Από το Ροστόφ στη Θεσσαλονίκη, ένα τσιγάρο δρόμος
Από το Tokarev στο Smith & Wesson
Νίκος Γεωργιάδης
Ήταν
πριν από αρκετά χρόνια, επί κυβέρνησης Σαμαρά, όταν ο Σαββίδης, όπως
ισχυρίζεται, πείστηκε να αγοράσει τη ΣΕΚΑΠ. Άλλωστε ήταν ο ίδιος ο
Σαμαράς ο οποίος πρώτος τότε είχε υποσχεθεί στον επιχειρηματία από το
Ροστώφ πως θα του διέγραφε το πρόστιμο των 30 και πλέον εκατ. ευρώ από
προηγούμενα χρέη της υπό τον έλεγχο του Δημοσίου επιχείρησης. Ο Σαββίδης
είχε ήδη στην κατοχή του την περίφημη «Ντουσκόι», την τεράστια
βιομηχανία καπνού της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Εργαζόταν ως εργάτης αλλά
επί Γιέλτσιν τα κατάφερε και απόκτησε το συγκρότημα.
Τότε ο Σαββίδης επισκέφτηκε τη ΣΕΚΑΠ στην Ξάνθη για να συναντηθεί με το Διοικητικό Συμβούλιο. Εμφανίστηκε με 4 σωματοφύλακες και όταν η τότε Διοίκηση τον παρακάλεσε να τους διατάξει να αποσυρθούν από την αίθουσα συνεδριάσεων αυτός απάντησε πως «είναι τα παιδιά μου. Με ακολουθούν παντού. Θα μείνουν». Ο τότε επικεφαλής της Διοίκησης κατάλαβε και μετά από μία σύντομη κουβέντα αποσύρθηκε για να έχει ήσυχο το κεφάλι του. Τότε ένας Ινδός επιχειρηματίας της δυναστείας των «Μόμιντάλα» είχε καταθέσει πρόταση αγοράς της ΣΕΚΑΠ με ένα πλήρες σχέδιο ανάπτυξής της. Την πρόταση υπονόμευσε ο βασικός εκπρόσωπος της ΣΕΚΕ που διαθέτει τα καπνά, ο βατοπεδινός βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Αλέξανδρος Κοντός. Δεν επανεξελέγη από τότε. Δεν τον ήθελε τον Ινδό, ρε παιδί μου. Ήθελε κάποιον άλλον. Ο Σαββίδης τα κατάφερε. Πέταξε έξω από το παιγνίδι και την Bulgartabak, άλλον ανταγωνιστή που είχε κληρονομήσει το μονοπώλιο καπνού από τους διαδόχους του Ζίβκωφ.
Ο Σαββίδης δεν ήθελε να αποζημιώσει τους υπό απόλυση εργαζόμενους της ΣΕΚΑΠ. Το κόστος ανερχόταν σε 1,2 εκατ. ευρώ. Του εξήγησαν πως η ελληνική αγορά κινείται εντός της ΕΕ και πως υπάρχουν κανόνες. Δεν καταλάβαινε. Τελικά απόκτησε την εταιρεία της Ξάνθης. Λίγα χρόνια αργότερα και μετά τον Σαμαρά άλλος ένας πρωθυπουργός, ο Τσίπρας, υποσχέθηκε στον επιχειρηματία από το Ροστόφ πως θα διέγραφε το παλιό χρέος που με τις προσαυξήσεις έχει αγγίξει πια τα 40 εκατ. ευρώ. Ούτε ο Τσίπρας τα κατάφερε.(1)
Επί πρωθυπουργίας Τσίπρα ο Σαββίδης απέκτησε με ένα γαλλογερμανικό κονσόρτσιουμ το 15% του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, το Μακεδονία Παλλάς (υπό μακρόχρονη ενοικίαση), τη Σουρωτή και μερικά ακριβά ακίνητα στη Βασιλίσσης Όλγας στη Θεσσαλονίκη (παλιές εβραϊκές ιστορικές βίλες). Απέκτησε και το «Έθνος» του Μπόμπολα. Ήδη όμως εδώ και αρκετές ημέρες τσακώθηκε με τον μάνατζερ της επιχείρησης, τον Δημήτρη Μάρη, όστις αποχώρησε. Του Σαββίδη του έμειναν κάπου 4,5 εκατομμύρια που έχει δαπανήσει ήδη για την αγορά και τη λειτουργία του συστήματος(;) «Έθνος». Οι εργαζόμενοι κατέφυγαν στην ΕΣΗΕΑ διότι και με τον νέο ιδιοκτήτη βλέπουν πάλι να μένουν απλήρωτοι.(2)
Ο Σαββίδης είναι Ρώσος, μιλάει ρωσικά και συμπεριφέρεται με ρωσικό τουπέ. Δήλωσε πως ο πρόεδρος της ΕΠΟ είναι δικός του. Δήλωσε ότι κατέβηκε στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες ως «λαγός». Δήλωσε δημόσια πως στηρίζει τον Τσίπρα και πως θα εμποδίσει τον Μητσοτάκη να γίνει πρωθυπουργός. Ορισμένα καράβια με φορτία της ΣΕΚΑΠ αλλά και άλλων εταιρειών εντοπίστηκαν να μεταφέρουν λαθραία τσιγάρα. Όλες οι υποθέσεις αυτές αποσιωπήθηκαν ή απλά «βραδυπορούν». (3)
Μία λεπτομέρεια. Ο Σαββίδης έχει περασμένο στη ζώνη του ένα Smith & Wesson τελευταίας παραγωγής χωρίς κόκορα. Λογικά θα έπρεπε να προτιμά ένα Tokarev. Ακόμη και οι Ρώσοι προσαρμόζονται.
Σε ιδιωτικές του συνομιλίες αναφέρει πως έχει τρεις προτεραιότητες. Την «Ορθοδοξία», τον ΠΑΟΚ και τη Ρωσία. Σύμφωνα με πληροφορίες είναι ένας από τους «χορηγούς» των συλλαλητηρίων για τη «Μακεδονία». Δεν υπάρχουν βέβαια παραστατικά. Άλλωστε τις κατηγορίες αυτές τις εκτοξεύουν οι εκπρόσωποι των «κακών Αμερικάνων». (4)
Ο Σαββίδης έχει λεφτά αλλά δεν διαθέτει «απεριόριστα κεφάλαια». Δεν είναι «άνθρωπος του Πούτιν» αλλά πολύ θα ήθελε να ήταν. Μάλιστα πέρασε και ένα φεγγάρι που ο Πούτιν τον είχε αποκηρύξει. Πέρασε πάντως και αυτό. Είναι εξαιρετικά συντηρητικός και απορρίπτει τους κομμουνιστές, αλλά «στηρίζει» το σύστημα Τσίπρα γιατί απλώς διευκολύνει τους χειρισμούς του. Το σύστημα Σαββίδη απειλεί να στήσει «Λέγκα του Βορρά», με τη συνδρομή τοπικών πολιτικών και επιχειρηματικών παραγόντων. Κάτι τέτοιο μουρμουρίζουν εσχάτως στο Μαξίμου και το ΥΠΕΞ. Μόνον που ένα τέτοιο εγχείρημα χρειάζεται πολλά λεφτά. Το σύστημα Σαββίδη δεν τα διαθέτει. Εκτός κι αν από κάπου τα «προμηθευτεί». (5)
Ο Σαββίδης επί Αριστεράς απόκτησε και το πνευματικό τέκνο του περιώνυμου Φίλιππου Βρυώνη. Το κανάλι «Ε». Κάποιος Φουρθιώτης του έστειλε εξώδικο απαιτώντας το μερτικό του από πολλά λεφτά που του χρωστά ο Βρυώνης. Μύλος
Ο Σαββίδης για κάποιο λόγο διαθέτει μία απεριόριστη δυνατότητα να μπλέκει με περιβάλλον «Λούμπεν». Ενδεχομένως αυτό το Λούμπεν να είναι και το μέλλον των ελληνικών ΜΜΕ. Γιατί όχι... Τι η ΣΕΚΑΠ, τι η τηλεόραση και τι το ποδόσφαιρο. Αν η χώρα λειτουργεί σε συνθήκες θεσμικού υποκόσμου όλα είναι δυνατά. Ακόμη και η ένοπλη εισβολή στην Τούμπα. Όπως στρώσεις θα κοιμηθείς. Από το Ροστόφ στη Θεσσαλονίκη είναι ένα τσιγάρο δρόμος. Άλλωστε αυτή η παλιά ρώσικη πόλη ήταν επί Σοβιετικής Ένωσης η έδρα της ρωσικής μαφίας. Η Οδησσός ήταν η άλλη πρωτεύουσα της ουκρανικής μαφίας. Τα πράγματα εκσυγχρονίζονται. Γιατί όχι και η Θεσσαλονίκη;
Τότε ο Σαββίδης επισκέφτηκε τη ΣΕΚΑΠ στην Ξάνθη για να συναντηθεί με το Διοικητικό Συμβούλιο. Εμφανίστηκε με 4 σωματοφύλακες και όταν η τότε Διοίκηση τον παρακάλεσε να τους διατάξει να αποσυρθούν από την αίθουσα συνεδριάσεων αυτός απάντησε πως «είναι τα παιδιά μου. Με ακολουθούν παντού. Θα μείνουν». Ο τότε επικεφαλής της Διοίκησης κατάλαβε και μετά από μία σύντομη κουβέντα αποσύρθηκε για να έχει ήσυχο το κεφάλι του. Τότε ένας Ινδός επιχειρηματίας της δυναστείας των «Μόμιντάλα» είχε καταθέσει πρόταση αγοράς της ΣΕΚΑΠ με ένα πλήρες σχέδιο ανάπτυξής της. Την πρόταση υπονόμευσε ο βασικός εκπρόσωπος της ΣΕΚΕ που διαθέτει τα καπνά, ο βατοπεδινός βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Αλέξανδρος Κοντός. Δεν επανεξελέγη από τότε. Δεν τον ήθελε τον Ινδό, ρε παιδί μου. Ήθελε κάποιον άλλον. Ο Σαββίδης τα κατάφερε. Πέταξε έξω από το παιγνίδι και την Bulgartabak, άλλον ανταγωνιστή που είχε κληρονομήσει το μονοπώλιο καπνού από τους διαδόχους του Ζίβκωφ.
Ο Σαββίδης δεν ήθελε να αποζημιώσει τους υπό απόλυση εργαζόμενους της ΣΕΚΑΠ. Το κόστος ανερχόταν σε 1,2 εκατ. ευρώ. Του εξήγησαν πως η ελληνική αγορά κινείται εντός της ΕΕ και πως υπάρχουν κανόνες. Δεν καταλάβαινε. Τελικά απόκτησε την εταιρεία της Ξάνθης. Λίγα χρόνια αργότερα και μετά τον Σαμαρά άλλος ένας πρωθυπουργός, ο Τσίπρας, υποσχέθηκε στον επιχειρηματία από το Ροστόφ πως θα διέγραφε το παλιό χρέος που με τις προσαυξήσεις έχει αγγίξει πια τα 40 εκατ. ευρώ. Ούτε ο Τσίπρας τα κατάφερε.(1)
Επί πρωθυπουργίας Τσίπρα ο Σαββίδης απέκτησε με ένα γαλλογερμανικό κονσόρτσιουμ το 15% του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, το Μακεδονία Παλλάς (υπό μακρόχρονη ενοικίαση), τη Σουρωτή και μερικά ακριβά ακίνητα στη Βασιλίσσης Όλγας στη Θεσσαλονίκη (παλιές εβραϊκές ιστορικές βίλες). Απέκτησε και το «Έθνος» του Μπόμπολα. Ήδη όμως εδώ και αρκετές ημέρες τσακώθηκε με τον μάνατζερ της επιχείρησης, τον Δημήτρη Μάρη, όστις αποχώρησε. Του Σαββίδη του έμειναν κάπου 4,5 εκατομμύρια που έχει δαπανήσει ήδη για την αγορά και τη λειτουργία του συστήματος(;) «Έθνος». Οι εργαζόμενοι κατέφυγαν στην ΕΣΗΕΑ διότι και με τον νέο ιδιοκτήτη βλέπουν πάλι να μένουν απλήρωτοι.(2)
Ο Σαββίδης είναι Ρώσος, μιλάει ρωσικά και συμπεριφέρεται με ρωσικό τουπέ. Δήλωσε πως ο πρόεδρος της ΕΠΟ είναι δικός του. Δήλωσε ότι κατέβηκε στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες ως «λαγός». Δήλωσε δημόσια πως στηρίζει τον Τσίπρα και πως θα εμποδίσει τον Μητσοτάκη να γίνει πρωθυπουργός. Ορισμένα καράβια με φορτία της ΣΕΚΑΠ αλλά και άλλων εταιρειών εντοπίστηκαν να μεταφέρουν λαθραία τσιγάρα. Όλες οι υποθέσεις αυτές αποσιωπήθηκαν ή απλά «βραδυπορούν». (3)
Μία λεπτομέρεια. Ο Σαββίδης έχει περασμένο στη ζώνη του ένα Smith & Wesson τελευταίας παραγωγής χωρίς κόκορα. Λογικά θα έπρεπε να προτιμά ένα Tokarev. Ακόμη και οι Ρώσοι προσαρμόζονται.
