Νώντας Τσίγκας: Σαρμανίτσα*
(Πρώτη δημοσίευση)
*Ἡ παιδική ξύλινη κουνιστή κλίνη (στήν Ἤπειρο καί τή Μακεδονία).
Νώντας Τσίγκας: Σαρμανίτσα
(Πρώτη δημοσίευση)
Σαρμανίτσα
ΕΙΧΑ ΠΑΕΙ ΓΙΑ τούς δικούς μου πεθαμένους. Ἀνάμεσα στά μνήματα σκυμμένη τήν πέτυχα. Ὁ ἥλιος πού μεγάλωνε τόν μικρό της ἴσκιο πάνω στό χῶμα δέν εἶχε ζεστάνει ἀκόμα. Αὐτή, μιά σταλιά μέρος καθάριζε. Μέ τά πυκνά χορτάρια σά νά μάλωνε τρυφερά. Τά ξερίζωνε χωρίς βία. Ἀφημένα ἐκεῖνα, λές καί εἶχαν δώσει τή συγκατάθεσή τους, ἀποχωρίζονταν τό χῶμα. «Ἑτοιμάζω…» μοῦ εἶπε. «Θέλω, ὅταν μέ φέρουν ἐδῶ, νά εἶναι παστρικά τά πράματα». Θαρρεῖς καί φρόντιζε ἕναν παιδικό λίκνο.
Σάν ἔμαθα πώς πέθανε –ἀπό ἕνα τίποτα πῆγε· ἀπό κάτι σάν φύσημα νωθρό πού δέν κίνησε ὑποψίες ἔσβησε– σκέφτηκα πώς κανείς δέν θά ζορίστηκε νά ἑτοιμάσει τό μέρος ἐκεῖ. Μπορεῖ ἀκόμα και μονάχη της νά πῆγε καί νά σήκωσε τά χώματα –σάν τό μικρό πάπλωμα στή σαρμανίτσα*– καί νά μπῆκε ἀπό κάτω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου