«Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα» του Γιώργου Κωνσταντίνου
«Μια «πικρόγευστη, μελαγχολούσα ειρωνικά, αλλά και με φαρσικές καταστάσεις κωμωδία» εμπνευσμένη από την κατάσταση που επικρατεί στα γεμάτα ελλείψεις δημόσια νοσοκομεία στην Ελλάδα. Δεν προκαλεί μόνο το γέλιο αλλά περνάει και ένα μήνυμα αντίστασης και αισιοδοξίας για τη ζωή.
Την πάντα – δυστυχώς – επίκαιρη κωμωδία του Γιώργου Κωνσταντίνου «Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα» φιλοξενεί σήμερα η στήλη. Μια «πικρόγευστη, μελαγχολούσα ειρωνικά, αλλά και με φαρσικές καταστάσεις κωμωδία» όπως τη χαρακτήρισε η αξέχαστη Θυμέλη (Αριστούλα Ελληνούδη) από τη στήλη της στο Ριζοσπάστη, «για τα ήθη του ανθρώπου, για όσα στραβά κι ανάποδα του φέρνει η ριμάδα ζωή, που παρά τα φαρμάκια της είναι γλυκιά και διόλου εύκολο να αποδεχτείς το τέλος της, το θάνατό σου, ακόμα κι αν άρρωστος, γέρος, ανήμπορος, έρημος από δικούς και φίλους, λογικός ή τρελαμένος, βρεθείς σε κάποιο νοσοκομείο του υπό διάλυση ΕΣΥ. Μια κωμωδία που ανάλαφρα και παιγνιωδώς «φιλοσοφεί» για τη μοναξιά, τα γηρατειά, το φόβο της αρρώστιας και του θανάτου, και τις ποικίλες, διαφορετικές σε κάθε άνθρωπο, οικογενειακές, συζυγικές, γονεϊκές, πραγματικές ή και φαντασιακές εμπειρίες, μνήμες, πίκρες, πληγωμένα αισθήματα, απώλειες, καταδικασμένες ελπίδες. Και ταυτόχρονα κωμωδία, με σατιρικές σπόντες για το άθλιο δημόσιο σύστημα περίθαλψης και τα λογής – λογής «κοράκια» που κερδοσκοπούν με το θάνατο».
Η παράσταση ανέβηκε στο θέατρο «Άλφα», το 2008, σε σκηνοθεσία του Θύμιου Καρακατσάνη και προβλήθηκε από τον τηλεοπτικό σταθμό Star. Το έργο είναι εμπνευσμένο από την κατάσταση που επικρατεί στα γεμάτα ελλείψεις νοσοκομεία του δημόσιου συστήματος υγείας στην Ελλάδα. Η κατάντια της υγείας σε προέκταση της πολιτικής κατάστασης, δεν προκαλεί μόνο το γέλιο αλλά περνάει και ένα μήνυμα αντίστασης και αισιοδοξίας για τη ζωή.
Θέατρο τη Δευτέρα: «Ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα» του Γιώργου Κωνσταντίνου – Γιώργος Κωνσταντίνου, Θύμιος Καρακατσάνης
Πρωταγωνιστικά πρόσωπα είναι δυο ηλικιωμένοι νοσηλευόμενοι. Ο Κοσμάς (Θύμιος Καρακατσάνης) ξεφουρνίζει και αναπαριστά στον Σαλβατόρε (Γιώργος Κωνσταντίνου) – συγκάτοικό του στο δωμάτιο του νοσοκομείου, ιστορίες που αποδείχνονται «παραμύθια» της «τρέλας» και της ερημιάς του. «Ο ρόλος ερμηνεύεται από τον Θύμιο Καρακατσάνη, απολαυστικά, προκαλώντας αυθόρμητο, χορταστικό γέλιο, με την κωμικοτραγική δεινότητα και εμπλουτισμένος με τη σπάνια αυτοσχεδιαστική ικανότητα που διαθέτει αυτός ο σπουδαίος ηθοποιός. Αντίποδας του ορμητικού «τρελάρα» Κοσμά, είναι η ταιριαστή στον ήπιο, αυτοσαρκαστικά φοβιτσιάρη, μελαγχολικού για την αδιαφορία των παιδιών του, Σαλβατόρε, ερμηνεία του Γιώργου Κωνσταντίνου» επισημαίνει η Θυμέλη.
Σκηνικά – κοστούμια: Μιχάλης Σδούγκος. Μουσική: Δημήτρης Ντίπτσης. Παίζουν: Θύμιος Καρακατσάνης, Γιώργος Κωνσταντίνου, Βίλμα Τσακίρη, Δήμητρα Παπαδήμα, Θανάσης Βισκαδουράκης, Βασίλης Κούκουρας, Αλεξάνδρα Καρακατσάνη, Περικλής Αλμπάνης.»
ΤΑ ΔΥΟ "ΙΕΡΑ ΤΕΡΑΤΑ" ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΜΑΣ ΖΩΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου