Κορωνοϊός: Οι 10 πιο φονικές πανδημίες στην ανθρώπινη ιστορία

 Πηγή: economistas.gr

 Ο νέος κορωνοϊός SARS-CoV-2 δεν είναι η πρώτη πανδημία που πλήττει τον πλανήτη και αλλάζει -σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό- τον ρου της ανθρώπινης ιστορίας.

Η πρώτη πανδημία καταγράφηκε το 430 π.Χ, κατά τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, στην πόλη – κράτος των Αθηνών, προκαλώντας τον θάνατο ενός μεγάλου ποσοστού των κατοίκων, μεταξύ των οποίων και ο Περικλής. Η εν λόγω πανδημία ονομάστηκε «Λοιμός των Αθηνών» ή «Σύνδρομο του Θουκυδίδη» και αντιμετωπίστηκε με τη συνεισφορά του Ιπποκράτη, ο οποίος βρισκόταν στην πόλη εκείνο το διάστημα.

Ακολούθησαν, ωστόσο, «ορδές» πανδημιών που είχαν αντίκτυπο σε όλη την υφήλιο, δοκιμάζοντας τις ανθρώπινες υποδομές και αντοχές. Δείτε ποιες είναι οι  πιο σημαντικές πανδημίες που έπληξαν μέχρι σήμερα την ανθρωπότητα.

1. Η πανώλη του Ιουστινιανού (543 μ.Χ)

Η ηγεμονία του αυτοκράτορα Ιουστινιανού Α’ επλήγη σημαντικά από ένα ξέσπασμα βουβωνικής πανώλης. Η επιδημία, που έμεινε στην ιστορία ως η «Πανώλη του Ιουστινιανού» ξεκίνησε το 543  εκτιμάται ότι ήταν υπεύθυνη για τον θάνατο 30 έως και 50 εκατομμυρίων ανθρώπων -κοντά στο 50% του πληθυσμού της Γης κατά εκείνη την εποχή.

Οπως και σήμερα με τον κορωνοϊό, η πανδημία της πανώλης επί Ιουστινιανού ζημίωσε σημαντικά το εμπόριο της ανατολικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ενώ έδωσε τη δυνατότητα σε άλλες εθνότητες να επανακτήσουν περιοχές της αυτοκρατορίας στη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική και σε τμήματα της Ασίας.

2. Μαύρος Θάνατος (1348-1353)

Ανάμεσα στο 1348 και το 1353 ξέσπασε μια από τις πλέον καταστροφικές πανδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Πρόκειται για την πανώλη που πήρε τον τίτλο «Μαύρος Θάνατος», από την οποία έχασαν τις ζωές τους περίπου 25 εκατομμύρια άνθρωποι μόνο στην Ευρώπη. Μαζί με την Ασία, εκτιμάται ότι οι νεκροί ανήλθαν τελικά ανάμεσα σε 100 και 200 εκατομμύρια.

Σύμφωνα με αναλυτές, ο πληθυσμός της Ευρώπης χρειάστηκε περίπου 200 χρόνια για να επανέλθει σε επίπεδα προ της μαύρης πανώλης. Στον «Μαύρο Θάνατο» αποδίδεται και το «χτύπημα» που δέχθηκε η δουλεία, καθώς λόγω των τεράστιων απωλειών (βασικά δουλοπαροίκων) προέκυψαν πολλές θέσεις εργασίας, με καλές απολαβές. Κατά το ξέσπασμα της μαύρης πανώλης καταγράφηκαν αιματηρά πογκρόμ σε βάρος μειονοτήτων όπως οι Εβραίοι και οι Ρομά.

3. Η φονική ευλογιά (15ος–17ος αιώνας)

Η ευλογιά άρχισε να κάνει την εμφάνισή της στην Ευρώπη κατά τον Μεσαίωνα, όμως εδραιώθηκε όταν αυξήθηκε ο πληθυσμός κατά την εποχή των Σταυροφοριών. Από ιστορικά στοιχεία προκύπτει ότι κατά τον 15ο αιώνα το ποσοστό θνησιμότητας έφτανε το 30%.

Από τον 15ο έως τον 17ο αιώνα περίπου 20 εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν από ευλογιά στο «Νέο Κόσμο» της αμερικανικής ηπείρου (περίπου το 90% του πληθυσμού), δίνοντας τη δυνατότητα στους Ευρωπαίους να προχωρήσουν σε αποικισμούς και κατακτήσεις.

