Ο φασισμός είναι πάντα τόσο επικίνδυνος όσο και γελοίος
Ανδρέας Κοσιάρης
Πόσο μάλλον όταν αυτός εκφράζεται σε μικρές μπανανίες χωρίς ουσιαστική ισχύ, όπως η δική μας. Το όργιο κιτσαριού της Μεταξικής δικτατορίας και της Χούντας είναι εξίσου αξέχαστο με τη βαρβαρότητά τους.
Τις τελευταίες ημέρες βιώνουμε έναν επικίνδυνο ορυμαγδό γελοιότητας, που διαχέεται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της ελληνικής κοινωνίας, από την κυβέρνηση, τους εφοπλιστές-ομαδάρχες και τη «δημοσιογραφική ελίτ», μέχρι τους απλούς χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και πολίτες της χώρας.
Η κυβέρνηση προσποιείται ότι είναι σε ακήρυχτο πόλεμο και ανακοινώνει επίσημα ότι η χώρα βρίσκεται υπό κάποιου αδιευκρίνιστου είδους «ασύμμετρη απειλή» και ότι δέχεται «εισβολή». «Εισβολή» από τη σύμμαχο Τουρκία, την οποία στήριξε και το ελληνικό κράτος με την υπογραφούλα του στην ανακοίνωση του ΝΑΤΟ – κι ας πουλούσε ξανά, μετά το 2008, παπατζηλίκια περί βέτο. «Εισβολή» από μία χώρα, με την οποία καμία διπλωματική ή εμπορική σχέση δεν έχει διακοπεί — ο Τούρκος πρέσβης είναι στη θέση του και δεν έχει λάβει καν κάποιο διάβημα διαμαρτυρίας, πόσο μάλλον (έστω μονομερείς) οικονομικές κυρώσεις.
Η κυβέρνηση έχει «κλείσει τα σύνορα», αλλά τουρίστες και εμπορεύματα τα περνούν κανονικά, από και προς την Τουρκία. Ταυτόχρονα στρατός και αστυνομία ρίχνουν δακρυγόνα και περιπολούν – σύμφωνα με μαρτυρίες ξυλοκοπώντας και κατακλέβοντας – εναντίον άοπλων προσφύγων και μεταναστών που προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα.
Ποδοσφαιρικές ανώνυμες εταιρείες με μεγαλομέτοχους ιδιοκτήτες πλοίων χωρίς ελληνική σημαία δηλώνουν στήριξη στη δράση της αστυνομίας και του στρατού με το σύνθημα «Η καρδιά όλων των Ελλήνων χτυπάει στον Έβρο». Ο υφυπουργός Αθλητισμού, αντί να ασχοληθεί με τη μαφία στον χώρο ευθύνης του, οργανώνει αποστολές τροφίμων από πολίτες υπέρ της ενίσχυσης των στρατευμάτων στον Έβρο, λες και δεν μεριμνά ούτως ή άλλως το κράτος για τη σίτιση των φαντάρων και των αστυνομικών.
Ο αντιπρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος και υπουργός Ανάπτυξης, ξεχνά τις μπουλντόζες που δεν έσκαψαν ποτέ, τουιτάρει άρθρα περί «κανονικής τουρκικής εισβολής» και ουρλιάζει σε κακά αγγλικά σε μετανάστες σε ζωντανή σύνδεση. Τα κανάλια, τα ραδιόφωνα και οι εφημερίδες της χώρας – ορισμένα με Τούρκους επιχειρηματίες στο μετοχολόγιό τους – μεταδίδουν βίντεο του 2015 ως σημερινά, οικογένειες που πνίγονται στα χημικά ως θεατρίνους που κακοποιούν τα παιδιά τους, τις παράνομες και ανήθικες αποφάσεις της κυβέρνησης ως επιβεβλημένη ηρωική κίνηση απέναντι στον «εθνικό κίνδυνο».
Μεγάλη μερίδα των πολιτών της χώρας δεν πάει πίσω σε γελοιότητα. Κραυγές για την απειλή που με κάποιον μαγικό τρόπο αποτελούν χιλιάδες άοπλοι άνδρες, γυναίκες και παιδιά – που δεν θέλουν καν να έρθουν εδώ, απλά αποτελούμε γεωγραφικά απαραίτητο πέρασμα. Συλλογές τροφίμων για τον στρατό και την αστυνομία, λες και μιλάμε για ρακένδυτους φαντάρους στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας το ‘40. Περιπολίες οπλισμένων αγροτών και κυνηγών στον Έβρο, με αγροτικά και καραμπίνες.
Όλα αυτά και άλλα που ίσως ξεχνάμε στην καταγραφή, είναι στιγμιότυπα μιας διάχυτης γελοιότητας, μιας παρανοϊκής υστερίας που έχει πλέον πλήξει την πλειοψηφία του ελληνικού πληθυσμού και έχει ποτίσει μέχρι το μεδούλι. Είναι στιγμιότυπα της επόμενης φάσης της αναγέννησης του ελληνικού φασισμού.
