Μ' ένα Άρλεκιν, ξεχνιέται
Καρτερός Θανάσης
Παιδιά, της Δεξιάς παιδιά, δεν παίζουν, έτσι. Πάρτε κάποια μέτρα.
Δεν γίνεται να παρακολουθούμε με τη δέουσα σοβαρότητα τα σάλτα του
αρχηγού σας. Βοηθήστε τον, τουλάχιστον
Δηλώνει, πριν λίγα εικοσιτετράωρα,
ότι "ο δρόμος των μνημονίων είναι μακρύς". Επιβεβαιώνει σε όλους τους
τόνους, με τελευταίο κρούσμα την ομιλία του στην πολιτική επιτροπή της
Ν.Δ. -πριν λίγα εικοσιτετράωρα πάλι- ότι υπάρχει τέταρτο μνημόνιο, βαρύ
κι ασήκωτο. Και ύστερα -με ένα Άρλεκιν, που έλεγε μια παλιά διαφήμιση;-
ξεχνιέται. Και ξεφουρνίζει σε μια γερμανική εφημερίδα -στη "Suddeutche
Zeitung"- ότι "στις 20 Αυγούστου λήγει το τρίτο και ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ πρόγραμμα
διάσωσης της Ελλάδας".
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι ο δράστης. Και δεν ξέρει κανείς, πραγματικά, αν θα πρέπει να πάρει οτιδήποτε από όσα λέει ο πολιτικός αυτός στα σοβαρά. Αν έχει, δηλαδή, κάποιο νόημα, η γνωστή εκτίμηση, ότι ο αρχηγός της Ν.Δ. άλλα λέει έξω, κι άλλα λέει μέσα. Προσωπικά νομίζω ότι είναι πιο εύστοχη μια άλλη γενική εκτίμηση. Άκρως πολιτική: Τον άνθρωπο αυτό, που έχει καθίσει στον θρόνο της Ν.Δ., και απειλεί να γίνει πρωθυπουργός, δεν πρέπει να τον παίρνει κανείς στα σοβαρά.
Κανείς όμως. Προφανώς δεν ξεχνιέται με ένα Άρλεκιν. Είναι Άρλεκιν. Σαπουνόπερα. Κωμειδύλλιο. Και όποια λέξη άλλη μπορεί να περιγράψει έναν πολιτικό, που από μέρα σε μέρα, χάνει τον μπούσουλα. Που από το τέταρτο μνημόνιο ίπταται στο τρίτο και τελευταίο. Που από τον εξωγήινο ίπταται στη διαπίστωση ότι δεν υπάρχει καμιά χώρα, που οι πολίτες της να έχουν άλλη ιθαγένεια, και άλλη εθνότητα. Και από την επανάληψη, σαράντα πέντε φορές, σε ομιλία του στη Βουλή, του χαρακτηρισμού "ψεύτης" για τον Τσίπρα, ίπταται στις αγκαλιές των μακεδονομάχων, ψευδόμενος εξωφρενικά για τα έργα της Ν.Δ. στο "Μακεδονικό".
Παιδιά, της Δεξιάς παιδιά, δεν παίζουν, έτσι. Πάρτε κάποια μέτρα. Δεν γίνεται να παρακολουθούμε με τη δέουσα σοβαρότητα τα σάλτα του αρχηγού σας. Βοηθήστε τον, τουλάχιστον. Δεν σας χρωστάνε τίποτε ούτε οι οπαδοί σας, ούτε εκείνοι που περιμένουν πώς και πώς να γίνετε κυβέρνηση, ούτε τα τζάκια και τα μαρινάκια, που επενδύουν σε σας, για να απαλλαγούν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε βέβαια κι εμείς, οι αντίπαλοι και επικριτές σας, που θέλουμε να αγιάσουμε, και δεν μας αφήνουν οι διαβόλοι -του Κυριάκου.
Διότι, αν κάποιος θέλει να τον αντιμετωπίζεις σοβαρά, δεν μπορεί να ξεχνάει το χιλιοτραγουδισμένο τέταρτο, και να αράζει μακάριος στο τρίτο. Και τελευταίο, βεβαίως - βεβαίως...
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, είναι ο δράστης. Και δεν ξέρει κανείς, πραγματικά, αν θα πρέπει να πάρει οτιδήποτε από όσα λέει ο πολιτικός αυτός στα σοβαρά. Αν έχει, δηλαδή, κάποιο νόημα, η γνωστή εκτίμηση, ότι ο αρχηγός της Ν.Δ. άλλα λέει έξω, κι άλλα λέει μέσα. Προσωπικά νομίζω ότι είναι πιο εύστοχη μια άλλη γενική εκτίμηση. Άκρως πολιτική: Τον άνθρωπο αυτό, που έχει καθίσει στον θρόνο της Ν.Δ., και απειλεί να γίνει πρωθυπουργός, δεν πρέπει να τον παίρνει κανείς στα σοβαρά.
Κανείς όμως. Προφανώς δεν ξεχνιέται με ένα Άρλεκιν. Είναι Άρλεκιν. Σαπουνόπερα. Κωμειδύλλιο. Και όποια λέξη άλλη μπορεί να περιγράψει έναν πολιτικό, που από μέρα σε μέρα, χάνει τον μπούσουλα. Που από το τέταρτο μνημόνιο ίπταται στο τρίτο και τελευταίο. Που από τον εξωγήινο ίπταται στη διαπίστωση ότι δεν υπάρχει καμιά χώρα, που οι πολίτες της να έχουν άλλη ιθαγένεια, και άλλη εθνότητα. Και από την επανάληψη, σαράντα πέντε φορές, σε ομιλία του στη Βουλή, του χαρακτηρισμού "ψεύτης" για τον Τσίπρα, ίπταται στις αγκαλιές των μακεδονομάχων, ψευδόμενος εξωφρενικά για τα έργα της Ν.Δ. στο "Μακεδονικό".
Παιδιά, της Δεξιάς παιδιά, δεν παίζουν, έτσι. Πάρτε κάποια μέτρα. Δεν γίνεται να παρακολουθούμε με τη δέουσα σοβαρότητα τα σάλτα του αρχηγού σας. Βοηθήστε τον, τουλάχιστον. Δεν σας χρωστάνε τίποτε ούτε οι οπαδοί σας, ούτε εκείνοι που περιμένουν πώς και πώς να γίνετε κυβέρνηση, ούτε τα τζάκια και τα μαρινάκια, που επενδύουν σε σας, για να απαλλαγούν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε βέβαια κι εμείς, οι αντίπαλοι και επικριτές σας, που θέλουμε να αγιάσουμε, και δεν μας αφήνουν οι διαβόλοι -του Κυριάκου.
Διότι, αν κάποιος θέλει να τον αντιμετωπίζεις σοβαρά, δεν μπορεί να ξεχνάει το χιλιοτραγουδισμένο τέταρτο, και να αράζει μακάριος στο τρίτο. Και τελευταίο, βεβαίως - βεβαίως...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου