Πέμπτη, Αυγούστου 19, 2021

Πολλά από αυτά που «υπερασπίζονται» και θέλουν να επιβάλουν οι Ταλιμπάν δεν διαφέρουν και πολύ από την κοσμοθεωρία των ηγεμόνων κάποιων «φίλιων» αραβικών κρατών, όπως είναι η Σαουδική Αραβία

 https://www.epohi.gr/Uploads/articles/big/210817133748602.jpg

Ξεδιάντροποι εξαγωγείς αποτυχιών

Ο δημοσιογράφος Κώστας Αργυρός είναι ο εκπρόσωπος Τύπου στο Ποτάμι |  eirinika.grΚώστας Αργυρός

Οι βιτρίνες πάντα καταρρέουν με πολύ θόρυβο. Συνεπώς αυτό που συμβαίνει στο Αφγανιστάν τις τελευταίες ημέρες δε μπορεί να προκαλεί έκπληξη. Από την πρώτη στιγμή, που ο Πρόεδρος Μπάιντεν ανακοίνωσε την απόφαση για οριστική αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη χώρα, οι περισσότεροι σοβαροί αναλυτές προέβλεπαν ότι η επέλαση των Ταλιμπάν μέχρι την τελική επικράτηση ήταν απλώς θέμα χρόνου. Είναι λοιπόν υποκριτικό να χύνονται τώρα κροκοδείλια δάκρυα. Το σενάριο είναι μακάβριο, αλλά καθόλου πρωτότυπο.

Οι ΗΠΑ προσπάθησαν να «εξαγάγουν» ένα δυτικό μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας, το οποίο αποδείχτηκε χάρτινο. Αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι στηρίχτηκαν και στήριξαν κάποιους ανθρώπους, οι οποίοι αποδείχτηκε ότι ήταν αχυράνθρωποί τους, δεν είχαν ούτε τη στήριξη ούτε την πρόσβαση στις τοπικές κοινωνίες. Αν θέλει κανείς να είναι υπερβολικός μπορεί να πει ότι αυτό που συνέβη στο Αφγανιστάν δεν είναι πολύ διαφορετικό από εκείνο που βιώνουμε στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, όπου η Δύση επίσης θεώρησε ότι η «δημοκρατία» είναι κάτι σαν εξαγώγιμο προϊόν. Απλώς ένας αυταρχικός Ανατολικοευρωπαίος πρωθυπουργός είναι σαφώς πιο «ήπιος» από τους ακραίους Ισλαμιστές.

Ουσιαστικά λοιπόν αυτό που λέει ο Μπάιντεν και δεν έχουν την ειλικρίνεια να ομολογήσουν οι Ευρωπαίοι, που απλώς αμήχανα παρατηρούν, είναι ότι οι «Δυτικοί» δεν απέτυχαν μόνο στρατιωτικά. Η αποτυχία τους είναι κυρίως πολιτική και οφείλεται σε μια μυωπική και αλαζονική αντιμετώπιση του πλανήτη, που δεν διαφέρει και πολύ από παλιότερες αποικιοκρατικές αντιλήψεις. Και οι σταυροφόροι και οι αποικιοκράτες κατακτητές να «εκπολιτίσουν» έλεγαν ότι επιδιώκουν, προκειμένου να καλύψουν άλλου είδους επιδιώξεις.

Ένα ακόμα βασικό στοιχείο υποκρισίας έχει να κάνει και με το γεγονός ότι πολλά από αυτά που «υπερασπίζονται» και θέλουν να επιβάλουν οι Ταλιμπάν δεν διαφέρουν και πολύ από την κοσμοθεωρία των ηγεμόνων κάποιων «φίλιων» αραβικών κρατών, όπως είναι η Σαουδική Αραβία. Για να μην επεκταθούμε σε ιστορικές αναδρομές περασμένων δεκαετιών, που υπενθυμίζουν πόσο βοήθησε η ίδια η Δύση στο να ανδρωθούν και να ριζώσουν τέτοια κινήματα.

Χαμένοι όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις είναι οι λαοί. Οι απλοί άνθρωποι, οι νεολαίοι και πολύ περισσότερο οι γυναίκες. Στο πρόσωπό τους ξεσκεπάζεται ο απύθμενος κυνισμός των Ευρωπαίων. Δε μπορεί στο ίδιο δελτίο κρατικής τηλεόρασης να βλέπεις πρώτα δακρύβρεχτα ρεπορτάζ για το ζοφερό μέλλον που επιφυλάσσει το καθεστώς σε κορίτσια και γυναίκες στο Αφγανιστάν και «στο καπάκι» ρεπορτάζ και δηλώσεις κρατικών αξιωματούχων που καμαρώνουν για τα «οχυρωματικά» έργα στον Εβρο για την αποτροπή ενός νέου προσφυγικού κύματος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: