η θέση Chef-correpetitor στην Όπερα του Μονάχου. Ορμώμενος από βαθύτερες ανησυχίες και ερωτήματα, προτίμησε να ακολουθήσει τον δρόμο της απόλυτης μουσικής όπως τον διάνοιγε η καριέρα του σολίστ που τον οδήγησε στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης, Νότιο Αφρική, Ινδία, ΗΠΑ και Βραζιλία, ενώ στο διάστημα αυτό διηύθυνε μόνο σποραδικά. Παράλληλα φρόντιζε για την περαιτέρω μουσική του καλλιέργεια μέσω της επαφής του με αυθεντίες όπως οι Edwin Fischer, Carl Orff, Edward Erdmann, George Chavchavadze, Alice Pashkus. Το 1959 συνάντησε στη Μόσχα τον κορυφαίο Ρώσο παιδαγωγό Heinrich Neuhaus, δάσκαλο των Emil Gilels και Sviatoslav Richter, ο οποίος τον έκανε να συνειδητοποιήσει ότι μόνο η διδασκαλία, στην πραγματική της ύψιστη έννοια, θα μπορούσε να τον οδηγήσει σε ουσιαστικά συμπεράσματα.
Έτσι χωρίς ποτέ να σταματήσει τις σολιστικές του δραστηριότητες, δέχθηκε το 1961 μια πρόσκληση να διδάξει στο Royal Manchester College of Music της Αγγλίας. Εκεί τού ανετέθη να ιδρύσει και τάξη Διεύθυνσης, οπότε τού παρουσιάστηκε μια αναπάντεχη ευκαιρία να διεισδύσει πολύ βαθύτερα στην έννοια της Διεύθυνσης, πέραν των μέχρι τότε δεδομένων του, τού φυσικού δηλαδή ταλέντου και της καθιερωμένης ακαδημαϊκής εκπαίδευσης. Ως εκ τούτου άρχισε έκτοτε να καλλιεργεί συστηματικά την διεύθυνση σε διάφορα πλάνα, αναλαμβάνοντας διαδοχικά δίπλα στην τάξη της διεύθυνσης, την Hoylake, την South Manchester και τελικά την Bury Orchestra που διηύθυνε επί 13 χρόνια. Διηύθυνε επίσης επί σειρά ετών τα ετήσια Cleveland Easter Orchestra Courses και τα Canford Choral Weekends, δίδαξε επανειλημμένως στα Cornwall Prusia Cove Seminars, έδωσε σεμινάρια ερμηνείας στο Well’s Cathedral School και ένα σεμινάριο διεύθυνσης ορχήστρας στην Royal Academy of Music του Λονδίνου, όλα αυτά παράλληλα με την καθαρά σολιστική του δράση, χάρη στην οποία συνέπραξε ως σολίστ και με ορχήστρες, όπως η Φιλαρμονική του Βερολίνου, η RTF Παρισίων, η BBC Λονδίνου, η Suisse Romande Γενεύης κ.α. ενώ ως μαέστρος έχει διευθύνει ορχήστρες όπως Bach London Festival Ensemble, RAI Milano, Φιλαρμονική Kosice Σλοβακίας, Ορχήστρα της Ραδιοφωνίας της Δανίας, Sinfonie Orchester Berlin.

Εξακολουθεί συγχρόνως τα διεθνή του σεμινάρια που τον έχουν οδηγήσει μεταξύ άλλων στην Ισλανδία, Βραζιλία, Ισπανία, Ινδία και ΗΠΑ διοργανώνοντας ορχήστρες, χορωδίες και διαφωτίζοντας άγνωστες ή παραμελημένες πτυχές της μουσικής ερμηνείας σε σολίστες οποιουδήποτε οργάνου, κουαρτέτου οργάνων και άλλα μικρά σύνολα, καθώς και τραγουδιστές, σε έργα που καλύπτουν την μουσική φιλολογία από τον 18ο αιώνα μέχρι και σήμερα.


Ο Αναστάσιος Στρίκος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1972. Κατέχει δίπλωμά πιάνου με άριστα παμψηφεί από το Αττικό Ωδείο (τάξη Διονύση Μαλλούχου) και πτυχίο Θεατρολογίας από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σπούδασε διεύθυνση ορχήστρας με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών στη Μουσική Ακαδημία του Würzburg (Dr. Hermann Dechant) και αποφοίτησε με τον μεταπτυχιακό τίτλο Konzertdiplom. Συμμετείχε σε διεθνή σεμινάρια διεύθυνσης ορχήστρας και παρακολούθησε ιδιαίτερα μαθήματα με τον Carlo Maria Giulini. Ετοιμάζει διδακτορική διατριβή με θέμα το μουσικό θέατρο του πρωτοποριακού έλληνα συνθέτη Ανέστη Λογοθέτη. Εργάστηκε στο Θέατρο Όπερας του Würzburg ως μουσικός εκγυμναστής και διευθυντής ορχήστρας.
Σήμερα ζεί στη Βιέννη και συνεργάζεται μεταξύ άλλων ως πιανίστας και διευθυντής με την παιδική χορωδία Wiener Sängerknaben. Η συναυλιακή του δραστηριότητα συνδυάζει ένα ευρύ φάσμα ρεπερτορίου, ορχηστρών, χορωδιών, αιθουσών και συνεργατών σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ειδικεύεται στην Όπερα και την προετοιμασία μονωδών. Μιλάει ελληνικά, αγγλικά, γερμανικά, γαλλαικά, ιταλικά και ρωσικά και έχει κατα καιρούς μεταφράσει θεατρικά έργα καθώς και θεωρητικά βιβλία μουσικής στα ελληνικά.



Κοινωφελές Ίδρυμα
"Γ. Αγγελίνης - Πία Χατζηνίκου"
Τ. 24230-65246
Μ. 6936864831

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Η Παγίδα (1966): η ζωή στην άγρια φύση χωρίς φιοριτούρες άλλοτε

Η ΠΑΓΙΔΑ/THE TRAP (1966) Περιπέτεια Αγγλικής παραγωγής με φόντο το άγριο τοπίο της Βρετανικής Κολούμπια.  Σκηνοθεσία: Sidney Hayers.  Φωτογ...