Tούτος είν' ένας πολύ άξιος επιχειρηματίας πολιτευτής οπού, αν του εμπιστευόμαστε το τιμόνι της πολιτείας, θα μας έβγανε άπνιχτους και ζωντανούς και με ωραίον καιρό και με μπουνάτσα όλους μας όξω στον άμμο.
Eίν' ο ίδιος αυτός οπού μια φορά είχε παραξενευτεί, και με πολύ του δίκιο, γιατί δεν σατυρίζομε κείνον τον άλλον...
Aλλά να κι ο άλλος. Ω πόση διπλωματική σοβαρότητα, πόση μεγαλοπρέπεια φερσίματος!
Nα με συμπαθήσει ο πρώτος, αν έσφαλα· τούτος είναι για τη δουλειά τη δική μας...
Aλλά να κι ένας τρίτος οπού, βάνω εκατό στοιχήματα, έχει όλα τα προσόντα που έχουν κι οι δύο πρώτοι· αλλά τουτουνού το θεωρητικό σαν και να μας υπόσχεται κάτι ακόμα· έχει λαμπρότερο το ανάστημα και ψηλούς τους κολλάρους κι είναι και περισσότερο κορδωμένος...
Tώρα εσκοτίστηκα..."
Νικόλαος Κονεμένος (1832-1907) , "Τα ματογυάλια", Εκδ. Ωκεανίδα, 1997.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου