Σάιμον Γουόλντμαν*: Δεν υπάρχει πλέον βάση για συμμαχία ανάμεσα στη Δύση και στην Τουρκία
«Δεν
υπάρχει πραγματική βάση να διατηρήσουν η Τουρκία και η Δύση μία
στρατηγική συμμαχία» εκτιμά σε άρθρο του στην ιστοσελίδα Euombserver ο
ακαδημαϊκός Σάιμον Γουόλντμαν, συνεργάτης στο Κέντρο Πολιτικής της
Κωνσταντινούπολης και επικεφαλής του τμήματος Μέσης Ανατολής στο Kings
College του Λονδίνου.
«Έχει εκλείψει πλέον η βάση για μία πραγματική
συμμαχία ανάμεσα στη Δύση και στην Τουρκία» επισημαίνει ο καθηγητής,
τονίζοντας ότι από την πρόσφατη Σύνοδο στη Βάρνα δεν προέκυψε κανένα
αποτέλεσμα.
«Ενώ έσφιγγαν τα χέρια, η Τουρκία ανακοίνωνε την έναρξη κατασκευής του πυρηνικού σταθμού αξίας 20 δισ. δολαρίων που κατασκευάζεται από τη ρωσική εταιρεία ατομικής ενέργειας Rosatom στα νότια της Τουρκίας», γράφει ο καθηγητής Γουόλντμαν.
Υποστηρίζει ότι ο πυρήνας του προβλήματος βρίσκεται στο γεγονός ότι οι στρατηγικές απειλές της Τουρκίας διαφέρουν σημαντικά από εκείνες της Δύσης. Το κίνημα του Γκιουλέν το οποίο κατηγορεί η Άγκυρα για το αποτυχημένο πραξικόπημα δε συνιστά απειλή για τη Δύση και το ίδιο συμβαίνει και με το PKK, το οποίο η Τουρκία θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση, αλλά δε χτυπά αυτό δυτικούς στόχους.
«Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει πραγματική βάση για να διατηρήσουν η Τουρκία και η Δύση μία στρατηγική συμμαχία. Οι κοινές αξίες επίσης δεν αποτελούν παράγοντα (μίας τέτοιας συμμαχίας) … Επομένως, εάν οι σχέσεις της Ευρώπης με την Τουρκία δεν έχουν να κάνουν με κοινές αξίες ούτε είναι στρατηγικής φύσεως, το μόνο που απομένει είναι οι εμπορικές συναλλαγές. Ωραία. Ας πουλήσουμε πράγματα ο ένας στον άλλον», τονίζει ο Βρετανός καθηγητής.
Εκτιμά ότι «οι βάσεις του ΝΑΤΟ στην Τουρκία μπορούν να μετεγκατασταθούν, η στρατιωτική συνεργασία μπορεί να περιοριστεί και η ανταλλαγή πληροφοριών να μειωθεί. Με κάποιο σχεδιασμό και πρόβλεψη είναι απίθανο να υπάρξει μακροπρόθεσμος ή μεσοπρόθεσμος αντίκτυπος. Τουλάχιστον η παρωδία θα τελειώσει και οι δύο πλευρές θα ξέρουν πού βρίσκονται. Σίγουρα είναι καλύτερο από τη διατήρηση του αντιπαραγωγικού status quo» καταλήγει ο Σάιμον Γουόλντμαν.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Biography
«Ενώ έσφιγγαν τα χέρια, η Τουρκία ανακοίνωνε την έναρξη κατασκευής του πυρηνικού σταθμού αξίας 20 δισ. δολαρίων που κατασκευάζεται από τη ρωσική εταιρεία ατομικής ενέργειας Rosatom στα νότια της Τουρκίας», γράφει ο καθηγητής Γουόλντμαν.
Υποστηρίζει ότι ο πυρήνας του προβλήματος βρίσκεται στο γεγονός ότι οι στρατηγικές απειλές της Τουρκίας διαφέρουν σημαντικά από εκείνες της Δύσης. Το κίνημα του Γκιουλέν το οποίο κατηγορεί η Άγκυρα για το αποτυχημένο πραξικόπημα δε συνιστά απειλή για τη Δύση και το ίδιο συμβαίνει και με το PKK, το οποίο η Τουρκία θεωρεί τρομοκρατική οργάνωση, αλλά δε χτυπά αυτό δυτικούς στόχους.
«Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει πραγματική βάση για να διατηρήσουν η Τουρκία και η Δύση μία στρατηγική συμμαχία. Οι κοινές αξίες επίσης δεν αποτελούν παράγοντα (μίας τέτοιας συμμαχίας) … Επομένως, εάν οι σχέσεις της Ευρώπης με την Τουρκία δεν έχουν να κάνουν με κοινές αξίες ούτε είναι στρατηγικής φύσεως, το μόνο που απομένει είναι οι εμπορικές συναλλαγές. Ωραία. Ας πουλήσουμε πράγματα ο ένας στον άλλον», τονίζει ο Βρετανός καθηγητής.
Εκτιμά ότι «οι βάσεις του ΝΑΤΟ στην Τουρκία μπορούν να μετεγκατασταθούν, η στρατιωτική συνεργασία μπορεί να περιοριστεί και η ανταλλαγή πληροφοριών να μειωθεί. Με κάποιο σχεδιασμό και πρόβλεψη είναι απίθανο να υπάρξει μακροπρόθεσμος ή μεσοπρόθεσμος αντίκτυπος. Τουλάχιστον η παρωδία θα τελειώσει και οι δύο πλευρές θα ξέρουν πού βρίσκονται. Σίγουρα είναι καλύτερο από τη διατήρηση του αντιπαραγωγικού status quo» καταλήγει ο Σάιμον Γουόλντμαν.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Biography
Dr Simon A. Waldman is a Visiting Research Fellow in the Department
of Middle Eastern Studies at King’s College London. He obtained his MA
and PhD from the Department of Middle Eastern Studies, King's College
London, having earlier read Politics and Sociology at Brunel University.
Simon’s research focuses on international diplomacy towards the Middle
East, statebuilding and leadership in the region, Turkish history and
politics and the Arab-Israeli conflict from a historical perspective. He
is the head of the Turkish Studies Research Group at King’s College
London. Simon’s latest book isAnglo –American Diplomacy and the Palestinian Refugee Problem (Palgrave MacMillan), and he is the co-author of the forthcoming The New Turkey and its Discontents (Hurst and Oxford University Press, 2016).
Source: kcl.ac.uk
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου