ΣΠΗΛΑΙΟΝ ΛΗΣΤΩΝ
Σταθήκαμε στην έρημη λεωφόρο
με τα σπασμένα αγάλματα στα χέρια...
Πίσω απ΄τις πλάτες μας , ακροπατώντας
διάβηκαν οι θεοί μας χέρι χέρι
με τους υποκριτές και τους τελώνες.
Οι τελευταίες στροφές της προσευχής μας
γκρεμίστηκαν απ΄τους κλεισμένους θόλους
και πέσανε σαν ψόφια περιστέρια
μες στο ιερό, στους μπάγκους των εμπόρων.
Στα ερείπια των βωμών χτίσαν οι πόρνες
τα σπίτια τους. Κι οι Φαρισαίοι
πήραν την άσβεστη φωτιά κι άναψαν
του μίσους πυρκαϊές στην οικουμένη.
Ποιος θα μπορέσει άραγε ν΄αδράξει
στο χέρι του και πάλι το φραγγέλιο
τα σπήλαια των ληστών να καθαρίσει;
Νίκος Κρανιδιώτης* (Kυπριακή Ανθολογία Ποιήσεως)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου