Παράσημο και αναμνήσεις
Της Όλγας Σελλά
Πηγή: Η Καθημερινή,10/10/2014
Η στιγμή της βράβευσης για τον Νικηφόρο Παπανδρέου*.
Είναι μιας εβδομάδας το γεγονός, αλλά
πέρασε στα ψιλά, όπως περιμέναμε κάποιοι. Την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου, στη
Θεσσαλονίκη, ο διευθυντής του Γαλλικού Ινστιτούτου στην Αθήνα, Olivier
Descotes, επέδωσε το παράσημο του Αξιωματούχου του Τάγματος του
Ακαδημαϊκού Φοίνικα σ’ έναν άνθρωπο αθόρυβο όσο και σημαντικό: στον
θεατρολόγο Νικηφόρο Παπανδρέου.
Του τηλεφώνησα στη Θεσσαλονίκη όπου ζει και του είπα, κατ’ αρχήν, συγχαρητήρια. «Για ποιο πράγμα;». «Για το παράσημο», απαντώ. «Α, γιατί την περασμένη εβδομάδα έγινα παππούς, κι αυτό είναι το πραγματικό παράσημο», ανταπαντά. Η προβλεπόμενη ερώτηση: τι σήμαινε αυτό το παράσημο για τον Νικ. Παπανδρέου;
«Πρέπει να σας πω ότι ένιωσα πολλή συγκίνηση, επειδή καθώς μιλούσε ο κ. Ολιβιέ Ντεκότ και διηγούνταν τη ζωή και τη σχέση μου με τη Γαλλία, ξαφνικά, σαν σε ταινία, αισθάνθηκα να γυρνάω πίσω στα χρόνια του Παρισιού, στα χρόνια της δικτατορίας, που παρά την τραγική συγκυρία ήταν τα καλύτερα της ζωής μου, κυρίως γιατί τότε είχαμε σαφείς εχθρούς και σαφείς συντρόφους. Αυτή ήταν η κύρια συγκίνησή μου, το ότι ξαναζούσα μια εποχή που σήμαινε πολλά». Ηταν η εποχή που ο Νικηφόρος Παπανδρέου, μέσα στις πολιτικές συνεδριάσεις είχε και τις σπουδές και γνώρισε τους ανθρώπους που καθόρισαν τη ματιά του στο θέατρο: τον Αντουάν Βιτέζ, που του έδειξε το άνοιγμα στην αισθητική αναζήτηση και τον Μπερνάρ Ντορτ, που «με έφερε σε επαφή με τη σκέψη του Μπρεχτ». Και δεν ξεχνάει τη φράση του Αντουάν Βιτέζ που τον καθόρισε: «Θέλουμε ελιτίστικο θέατρο για όλους».
Οχι, μου εξηγεί, δεν επηρεάστηκε από αυτούς τους δύο θεατράνθρωπους για να στραφεί στο θέατρο. Πήγε στη Γαλλία για να σπουδάσει θέατρο. Η αφορμή ήταν όταν μαθητής είδε μια παράσταση του Θεάτρου Τέχνης. Αυτά τα λίγα, για έναν αθόρυβο εργάτη του θεάτρου
************************ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ (Δ.Ε.Π.)
Του τηλεφώνησα στη Θεσσαλονίκη όπου ζει και του είπα, κατ’ αρχήν, συγχαρητήρια. «Για ποιο πράγμα;». «Για το παράσημο», απαντώ. «Α, γιατί την περασμένη εβδομάδα έγινα παππούς, κι αυτό είναι το πραγματικό παράσημο», ανταπαντά. Η προβλεπόμενη ερώτηση: τι σήμαινε αυτό το παράσημο για τον Νικ. Παπανδρέου;
«Πρέπει να σας πω ότι ένιωσα πολλή συγκίνηση, επειδή καθώς μιλούσε ο κ. Ολιβιέ Ντεκότ και διηγούνταν τη ζωή και τη σχέση μου με τη Γαλλία, ξαφνικά, σαν σε ταινία, αισθάνθηκα να γυρνάω πίσω στα χρόνια του Παρισιού, στα χρόνια της δικτατορίας, που παρά την τραγική συγκυρία ήταν τα καλύτερα της ζωής μου, κυρίως γιατί τότε είχαμε σαφείς εχθρούς και σαφείς συντρόφους. Αυτή ήταν η κύρια συγκίνησή μου, το ότι ξαναζούσα μια εποχή που σήμαινε πολλά». Ηταν η εποχή που ο Νικηφόρος Παπανδρέου, μέσα στις πολιτικές συνεδριάσεις είχε και τις σπουδές και γνώρισε τους ανθρώπους που καθόρισαν τη ματιά του στο θέατρο: τον Αντουάν Βιτέζ, που του έδειξε το άνοιγμα στην αισθητική αναζήτηση και τον Μπερνάρ Ντορτ, που «με έφερε σε επαφή με τη σκέψη του Μπρεχτ». Και δεν ξεχνάει τη φράση του Αντουάν Βιτέζ που τον καθόρισε: «Θέλουμε ελιτίστικο θέατρο για όλους».
Οχι, μου εξηγεί, δεν επηρεάστηκε από αυτούς τους δύο θεατράνθρωπους για να στραφεί στο θέατρο. Πήγε στη Γαλλία για να σπουδάσει θέατρο. Η αφορμή ήταν όταν μαθητής είδε μια παράσταση του Θεάτρου Τέχνης. Αυτά τα λίγα, για έναν αθόρυβο εργάτη του θεάτρου
************************ ΔΙΔΑΚΤΙΚΟ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ (Δ.Ε.Π.)
 * |
Νικηφόρος Παπανδρέου, καθηγητής της Θεατρολογίας
Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Aθηνών και θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Paris-III,
όπου πήρε και το διδακτορικό του. Aπό το 1971 ως το 1976 ήταν εντεταλμένος διδασκαλίας
στο θεατρικό τμήμα του Πανεπιστημίου Paris-X (Nαντέρ). Tο 1976 εγκαταστάθηκε στη
Θεσσαλονίκη και ανέλαβε για τρία χρόνια τη διεύθυνση της Δραματικής Σχολής του KΘBE.
Aπό το 1977 διδάσκει θεατρολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, πρώτα στο Tμήμα
Φιλολογίας και από το 1992 στο Tμήμα Θεάτρου. Άρχισε να γράφει για το θέατρο στις
στήλες του περιοδικού Eπιθεώρηση Tέχνης (1962). Έχει δημοσιεύσει τα βιβλία O Ίψεν στην
Eλλάδα και Περί θεάτρου, καθώς και πολλά θεατρολογικά μελετήματα σε διάφορα
περιοδικά και σε πρακτικά συνεδρίων. Tο 1979 ίδρυσε την Πειραματική Σκηνή της "Tέχνης",
για την οποία έχει μεταφράσει και σκηνοθετήσει διάφορα έργα.
Γραφείο: Κτίριο ΚΛΕΙΩ, Εγνατία 122, α’ όροφος. Τηλ. 2310.992121 Email: nikif@thea.auth.gr Διδασκόμενα μαθήματα Εισαγωγή στην τέχνη του θεάτρου. Ανάλυση δραματικού κειμένου και θεατρικής παράστασης. Τραγικοί μύθοι στο νεότερο θέατρο. Σχεδιασμός και παραγωγή θεατρικού εντύπου. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου