“Όταν τύχη να κοιμηθή τις υπέρ το σύνηθες, όταν παραδοθή επό
πολύ εις την κυριαρχίαν του ύπνου, φέρει κατόπιν επί του σώματος και του
πνεύματος τα ίχνη της δουλείας ταύτης, εις ην ταπεινώς υπέκυψε, καθίσταται
επιρρεπής προς την ακινησίαν, προς την οκνηρίαν. Διά τούτο φρονώ μάλιστα ότι
άνθρωπος υπέρ το δέον κοιμηθείς, είναι ανίκανος είτα προς πάσαν υψηλήν
έμπνευσιν, προς παν γενναίον έργον.”
Γεώργιος Δροσίνης ( Aθήνα 1859-Aθήνα 1951), Bασική
Bιβλιοθήκη, 24. «Aετός» A.E., 1953. 174.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου