Όταν ο συνθέτης
ανέσυρε από τη λήθη τον λησμονημένο ποιητ
ΑΣΠΡΑ ΚΑΡΑΒΙΑ
Πρώτη εκτέλεση: Καίτη Χωματά & Μιχάλης Βιολάρης
Άσπρα καράβια τα όνειρά μας
για κάποιο ρόδινο γιαλό,
άσπρα καράβια τα όνειρά μας
θα κόβουν δρόμο κι ένα δρόμο
μυριστικό κι ευωδιαστό,
θα κόβουν δρόμο κι ένα δρόμο.
Κι από ψηλά θα μας φωτίζει
το φεγγαράκι το χλωμό
κι από ψηλά θα μας φωτίζει,
και θ’ αρμενίζουν, ω χαρά μας,
ίσα στο ρόδινο γιαλό
άσπρα καράβια τα όνειρά μας
ΗΡΘΕΣ ΕΨΕΣ
Ήρθες εψές στον ύπνο μου και μου ψιθύρισες
πως απ’ τα ξένα, μάνα μου, εξαναγύρισες
-
Τρέχω ο καλός να σε δεχτώ μπρος στ’ ακρογιάλι σου
Να γείρω όπως κι έναν καιρό μες στην αγκάλη σου
-
Μα βρίσκω ολέρμο το γιαλό κι έρμα τα κύματα
και παίρνω το δρομί και πάω πέρα στα μνήματα
--------
Ήρθες εψές στον ύπνο μου και μου ψιθύρισες
κι από τα ξένα, μάνα μου, δεν ξαναγύρισες
Γιάννης Σπανός
ανέσυρε από τη λήθη τον λησμονημένο ποιητ
Σωτήρη Σκίπη
ΑΣΠΡΑ ΚΑΡΑΒΙΑ
Πρώτη εκτέλεση: Καίτη Χωματά & Μιχάλης Βιολάρης
Άσπρα καράβια τα όνειρά μας
για κάποιο ρόδινο γιαλό,
άσπρα καράβια τα όνειρά μας
θα κόβουν δρόμο κι ένα δρόμο
μυριστικό κι ευωδιαστό,
θα κόβουν δρόμο κι ένα δρόμο.
Κι από ψηλά θα μας φωτίζει
το φεγγαράκι το χλωμό
κι από ψηλά θα μας φωτίζει,
και θ’ αρμενίζουν, ω χαρά μας,
ίσα στο ρόδινο γιαλό
άσπρα καράβια τα όνειρά μας
ΗΡΘΕΣ ΕΨΕΣ
Ήρθες εψές στον ύπνο μου και μου ψιθύρισες
πως απ’ τα ξένα, μάνα μου, εξαναγύρισες
-
Τρέχω ο καλός να σε δεχτώ μπρος στ’ ακρογιάλι σου
Να γείρω όπως κι έναν καιρό μες στην αγκάλη σου
-
Μα βρίσκω ολέρμο το γιαλό κι έρμα τα κύματα
και παίρνω το δρομί και πάω πέρα στα μνήματα
--------
Ήρθες εψές στον ύπνο μου και μου ψιθύρισες
κι από τα ξένα, μάνα μου, δεν ξαναγύρισες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου