Λέξεις: Νίκος Μισυρλής
Έχοντας δει εκατοντάδες φωτογραφίες καρατόμησης δένδρων, σε διάφορες περιοχές της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, και έχοντας δει από κοντά τι και πώς κόπηκε στην περιοχή της Πλατείας Δικαστηρίων, ένα σχόλιο μέσα από μια καταγραφή, που απορρέει από την ενασχόλησή μου με το αντικείμενο της διαχείρισης του αστικού πρασίνου:
Ήμασταν υπεργολάβοι πρασίνου σε δυο εμβληματικά κτίρια της πόλης, στην Βασιλίσσης Όλγας, του ΜΙΕΤ (ιδιοκτησία Εθνικής Τράπεζας) και του Λαογραφικού Μουσείου. Και στους δυο περιβάλλοντες χώρους, είχαμε να διαχειριστούμε δένδρα μεγάλης ηλικίας, ύψους και όγκου, από είδη όπως, Φτελιές, Δάφνες Απόλλωνα, Πεύκα, Γλεδισιές, κ.α.
Υπάρχουν μέθοδοι αντιμετώπισης ακόμη και ξυλοφάγων εντόμων, τις οποίες και εφαρμόσαμε, όπως και το -αυτονόητο- κλάδεμα διαμόρφωσης κόμης. Το αποτέλεσμα μπορεί να το παρατηρήσει κανείς και σήμερα, 18 χρόνια μετά την εργολαβία, στους περιβάλλοντες χώρους των δυο κτιρίων.
Η πόλη μας, έχει από τα χαμηλότερα ποσοστά πρασίνου ανά κάτοικο, μεταξύ ισομεγέθων πόλεων Πανευρωπαϊκά.
Η διαχείριση κοπής μεγάλων δένδρων, έχει στάδια υλοποίησης, που άπτονται επιστημονικής άποψης, αλλά και κοινής λογικής:
-Εντοπισμός των προβληματικών φυτών, -Έλεγχος από ειδικούς, με γνωμοδότηση, -Στοχευμένη κοπή όταν δεν υπάρχει άλλη λύση, -Αντικατάσταση μέσω δενδροφύτευσης.
Οι εκτεταμένες ανεξέλεγκτες κοπές, δείχνουν ότι ουδέποτε τηρήθηκε η αυτονόητη σειρά εργασιών, ουδέποτε υπολογίστηκε και σχεδιάστηκε η σταδιακή απομάκρυνση των άρρωστων δένδρων και φυσικά η εκ των προτέρων αντικατάσταση- πρόσθεση νέων, για να μην υπάρχει υποβάθμιση των συγκεκριμένων περιοχών σε πράσινο.
Υ.Γ.
1. Η ζωή απέδειξε ότι η νομοθεσία των μειοδοτικών διαγωνισμών, είναι παράγοντας καταστροφής. 2. Η φωτογραφία, από τον περιβάλλοντα χώρο του Λαογραφικού Μουσείου Θεσσαλονίκης.
*Ο Νίκος Μισυρλής είναι γεωπόνος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου