Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών

Αφροδίτη Τζιαντζή
efsyn.gr 

Ένα μικρό κειμενάκι, αφιερωμένο στα κορίτσια της πόλης. Εκείνες που δεν έφυγαν διακοπές, όχι μόνο λόγω κορονοϊού αλλά κι επειδή δεν έχουν οι γονείς τους λεφτά.

«Δυο δυο περάσαν, πέρασαν, να τα, τα κορίτσια...» Από τους στίχους του τραγουδιού του Σαββόπουλου, σχεδόν τίποτα δεν ισχύει πια. Εδώ που τα λέμε ούτε ο Σαββόπουλος του χθες έχει σχέση με τον γερο-νεοφιλελεύθερο Σαββόπουλο του σήμερα. Τα κορίτσια τού σήμερα ούτε «όλο ντρέπονται», ούτε «στρίβουν από τη γωνία για να πάνε σινεμά». Προτιμούν να στριμάρουν ταινίες στο Netflix ή στη νέα εφαρμογή Stremio (στριμάρω από τo streaming - ροή δεδομένων, η νέα μέθοδος να καταναλώνεις ψηφιακό οπτικοακουστικό υλικό, αντί να το «κατεβάζεις» / downloadin).
Ίσως το μόνο που ισχύει ακόμα είναι ότι τα κορίτσια πηγαίνουν δυο δυο. Τις περισσότερες φορές, γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που αράζουν τρία και τέσσερα μαζί. Το κριου ή «τα αλάνια», όπως αστειεύονται καμιά φορά υιοθετώντας τη σλανγκ των αμερικάνικων μητροπόλεων, που δεν γνώρισαν παρά μόνο στα τραγούδια και τις ταινίες.
«Πόσο όμορφα, όμορφα βλέπεις τα κορίτσια». Ίσως αυτή είναι άλλη μια παγκόσμια σταθερά που δεν αλλάζει. Τα κορίτσια στην αυγή της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα παραμένουν όμορφα, ίσως πιο όμορφα από ποτέ. Σίγουρα πιο όμορφα από τα ντροπαλά άνθη της Αθήνας των '60s, της καραμανλικής ανοικοδόμησης και της αντιπαροχής. Τις δεσποινίδες με τα εβαζέ φορέματα και τις κομμώσεις-λάχανο.

Σήμερα φοράνε ψηλόμεσα τζιν σορτς και στενά τοπ ή φαρδιά t-shirt σαν το ίνδαλμά τους την Billie Eilish, και κρατάνε σφιχτά στις παλάμες τους το κινητό, όπως οι καλόγεροι του Μεσαίωνα κρατούσαν το κομποσκοίνι.

Τα κορίτσια δεν είναι άτυχα, όπως λανθασμένα τις ψευτολυπόταν ο Σαββόπουλος. Έχουν την τύχη να έχουν γεννηθεί σε μια ταραγμένη αλλά ενδιαφέρουσα εποχή. Και μοίρα τους δεν είναι «κάποια μέρα σαν χαμένα να σταθούν στην εκκλησιά», αλλά να γνωρίσουν τον κόσμο, και, γιατί όχι, να τον αλλάξουν, αλλάζοντας και οι ίδιες. Για να γίνουν αυτό που είναι, αυτό που ήταν πάντα. Γυναίκα, άνθρωπος, η απάντηση σε όποιο και αν είναι το ερώτημα.