Στην Ευρώπη η ευλογιά παρέμεινε η κύρια αιτία θανάτου και τον 18ο αιώνα, σκοτώνοντας κατ’ εκτίμηση 400.000 Ευρωπαίους τον χρόνο. Είναι ενδεικτικό ότι το 10% των βρεφών στη Σουηδία πέθαιναν από ευλογία ετησίως.

4. Χολέρα (1817-1823)

Η πρώτη πανδημία χολέρας ξεκίνησε από τον Ινδία και εξαπλώθηκε σε πολλές γειτονικές περιοχές. Ηταν η πρώτη από τις επτά μεγάλες πανδημίες χολέρας που μέχρι σήμερα έχουν στερήσει τις ζωές σε εκατομμύρια ανθρώπους.

Σύμφωνα με το Business Insider, ο Τζον Σνόου, ένας Βρετανός ιατρός, ανέπτυξε μεθόδους για την ανακοπή της πανδημίας και το 1854 κατάφερε να απομονώσει την πηγή (της χολέρας) σε μια αντλία νερού στο Σόχο του Λονδίνου.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει χαρακτηρίσει τη χολέρα ως την «ξεχασμένη πανδημία», τονίζοντας ότι το έβδομο ξέσπασμα, το 1961, συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Η χολέρα προκαλείται όταν καταναλώνεται τροφή ή νερό με συγκεκριμένα βακτήρια και πλήττει περισσότερο τις μη αναπτυγμένες χώρες.

5. Η Ισπανική Γρίπη (1918)

Η Ισπανική Γρίπη ήταν μια πανδημία που ξεκίνησε το 1918, κατά την οποία προσβλήθηκαν από τον ιό 500 εκατ. άνθρωποι, ενώ έχασαν τις ζωές τους πάνω από 50 εκατ. άνθρωποι σε όλο τον κόσμο.

Ο ιός της Ισπανικής Γρίπης ήταν ο Η1Ν1 και το ξέσπασμά του ήρθε κατά τη «δύση» του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι Αρχές δημόσιας υγείας δεν είχαν κανένα πρωτόκολλο τότε για να αντιδράσουν σε πανδημίες και γι’ αυτόν τον λόγο οι απώλειες ζωών ήταν τεράστιες.

Τα πρώτα κρούσματα της Ισπανικής Γρίπης καταγράφηκαν στη Γαλλία τον Απρίλιο του 1918, ενώ ακολούθησαν περιστατικά σε Ιταλία, Μεγάλη Βρετανία, ΗΠΑ και στη Γερμανία. Τον Ιούνιο του ίδιου έτους η πανδημία έφτασε στις Ινδίες, τον Ιούλιο στη Νέα Ζηλανδία και τον Αύγουστο στη Νότιο Αφρική.

6. Η γρίπη του Χονγκ Κονγκ (1968)

Ακριβώς πενήντα χρόνια μετά την Ισπανική πανδημία, «γεννήθηκε» ένας νέος ιός γρίπης, ο Η3Ν2. Οι απώλειες της γρίπης του Χονγκ Κονγκ σε ανθρώπινες ζωές  υπολογίζονται στο ένα εκατομμύριο. Η ιός της γρίπης του Χονγκ Κονγκ θεωρείται ως ένας από τους πιο μεταδοτικούς καθώς το 1968, σε διάστημα δυο εβδομάδων, προσέβαλε 500.000 ανθρώπους.

Θεωρείται η πρώτη πανδημία της σύγχρονης εποχής, οι συνθήκες μετάδοσης της οποίας επιδεινώνονται από τον πολλαπλασιασμό των αεροπορικών μετακινήσεων, και προκαλεί παγκόσμια κινητοποίηση, υπό τον συντονισμό του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.

Η συγκεκριμένη πανδημία ανέδειξε για πρώτη φορά τη σημασία δημιουργίας εμβολίων κατά των επικίνδυνων ιών. Από τον Νοέμβριο 1969 είναι διαθέσιμα αποτελεσματικά εμβόλια κατά της γρίπης του Χονγκ Κονγκ.

ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΗ:

Κορωνοϊός: Οι 10 πιο φονικές πανδημίες στην ανθρώπινη ιστορία

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Outbreak: 10 of the Worst Pandemics in History - MPH Onl

 

 

 

 

*Infographic: The History of  deadly Pandemics
Ένα χρονοδιάγραμμα όλων των ιστορικών πανδημιών