Οι κίνδυνοι είναι προφανείς. Από τη διπλωματική απομόνωση της χώρας σε διεθνείς οργανισμούς των οποίων τους κανονισμούς παραβιάζει αρνούμενη να εξετάσει αιτήσεις ασύλου και απωθώντας βίαια πρόσφυγες και μετανάστες στα σύνορα, μέχρι την τραγικότερη πιθανότητα πολυάριθμων θυμάτων.
Ήδη έχουν κάνει τον γύρο του πλανήτη οι εικόνες του ελληνικού λιμενικού σκάφους να προσπαθεί να εμβολίσει και να πυροβολεί «προειδοποιητικά» λίγα εκατοστά δίπλα σε φουσκωτό γεμάτο ανθρώπους, ενώ η Τουρκία ισχυρίζεται ότι δύο πρόσφυγες είναι ήδη νεκροί από ελληνικά πυρά στον Έβρο.
Όσοι εκπλήσσονται η αρνούνται να πιστέψουν τα προφανή, μάλλον ξεχνούν ότι η Ελλάδα έχει στο παρελθόν αποδεδειγμένα βουλιάξει φουσκωτά με πρόσφυγες και μετανάστες και πως οι βίαιες απωθήσεις στον Έβρο, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, έχουν επίσης καταγραφεί από ανεξάρτητες πηγές.
Το αντεπιχείρημα «οι Τούρκοι κάνουν τα ίδια και χειρότερα» νομίζω πως μάθαμε να μην το χρησιμοποιούμε γύρω στα 6-7 μας χρόνια.
Οι δύο νεκροί ίσως να αποτελούν τουρκική προπαγάνδα στον ανήθικο πόλεμο των fake news μεταξύ των δύο χωρών, αλλά οι ασκήσεις στα σύνορα με αληθινά πυρά και οι αυτο-οργανωμένες με τις ευλογίες της κυβέρνησης οπλισμένες πολιτοφυλακές στον Έβρο, δίνουν πόντους στην πιθανότητα θυμάτων.And of course it is in no position to lecture anyone on International Law and human rights. After all, #Turkey has been failing these particular courses for years. (2/2)— Υπουργείο Εξωτερικών (@GreeceMFA) March 2, 2020
Τέλος, ο φασισμός δεν στρέφεται μονάχα απέναντι σε ξένους, αλλά ανακαλύπτει και τον εσωτερικό εχθρό. Στην περίπτωση αυτή, όσοι αρνούνται να λάβουν μέρος στο πανηγύρι ρατσισμού και παράνοιας, που ήδη σταμπαρίζονται ως προδότες, με κυβερνητικούς βουλευτές να «προειδοποιούν» ότι «Τώρα θα διαλέξετε πλευρά».
Ούτε οι πολιτικοί, ούτε οι δημοσιογράφοι, ούτε φυσικά οι πολίτες που συμμετέχουν στην υστερία, δεν δύνανται να εξηγήσουν ποια ακριβώς είναι η απειλή που αντιμετωπίζει η χώρα. Πώς και γιατί νομίζουν ότι είναι σε πόλεμο με άοπλο εχθρό που επιθυμεί να πάει κάπου αλλού.
Η σημερινή υστερία που πυροδότησε η κυβέρνηση ήρθε να δέσει στον φασισμό που καλλιεργείται επί δεκαετίες στον πληθυσμό της χώρας από την αστική της τάξη. Και το ίδιο συμβαίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ο ελληνικός στρατός και η αστυνομία δεν υπεραμύνονται αυτή τη στιγμή καμίας ασφάλειας των Ελλήνων πολιτών, ούτε του ελληνικού εδάφους. Προστατεύουν την ελληνική και ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ. Αν η ελληνική κυβέρνηση είχε το ηθικό ανάστημα να πράξει το σωστό, η ευρωπαϊκή πολιτική ελίτ θα κατέρρεε υπό το βάρος της ξενοφοβίας που η ίδια καλλιέργησε, δείχνοντας τον κάθε κατατρεγμένο ως απειλή για τους Ευρωπαίους πολίτες.
Το επόμενο βήμα είναι τώρα η πλήρης ενεργοποίηση του φασιστικού παρακράτους. Ήδη ρατσιστές ξυλοκοπούν δημοσιογράφους και μέλη ΜΚΟ στα νησιά, εξαναγκάζοντάς τους να αποχωρήσουν και να αφήσουν όσους πρόσφυγες και μετανάστες είναι ήδη εκεί και καταφτάνουν, βορά στις ορέξεις του όχλου.
Είμαστε λίγες στιγμές, ένα ατύχημα, μια κίνηση μακριά από μια πραγματικά τραγική κατάσταση. Και οι πολίτες της χώρας, αποχαυνωμένοι από τα ΜΜΕ και τον φόβο, πλέκουν κάλτσες για το μέτωπο.
Ανδρέας Κοσιάρης/radionowhere
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου