Δωρεάν παραστάσεις online από το Θέατρο Σταθμός

Μαρία Ριτζαλέου

ethnos.gr

«Χρόνια πολλά», με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου, στην ευπαθή τέχνη του θεάτρου που μπήκε σε... καραντίνα λόγω κορονοϊού, εύχεται ο ηθοποιός και σκηνοθέτης, Μάνος Καρατζογιάννης, καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου Σταθμός, το οποίο προσφέρει δωρεάν δύο εξαιρετικές παραστάσεις

Να βρεθούν και πάλι, σύντομα, όλοι, υγιείς, ασφαλείς και ενωμένοι στις πλατείες των θεάτρων, εύχονται μέσα από τις σελίδες τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ηθοποιοί, σκηνοθέτες, τεχνικοί, συντελεστές διαφόρων ειδικοτήτων. Πολλοί από αυτούς προσφέρουν στο κοινό μέσω της τεχνολογίας παραστάσεις που έγιναν γνωστές και δεν είχαν την δυνατότητα να τις δείξουν κυρίως εκτός Αθηνών. Κι έτσι τα μέτρα για πρόληψη διασποράς του κορονοϊού, βοηθούν τους πολίτες που μένουν σπίτι να δουν αξιόλογες δουλειές.
Στην πρωτοβουλία αυτή μπήκε και το Θέατρο Σταθμός, το οποίο προσφέρει μέσω της τεχνολογίας τη δυνατότητα στους φίλους του θεάτρου να παρακολουθήσουν στην ιστοσελίδα του stathmostheatro.gr, για επτά ημέρες, χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση τις παραστάσεις «Ο Ουρανός και… το Παντελόνι του» των Λούλα Αναγνωστάκη – Ιάκωβου Καμπανέλλη με τη Νένα Μεντή και το Χρήστο Χατζηπαναγιώτη και  «Ο ήχος του όπλου» της Λούλας Αναγνωστάκη με την Πέγκυ Σταθακοπούλου, την Τζένη Σκαρλάτου, τον Σταύρο Μερμήγκη, τη Βασιλική Τρουφάκου, τον Αγησίλαο Μικελάτο και τον Κώστα Νικούλι. Τα σκηνικά και στις δύο παραστάσεις υπογράφει ο Γιάννης Αρβανίτης, τα κοστούμια η Βασιλική Σύρμα, τη μουσική ο Αντώνης Παπακωνσταντίνου και τους φωτισμούς ο Αλέξανδρος Αλεξάνδρου.

Ο ήχος του όπλου@Νίκος Πανταζάρας

«Σήμερα, δεκαπέντε μέρες μετά το αδιαμφισβήτητα ορθό μέτρο της παύσης των θεατρικών παραστάσεων για τη προστασία της δημόσιας υγείας, το θέατρο γιορτάζει, αλλά και ταυτόχρονα αργεί πρώτη φορά για τόσο μεγάλο διάστημα, σε παγκόσμιο σχεδόν μάλιστα επίπεδο, στην μακρόχρονη ιστορία του. Η παύση αυτή μας φέρνει στο νου τη συλλογικότητα που προϋποθέτει η πανάρχαια αυτή τέχνη όχι μόνο στη διαδικασία των δοκιμών αλλά και κατά τη διάρκεια των παραστάσεων.
Σε μια εποχή όπου είχαμε αναμφίβολα αισθανθεί την απειλή οποιουδήποτε συλλογικού αισθήματος το θέατρο συνέχισε να μεταδίδει την υψηλή συγκίνηση που μόνο τα δημοκρατικά πολιτεύματα, όταν συμβαίνει να λειτουργούν σωστά, μπορούν να εμφυσήσουν στους πολίτες τους. Τώρα, που ακόμα και το ύστατο αντίο για αρκετούς συμπολίτες μας ανά τον κόσμο δε θεωρείται δεδομένο, καλούμαστε να βρεθούμε ξανά από κοινού όλοι μας στην ίδια – κοινωνικά – συνθήκη μετά από καιρό: στην κατ’ οίκον απομόνωση. Πιο μαζί και πιο μόνοι από ποτέ, παραμονές ενός ακόμα σκληρού Απρίλη για την Ευρώπη αλλά και για την Ελλάδα.
Σήμερα που γιορτάζει το θέατρο δοκιμαζόμενο όσο ποτέ, σήμερα που δοκιμάζεται η ίδια η ζωή θυμόμαστε ξανά δύο ζωοδότες φωνές, τόσο για τις σημειώσεις τους για το Θέατρο όσο και για το σπουδαίο θεατρικό τους έργο: τον «πατέρα» και τη «μάνα» του νεοελληνικού θεάτρου Ιάκωβο Καμπανέλλη και Λούλα Αναγνωστάκη.
Αν η πνευματική καταγωγή του Καμπανέλλη, όπως την ορίζει ο ίδιος σε συνέντευξή του είναι το στρατόπεδο εννοώντας το Μαντχάουζεν, η πνευματική αφετηρία της Αναγνωστάκη είναι σίγουρα ο εμφύλιος μια και υπάρχει ως ιστορική αναφορά σχεδόν στο σύνολο της δραματουργίας της», αναφέρει ο υπεύθυνος του καλλιτεχνικού προγράμματος του Θεάτρου, Μάνος Καρατζογιάννης.