Σε ιδιωτικές του συνομιλίες αναφέρει πως έχει τρεις προτεραιότητες. Την «Ορθοδοξία», τον ΠΑΟΚ και τη Ρωσία. Σύμφωνα με πληροφορίες είναι ένας από τους «χορηγούς» των συλλαλητηρίων για τη «Μακεδονία». Δεν υπάρχουν βέβαια παραστατικά. Άλλωστε τις κατηγορίες αυτές τις εκτοξεύουν οι εκπρόσωποι των «κακών Αμερικάνων». (4)
Ο Σαββίδης έχει λεφτά αλλά δεν διαθέτει «απεριόριστα κεφάλαια». Δεν είναι «άνθρωπος του Πούτιν» αλλά πολύ θα ήθελε να ήταν. Μάλιστα πέρασε και ένα φεγγάρι που ο Πούτιν τον είχε αποκηρύξει. Πέρασε πάντως και αυτό. Είναι εξαιρετικά συντηρητικός και απορρίπτει τους κομμουνιστές, αλλά «στηρίζει» το σύστημα Τσίπρα γιατί απλώς διευκολύνει τους χειρισμούς του. Το σύστημα Σαββίδη απειλεί να στήσει «Λέγκα του Βορρά», με τη συνδρομή τοπικών πολιτικών και επιχειρηματικών παραγόντων. Κάτι τέτοιο μουρμουρίζουν εσχάτως στο Μαξίμου και το ΥΠΕΞ. Μόνον που ένα τέτοιο εγχείρημα χρειάζεται πολλά λεφτά. Το σύστημα Σαββίδη δεν τα διαθέτει. Εκτός κι αν από κάπου τα «προμηθευτεί». (5)
Ο Σαββίδης επί Αριστεράς απόκτησε και το πνευματικό τέκνο του περιώνυμου Φίλιππου Βρυώνη. Το κανάλι «Ε». Κάποιος Φουρθιώτης του έστειλε εξώδικο απαιτώντας το μερτικό του από πολλά λεφτά που του χρωστά ο Βρυώνης. Μύλος
Ο Σαββίδης για κάποιο λόγο διαθέτει μία απεριόριστη δυνατότητα να μπλέκει με περιβάλλον «Λούμπεν». Ενδεχομένως αυτό το Λούμπεν να είναι και το μέλλον των ελληνικών ΜΜΕ. Γιατί όχι... Τι η ΣΕΚΑΠ, τι η τηλεόραση και τι το ποδόσφαιρο. Αν η χώρα λειτουργεί σε συνθήκες θεσμικού υποκόσμου όλα είναι δυνατά. Ακόμη και η ένοπλη εισβολή στην Τούμπα. Όπως στρώσεις θα κοιμηθείς. Από το Ροστόφ στη Θεσσαλονίκη είναι ένα τσιγάρο δρόμος. Άλλωστε αυτή η παλιά ρώσικη πόλη ήταν επί Σοβιετικής Ένωσης η έδρα της ρωσικής μαφίας. Η Οδησσός ήταν η άλλη πρωτεύουσα της ουκρανικής μαφίας. Τα πράγματα εκσυγχρονίζονται. Γιατί όχι και η Θεσσαλονίκη;
στη δεύτερη μεγαλύτερη πολυεθνική καπνοβιομηχανία του κόσμου, την Japan Tobacco –που ελέγχεται κατά 33% από το ιαπωνικό Δημόσιo–, μεταβιβάζοντας και την καπνοβιομηχανία ΣΕΚΑΠ, έναντι 1,6 δισ. δολαρίων (90 δισ. ρούβλια) μαζί με τη μητρική ρωσική εταιρεία Donskoy Tabak. Επομένως, ατυχώς γι΄αυτόν , ο χρόνος έδειξε ότι κατέρρευσε ένα μέρος του αφηγήματός του περί ευνοουμένου επιχειρηματία από τον Τσίπρα.
Διαβάζοντας σοβαροφανή άρθρα σαν αυτό του Γεωργιάδη, τα οποία αφθονούν σε διάφορα έντυπα που διατείνονται ότι υπηρετούν τον ορθό λόγο , τη σοβαρότητα και τη δημοκρατία , μου έρχεται στο μυαλό η κλασική ρήση του αμερικανού δημοσιογράφου Έντουαρντ Μάροου [ Edward R. Murrow, 1908-1965)]: "για να είσαι πειστικός πρέπει να είσαι πιστευτός. Για να είσαι πιστευτός
πρέπει να είσαι αξιόπιστος. Για να είσαι αξιόπιστος πρέπει να είσαι
αληθινός".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου