ΜΕΡΕΣ ΤΩΝ ΧΡΥΣΩΝ ΜΕΤΑΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΚΟΥΤΑΛΙΩΝ

«Από τις 20 Δεκεμβρίου η σύνταξη και χωρίς κοινωνικό μέρισμα, πώς θα βγάλουμε το Γενάρη, γυναίκα;»

«Εάν τα μαθηματικά μου, Αρίστο, είναι σωστά,

τότε θα βάλουμε ξανά τσουκάλι

στις αρχές του Φλεβάρη 2020!
Από τα μέσα του Γενάρη

θα τρώμε μόνο μπρέκφαστ στο ΙΚΕΑ 

και μεσημεριανό στο συσσίτιο του Αγίου Μηνά!»

«Ονειρεύτηκα, αγάπη μου, ότι ήμασταν στο 2008 και είχαμε πάρει   ένα Διακοποδάνειο από την Εθνική, για να πάμε στη Μαδαγκασκάρη. Έπειτα γυρίσαμε  κι αγοράσαμε  με δάνειο  από την  Alpha Bank   μία Μερσεντές και φύγαμε για σκι στο Σεν Μόριτς, όπου περάσαμε υπέροχα πληρώνοντας με τη Χρυσή μας Βίζα.Μετά πεταχτήκαμε στο Παρίσι για να δοκιμάσω τα νέα συνολάκια του Βαλεντίνο...»

«Ησύχασε, λατρεία μου. Εφιάλτης ήταν!

Πάει πια, πέρασε!»  

 

ΤΟ ΛΙΓΟ

Στίχοι: Δαβαράκης Άρης

Μουσική: Νικολόπουλος Χρήστος

Λίγο αριστερά, λίγο δεξιά
θα τη βρω την ευθεία τελικά.
Λίγο μαγικά, λίγο μάγκικα
θα τα βγάλω πέρα μια χαρά.
Λίγο αληθινά, λίγο ψεύτικα
θ' αποκτήσω κι άλλα υλικά.

Αυτό το λίγο-λίγο, λίγο-λίγο
είναι, σου λέω, μεγάλη πονηριά.
Θέλω να φύγω,
το λίγο είναι ναυάγιο στη στεριά.
Πνίγομαι, πνίγω
στο λίγο, σε μια γουλιά.

Λίγο ευαίσθητος, λίγο αναίσθητος
ασχολούμαι, παλεύω και ζω.
Λίγο ελεύθερος, λίγο δεύτερος
ερωτεύομαι, κάνω παιχνίδι κι επιζώ.
Λίγο ανέντιμος, λίγο έντιμος
όπως όλοι οι άνθρωποι κι εγώ.

Αυτό το λίγο-λίγο, λίγο-λίγο
είναι, σου λέω, μεγάλη πονηριά.
Θέλω να φύγω,
το λίγο είναι ναυάγιο στη στεριά.
Πνίγομαι, πνίγω
στο λίγο, σε μια γουλιά.

Αυτό το λίγο-λίγο, λίγο-ναι
μιλάμε είναι μεγάλη πονηριά.
Πρέπει να φύγω,
το λίγο δε θα με βγάλει πουθενά.
Την πόρτα ανοίγω
να φύγω πριν να ν' αργά.

 

ΣΤΗ ΜΕΤΑΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΓΑΛΕΡΑ

"Εγώ πριν από την κρίση ήμουνα έμπορος.

Είχα κάβα ποτών για σκύλους των βορείων προαστείων.Εσύ τι δουλειά έκανες πριν καταλήξεις εδώ;"

«Αγρότης στο Θεσσαλικό κάμπο. Είχα ένα κωλάδικο με Ρωσίδες πουτάνες έξω από τα Φάρσαλα»

• Add to Phrasebook
  • No word lists for Greek -> Greek...
  • Create a new word list...
• Copy