Η αβάσταχτη ματαιοδοξία των Χριστουγέννων
Του ΡΟΜΠΕΡΤ ΠΕΦΑΝΗ
Το κακό με τις παραδόσεις είναι η στασιμότητα.
Ανέκαθεν πρόσφεραν μια ψευδαίσθηση ελέγχου και προγραμματισμού στις κοινωνίες. Στο απόλυτο χάος του Σύμπαντος, η τήρηση των παραδόσεων προσφέρει εφησυχασμό. Μια ψευδαίσθηση προγραμματισμού της τυχαίας παρουσίας μας στη ζωή.
Επί αιώνες, οι κοινωνίες ανά τον κόσμο, προγραμμάτιζαν την ζωή και τις υποχρεώσεις τους γύρω από τις θρησκευτικές παραδόσεις. Ήταν ένας σχετικά απλός τρόπος με τον οποίον κανόνιζαν τις εργασίες τους (ενδεικτικά, στη Χριστιανική Παράδοση, οι κτηνοτρόφοι κατέβαζαν τα ζώα στον κάμπο την ημέρα του Αγίου Δημητρίου και τα ανέβαζαν στα υψίπεδα, του Αγίου Γεωργίου), τις ημέρες ξεκούρασης (Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο ή Κυριακή, ανάλογα με ποια από τις Μονοθεϊστικές θρησκείες ασπάζονταν) και τις ημέρες εορτής (Χριστούγεννα κλπ.).
Αξίζει να αναλογιστούμε όμως το παράλογο της προσκόλλησης σε κατασκευασμένους μύθους , σε μια εποχή που η Επιστήμη παρέχει απαντήσεις σε σημαντικό μέρος των αναπάντητων υπαρξιακών ερωτημάτων. Είναι όντως προτιμότερο να αναλωνόμαστε με παραδόσεις που θεσπίστηκαν κατά την «παιδική» ηλικία του Homo Sapiens;
Αλήθεια, πόσα εμπόδια προβάλλουν οι θρησκείες στην εκλογίκευση του Ανθρώπου; Πόσο εύκολο είναι να οδηγηθούν συνάνθρωποί μας σε ακραίες συμπεριφορές, λόγω της προσκόλλησης σε ανεδαφικούς μύθους;
Με το 35% των Ευρωπαίων να αυτοπροσιορίζονται ως αγνωστικιστές (μη-θρησκευόμενοι), με ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά στη Σκανδιναβία, όπου αγγίζει το 50%, είναι πλέον απορίας άξιο γιατί δεν έχουν αντικατασταθεί οι διάφορες εορτές με αντίστοιχες κοσμικού χαρακτήρα.
Ένα κίνημα αγνωστικιστών στις ΗΠΑ και τη Βρετανία ζητά τη θέσπιση εορτών που θα σχετίζονται με την ανθρώπινη εξέλιξη , με μνεία σε πρωτοπόρους όπως ο Πλάτωνας, ο Γαλιλαίος, ο Νεύτωνας που όρθωσαν την διανόηση και την εφευρετικότητα απέναντι στον σκοταδισμό των οργανωμένων θρησκειών.
Αργά ή γρήγορα, θα θεσπιστούν εορτές σχετικές με την εξέλιξη της Γνώσης, των Επιστημών και την Ανθρώπινη πρόοδο, που θα είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το σύνολο της Ανθρωπότητας. Με αυτές ως κοινό παρονομαστή, θα απομακρυνθούμε από την άσκοπη προσκόλληση με μύθους άλλων εποχών και θα οικοδομήσουμε τον πολιτισμό της Λογικής.
Το κακό με τις παραδόσεις είναι η στασιμότητα.
Ανέκαθεν πρόσφεραν μια ψευδαίσθηση ελέγχου και προγραμματισμού στις κοινωνίες. Στο απόλυτο χάος του Σύμπαντος, η τήρηση των παραδόσεων προσφέρει εφησυχασμό. Μια ψευδαίσθηση προγραμματισμού της τυχαίας παρουσίας μας στη ζωή.
Επί αιώνες, οι κοινωνίες ανά τον κόσμο, προγραμμάτιζαν την ζωή και τις υποχρεώσεις τους γύρω από τις θρησκευτικές παραδόσεις. Ήταν ένας σχετικά απλός τρόπος με τον οποίον κανόνιζαν τις εργασίες τους (ενδεικτικά, στη Χριστιανική Παράδοση, οι κτηνοτρόφοι κατέβαζαν τα ζώα στον κάμπο την ημέρα του Αγίου Δημητρίου και τα ανέβαζαν στα υψίπεδα, του Αγίου Γεωργίου), τις ημέρες ξεκούρασης (Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο ή Κυριακή, ανάλογα με ποια από τις Μονοθεϊστικές θρησκείες ασπάζονταν) και τις ημέρες εορτής (Χριστούγεννα κλπ.).
Αξίζει να αναλογιστούμε όμως το παράλογο της προσκόλλησης σε κατασκευασμένους μύθους , σε μια εποχή που η Επιστήμη παρέχει απαντήσεις σε σημαντικό μέρος των αναπάντητων υπαρξιακών ερωτημάτων. Είναι όντως προτιμότερο να αναλωνόμαστε με παραδόσεις που θεσπίστηκαν κατά την «παιδική» ηλικία του Homo Sapiens;
Αλήθεια, πόσα εμπόδια προβάλλουν οι θρησκείες στην εκλογίκευση του Ανθρώπου; Πόσο εύκολο είναι να οδηγηθούν συνάνθρωποί μας σε ακραίες συμπεριφορές, λόγω της προσκόλλησης σε ανεδαφικούς μύθους;
Με το 35% των Ευρωπαίων να αυτοπροσιορίζονται ως αγνωστικιστές (μη-θρησκευόμενοι), με ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά στη Σκανδιναβία, όπου αγγίζει το 50%, είναι πλέον απορίας άξιο γιατί δεν έχουν αντικατασταθεί οι διάφορες εορτές με αντίστοιχες κοσμικού χαρακτήρα.
Ένα κίνημα αγνωστικιστών στις ΗΠΑ και τη Βρετανία ζητά τη θέσπιση εορτών που θα σχετίζονται με την ανθρώπινη εξέλιξη , με μνεία σε πρωτοπόρους όπως ο Πλάτωνας, ο Γαλιλαίος, ο Νεύτωνας που όρθωσαν την διανόηση και την εφευρετικότητα απέναντι στον σκοταδισμό των οργανωμένων θρησκειών.
Αργά ή γρήγορα, θα θεσπιστούν εορτές σχετικές με την εξέλιξη της Γνώσης, των Επιστημών και την Ανθρώπινη πρόοδο, που θα είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με το σύνολο της Ανθρωπότητας. Με αυτές ως κοινό παρονομαστή, θα απομακρυνθούμε από την άσκοπη προσκόλληση με μύθους άλλων εποχών και θα οικοδομήσουμε τον πολιτισμό της Λογικής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου