«Το δωμάτιο σκοτεινιάζει. Φαίνεται πως κάποιο σύννεφο θα ΄κρυβε το
φεγγάρι. Μονομιάς, σαν κάποιο χέρι να δυνάμωσε το ραδιόφωνο του
γειτονικού μπαρ, ακούστηκε μία πολύ γνώστη μουσική φράση. Και τότε
κατάλαβα πως όλη τούτη τη σκηνή τη συνόδευε χαμηλόφωνα η «Σονάτα του
Σεληνόφωτος», μόνο το πρώτο μέρος. Ο νέος θα κατηφορίζει τώρα μ' ένα
ειρωνικό κ' ίσως συμπονετικό χαμόγελο στα καλογραμμένα χείλη του και μ'
ένα συναίσθημα απελευθέρωσης. Όταν θα φτάσει ακριβώς στον Αϊ-Νικόλα,
πριν κατεβεί τη μαρμάρινη σκάλα, θα γελάσει, -ένα γέλιο δυνατό,
ασυγκράτητο. Το γέλιο του δε θ' ακουστεί καθόλου ανάρμοστα κάτω απ' το
φεγγάρι. Ίσως το μόνο ανάρμοστο να ‘ναι το ότι δεν είναι καθόλου
ανάρμοστο. Σε λίγο, ο Νέος θα σωπάσει, θα σοβαρευτεί και θα πει "η
παρακμή μίας εποχής". Έτσι, ολότελα ήσυχος πια, θα ξεκουμπώσει πάλι το
πουκάμισό του και θα τραβήξει το δρόμο του. Όσο για τη γυναίκα με τα
μαύρα, δεν ξέρω αν βγήκε τελικά απ' το σπίτι. Το φεγγαρόφωτο λάμπει
ξανά. Και στις γωνιές του δωματίου οι σκιές σφίγγονται από μιαν
αβάσταχτη μετάνοια, σχεδόν οργή, όχι τόσο για τη ζωή όσο για την άχρηστη εξομολόγηση. Ακούτε; το ραδιόφωνο συνεχίζει.»
ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ (1909-1990)
Απόσπασμα από τη Σονάτα του σεληνόφωτος, εκδόσεις Κέδρος 1990.
Η ΑΛΛΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ
( ΕΞΙ ΠΙΝΑΚΕΣ)
Jacoppo Robusti Tintoretto (1518-1594), " Η αλληγορία της Μουσικής"
Giovanni Lanfranco (περ. 1582 - περ. 1647), " Η Αφροδίτη παίζει άρπα" ( Η αλληγορία της Μουσικής) 1630 - 1634.
***************************
Giovanni Lanfranco (περ. 1582 - περ. 1647), " Η Αφροδίτη παίζει άρπα" ( Η αλληγορία της Μουσικής) 1630 - 1634.
***********************
Laurent de La Hyre (1606–1656) , "Η αλληγορία της Μουσικής", 1649.
*************************
************************
Francois Boucher(1703-1770),"Η αλληγορία της Μουσικής" , 1764.
************************* 
Caspar David Friedrich (1774-1840), "The allegory of profane music" (περ.186-1830)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου