Μες στη νύχτα , στον αγέρα,
Και της καρδιάς , ακούοντας εσέ, δεν θα γροικήσω
Τον κάθε χτύπο που σκορπά στη γη ΄δώ πέρα.
Μην αρκεσθείς , Ωκεανέ, στο πρόσωπό μου λίγο
Απαλόν αφρό να χύσεις,
Μ' ένα σου κύμα κτύπα με και πάρε με να φύγω
Μαζί σου, στην πικράδα σου να με κοιμίσεις.
Μετάφρασις: Σ. Σεφεριάδης. Περιοδ. Πινακοθήκη, τ.2, αριθ. 14, 1902.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου