Ο Νικήτας Κακλαμάνης και τα νεοφιλελεύθερα παπαγαλάκια

Γράφει ο Ξενοφών Ε. Μαυραγάνης

 dailythεss

 
Ασφαλώς και πάρα πολύ καλά χειρίστηκε το μείζον θέμα του κορονοϊού η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με αυτόν να παίρνει την πολύ δύσκολη, για τα ελληνικά δεδομένα, απόφαση για το κλείσιμο των λατρευτικών χώρων, όλων των θρησκειών και δογμάτων.
Ακούω όμως πολλούς, πρώην αμετακίνητους ευνοημένους Πασόκους, αλλά και «μετανοημένους» Συριζαίους, να επαναλαμβάνουν την καραμέλα «αν όμως ήταν ο Τσίπρας ή ακόμα κι ο Ανδρέας, τίποτα δεν θα γινόταν».
Και δεν αναλογίζονται τι θα συνέβαινε σ’ αυτή την πολύπαθη χώρα, αν τυχόν το μέτρο αυτό λάμβανε κάποιος μη δεξιός. Στα κάγκελα θα βρίσκονταν, παπάδες, μητροπολιτάδες, παλαιοημερολογίτες, πολύτεκνοι, υπερέλληνες προσπαθώντας να ακυρώσουν το μέτρο. Χάριν της πίστης μας της αγίας, όπως λένε για ένα και μόνο λόγο. «Να φύγουν οι τρισκατάρατοι».
Ποιος δεν θυμάται την αντίδραση της εκκλησίας, με αρχικαπετάνιο, τον εκδημήσαντα αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, με το λάβαρο της επανάστασης του 1821, ποιος δεν ξεχνά τον κουρνιαχτό που ξεσήκωσε αυτή η οργανωμένη ομάδα, εναντίον της πρόθεσης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, να μεταφέρει την μισθοδοσία των «αγίων αντιπροσώπων του Υψίστου» σε άλλον φορέα, ποιος μπορεί να λησμονήσει τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξαν οι ρασοφόροι στην δύσκολη πορεία για την κατάρτιση της συμφωνίας των Πρεσπών, που τώρα σέβεται και τιμά η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, αφού την εκμεταλλεύτηκε προεκλογικά.
Βεβαίως και τίτλο τιμής θα αποτελέσει για τον Μητσοτάκη, όταν καταγραφεί η ιστορία, η απόφαση αυτή, και ασφαλώς θα είναι στα υπέρ αυτού, η απόλυτη στήριξη που έδωσε στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, στον πόλεμο για την καταπολέμηση του φοβερού και ύπουλου εχθρού, που ονομάσθηκε κορονοϊός.
Θα καταγράψει όμως η ιστορία και τον απηνή διωγμό του δημόσιου αυτού συστήματος που επιχείρησε ένα μεγάλο κομμάτι του κυβερνώντος κόμματος, ομνύοντας στον νεοφιλελευθερισμό. Επιχειρώντας να μας πείσει ότι τα δημόσια συστήματα της Υγείας, της Παιδείας ( με την κυρία Νίκη Κεραμέως μπροστάρισα) και της Ασφάλισης, πρέπει να υπαχθούν στον ιδιωτικό τομέα της εμπορευματοποίησης και της εκμετάλλευσης.
Υπάρχουν όμως στις τάξεις αυτού του ίδιου κόμματος και άνθρωποι, σημαντικοί και υπολογίσιμοι, όπως π.χ. ο Νικήτας Κακλαμάνης, που και μνήμη έχουν και λόγο.
Γι αυτό και ακούστηκε να λέει το βράδυ της Δευτέρας στην εκπομπή «Δέκα» της ΕΡΤ1: «Θέλω να ξέρω τι θα γράφουν, μετά την πάροδο της κρίσης αυτής, τα νεοφιλελεύθερα παπαγαλάκια, που προπαγάνδιζαν υπέρ της κατάργησης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας, και την αντικατάστασή του από την ιδιωτική πρωτοβουλία, τώρα που η όλη προσπάθεια για την καταπολέμηση της επιδημίας, στηρίχθηκε στα δημόσια νοσοκομεία και στο νοσηλευτικό τους προσωπικό».
Αλήθεια τι θα έχουν να πουν, όλοι αυτοί που χρόνια τώρα, και κυρίως όσο υπουργοί υγείας ήταν ο Ξανθός και ο Πολλάκης, προσπαθούσαν να υπονομεύσουν, να αποδυναμώσουν και να καταστρέψουν το ΕΣΥ. Με απολύσεις εργαζομένων, με αποτροπή των νέων να απασχοληθούν σ’ αυτό, με υποτίμηση των προσπαθειών τους.
Θυμάμαι το καλοκαίρι του 2018, όταν απαιτήθηκε δυο φορές να προστρέξω στις υπηρεσίες του Βοστανείου νοσοκομείου Μυτιλήνης, την ευγένεια, την προθυμία και την προσοχή που έδωσαν γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό στην περίπτωσή μου. Χωρίς κανείς να με γνωρίζει και χωρίς στην σύσταση κανενός να βασίζομαι. Όταν όμως αφηγούμουνα στο Πλωμάρι, τον τόπο μου, τις θετικές εντυπώσεις που αποκόμισα, έπεφταν οι πάντες, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, χωρίς να γνωρίζουν κάτι σχετικό, να με πείσουν για το αντίθετο, στηριζόμενοι στις φήμες.
Αυτά, προφανώς και άλλα πολλά, σημαντικότερα που εμείς δεν τα ξέρουμε, θυμάται ο Νικήτας Κακλαμάνης, ξιφουλκώντας κατά των νεοφιλελεύθερων «συντρόφων» του.
Ναι ασφαλώς πήρε τις σωστές αποφάσεις ο κ. Μητσοτάκης στο θέμα αντιμετώπισης του κορονοϊού.
Θα ξεχάσουμε όμως την προηγούμενη δράση, αυτού και μεγάλου τμήματος του κόμματός του, την προσπάθειά τους να καταργήσουν κάθε τι θετικό και αποδοτικό, υπήρχε και υπάρχει στον Δημόσιο τομέα;
Υ.Γ. Και για να μην το ξεχάσω. Αν στην μάχη αυτή που δίνει η κυβέρνηση, δεν είχε στο πλευρό της τον καθηγητή Σωτήρη Τσιόρδα, λαμπρό επιστήμονα, αλλά και θρησκευόμενο, που δεν κατόρθωσε να πείσει τους ταλιμπάν δεσποτάδες με τα βαριά εγκόλπια, θα τολμούσε ο κ. Μητσοτάκης, το πολύ σημαντικό αυτό βήμα, που ίσως αργότερα μετρήσει στη διαμόρφωση των σχέσεων Κράτους-Εκκλησίας;